Ένα άτομο κάθε 71 δευτερόλεπτα αναπτύσσει νόσο Αλτσχάιμερ

Κάθε χρόνο διαγιγνώσκονται περίπου 4,6 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις άνοιας ενώ κάθε 71 δευτερόλεπτα κάποιος αναπτύσσει νόσο Αλτσχάιμερ, σύμφωνα με στοιχεία που ανακοινώθηκαν από το τμήμα πρόληψης και προαγωγής υγείας της Γενικής Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Αλτσχάιμερ.

   
Σήμερα υπολογίζεται ότι περίπου 30 εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως πάσχουν από την νόσο αυτή η οποία επηρεάζει το 10% περίπου των ατόμων ηλικίας 65 ετών και πάνω, και η επικράτηση διπλασιάζεται σχεδόν κάθε 10 χρόνια μετά την ηλικία των 65 ετών. Επειδή ο πληθυσμός γερνάει , ο αριθμός των ατόμων με Αλτσχάιμερ θα συνεχίσει να αυξάνεται. Το 2030 αναμένεται να φτάσει στα 59 εκατομμύρια και ως το 2050 τα 104 εκατομμύρια.

   
Στόχος της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας Alzheimer είναι η αναγνώριση των «προσώπων της άνοιας» σε όλο τον κόσμο, που θα κάνει την πραγματική διαφορά τόσο για τα άτομα με άνοια και τις οικογένειες τους, όσο και για τους φροντιστές τους

Πορεία μνήμης από ασθενείς με Αλτσχάιμερ

Με σύνθημα «Είναι ώρα να γνωρίσουμε τα πρόσωπα της άνοιας» η Ελληνική Εταιρεία Νόσου Alzheimer και Συγγενών Διαταραχών καλεί τους πάσχοντες από τη νόσο συντροφιά με τους φροντιστές τους να βγουν σήμερα στις 7.00 το απόγευμα στο δρόμο σε μια συμβολική πορεία- περίπατο μνήμη με αφετηρία το Λευκό Πύργο και κατάληξη το νέο Δημαρχιακό Μέγαρο με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Αλτσχάιμερ.

Τι είναι η νόσος Αλτσχάιμερ

Η νόσος Αλτσχάιμερ είναι η πιο συχνή μορφή άνοιας. Είναι μία νευροεκφυλιστική ασθένεια του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος, που χαρακτηρίζεται στην ήπια μορφή της από σταδιακή απώλεια της μνήμης και περιορισμό των υπόλοιπων νοητικών λειτουργιών του εγκεφάλου και είναι προοδευτική και μη αναστρέψιμη προς το παρόν. Είναι μία νόσος της «τρίτης ηλικίας», παρ'Α όλο που σποραδικά συναντώνται και περιστατικά σε ηλικίες μικρότερες των 65 ετών.

Στην αρχή τα συμπτώματα είναι ήπια και ίσως δεν γίνονται αντιληπτά τόσο από τον ασθενή όσο και από το οικογενειακό περιβάλλον. Η νόσος εξελίσσεται σταδιακά και σε κάθε στάδιο αυξάνεται και η βαρύτητα της. Έτσι επηρεάζονται όλο και περισσότερο οι δραστηριότητες της καθημερινής ζωής όπως οι κοινωνικές σχέσεις, η διαχείριση των οικονομικών , η ατομική φροντίδα, η μετακίνηση, η οδήγηση, χάνεται η πρωτοβουλία, αδυνατεί ο πάσχων να αντιμετωπίσει μη γνώριμες καταστάσεις κ.λ.π.

   
Με την πάροδο του χρόνου οι δυσκολίες αυτές γίνονται πολύ σοβαρές και προστίθενται και διαταραχές της συμπεριφοράς όπως επιθετικότητα, απάθεια, διαταραχές ύπνου, διαταραχές όρεξης, υπερκινητικότητα, παραλογισμός , καχυποψία, απώλεια της αίσθησης του χρόνου κ.ά. Ο ασθενής πλέον εξαρτάται για την επιβίωση του ολοκληρωτικά από τους άλλους.

   
Η έγκαιρη διάγνωση είναι πολύ σημαντική για την διαχείριση της νόσου από τον ίδιο τον ασθενή και είναι το πρώτο βήμα προς τον προγραμματισμό για το μέλλον . Επίσης η ενημέρωση των συγγενών παίζει εξ ίσου σημαντικό ρόλο, ώστε να είναι προετοιμασμένοι να χειριστούν αποτελεσματικότερα τα προβλήματα που προκαλεί η νόσος στον πάσχοντα και να είναι σε θέση να τον φροντίσουν.