Παιδόφιλος συνελήφθη στα 80 του χρόνια στις Φιλιππίνες

Συνελήφθη στα 80 του χρόνια στις Φιλιππίνες για κακοποίηση ανηλίκου και traffiking, αδικήματα που προκαλούν οργή και αποτροπιασμό σε όλους.

Ο ίδιος υποστηρίζει πως δεν γνώριζε, είχε το 15χρονο κοριτσάκι στο σπίτι ως οικιακή βοηθό, κάτι που όπως λέει συνηθίζεται στην μακρινή χώρα της Ασίας. Πριν το δικαστήριο του περασμένου Ιουλίου κατάφερε να αφεθεί ελεύθερος με εγγύηση 5000 δολαρίων, να επιστρέψει κρυφά στην Ελλάδα και να βρει καταφύγιο σε οίκο ευγηρίας. Τώρα, ζει ως καταζητούμενος στο γηροκομείο Αθηνών, ενώ το απίστευτο είναι πως παρά το ένταλμα σύλληψης και το κυνηγητό από τις αρχές, θέλει να επιστρέψει στις Φιλιππίνες.

Πρόκειται για μια άκρως περίεργη ιστορία με πρωταγωνιστή τον 80χρονο Στέφανο Καρακατσάνη, πρώην στέλεχος της Ολυμπιακής Αεροπορίας, ο οποίος περιγράφει στο protothema την κινηματογραφική ζωή του, προσπαθώντας να δικαιολογήσει μια καταδίκη που προκαλεί κάθε κοινή λογική. Η αλήθεια είναι ότι δεν συνηθίζεται άνθρωποι που καταδικάζονται για τέτοια απεχθή αδικήματα να μιλάνε για τη ζωή τους...

Η ζωή στις Φιλιππίνες

Ο Στέφανος Καρακατσάνης είναι μια αμφιλεγόμενη περίπτωση ανθρώπου, που ο βίος του παρουσιάζει αρκετά σκοτεινά και περίεργα σημεία. Δεν είναι τυχαίο ότι διανύοντας την ένατη δεκαετία της ζωή του κουβαλάει μια βαριά καταδίκη για ένα αδίκημα που στον πολιτισμένο κόσμο, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να δικαιολογηθεί. Ο ίδιος μέσα από το πολυτελές δωμάτιο της πτέρυγας Εστία του Γηρο0κομείου Αθηνών, δηλώνει ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι και ζητά να πάει πίσω για να ξεκαθαρίσει την κατάσταση. Το ερώτημα είναι πως κατέληξε συνταξιούχος, να φύγει από μια βολεμένη ζωή στην Αθήνα και να καταλήξει σε μια επαρχιακή πόλη των Φιλιππίνων το Σεμπού. “Όταν έφυγα από την Ολυμπιακή με εθελουσία έξοδο, πήρα 11.000.000 δραχμές. Είχε η γυναίκα μου καρκίνο και την πήγα στο Λονδίνο για θεραπεία, αλλά τελικά δεν τα κατάφερα. Το ίδιο και την κόρη μου η οποία αρρώστησε και δεν κατάφερα ούτε εκείνη να την σώσω και εκεί τελειώνουν όλα... Ο γιος μου τρελαίνεται και εξαφανίζεται. Από τότε δεν τον ξαναείδα ποτέ. Δεν έχω κανέναν στον κόσμο...” λέει και στη συνέχεια εξηγεί πως πήρε την απόφαση να εγκαταλείψει το διαμέρισμα της Νέας Σμύρνης για να μείνει στο Σεμπού. “Πριν δέκα χρόνια, κάποιες Φιλιππινέζες καθαρίστριες στη Νέα Σμύρνη όπου έμενα δίπλα στη Λεόντειο μου είπαν γιατί δεν πας στις Φιλιππίνες να ζήσεις που είναι ήσυχα; Και το έκανα. Το 2010 μετακόμισα. Έφτιαξα όλα τα περιουσιακά μου στοιχεία και τα μετέφερα εκεί και τον λογαριασμό της σύνταξης μου για να τον εισπράττω. Εκεί έμενα σε ένα ωραίο διαμέρισμα και δεν έκανα τίποτα. Είχα πολλούς φίλους στα νοσοκομεία και ασχολούμην με τα παιδιά. Είχα στείλει παιδιά στα νοσοκομεία, στα σχολεία και είχα αναλάβει να ταΐζω τρία μωρά γιατί οι γονείς τους ήταν φτωχοί. Γνώρισα και τον Έλληνα πρέσβη, ο οποίος μου έλεγε ότι οι Φιλιππινέζοι λένε ψέμματα. Και ήταν κάτι που διαπίστωσα. Είχα προσλάβει έξι Φιλιππινέζες οι οποίες έρχονταν στο σπίτι μου και με κλέβανε. Επειδή ήμουν μόνος μου έκανα κοινούς λογαριασμούς έτσι ώστε αν μου συνέβαινε κάτι να έπαιρναν αυτές τα λεφτά. Άλλα αυτές μου έπαιρναν τα λεφτά και εξαφανίζονταν”. Μάλιστα λέει ότι εκτός από τις κλοπές, μια από τις Φιλιππινέζες οικιακές βοηθούς, την οποία βοηθούσε και ήθελε να υιοθετήσει το παιδί της, έφθασε στο σημείο να του επιτεθεί και να του σπάσει τα δόντια!

Η σύλληψη του 80χρονου

Στη συνέχεια, ο Στέφανος Καρακατσάνης, περιγράφει πως έγινε η σύλληψη του στο σταθμό του Σεμπού. “Πριν από 6 μήνες ενώ είχε φύγει η οικιακή βοηθός την οποία είχα στείλει και σε σχολείο και ουσιαστικά με κάρφωσε. Η κοπέλα που με κατηγορούν ήρθε πρώτη φορά στο σπίτι μου με τον πατέρα της. Και μου είπε σε παρακαλώ επειδή δεν έχω λεφτά δώσε μου και 5000 πέσος, όσα πληρώνεις εκεί την οικιακή βοηθό. Ήταν μικρή αλλά την ηλικία δεν την ξέρεις. Και είναι και πολλές στο συγκρότημα που έμενα στην ίδια ηλικία και δούλευαν. Εσωτερικές. Η δική μου κοιμόταν χάμω σε μια γωνιά και ούτε κουβέντα. Και μου είπε ξαφνικά ότι ήθελε να φύγει. Την είχε φέρει ο πατέρας της, του έδωσα τα χρήματα, δεν μου είπε κανένας τίποτα, έμεινε δύο ημέρες μετά ήθελε να φύγει” λέει και σπεύδει να συμπληρώσει πως “Την πάω στο σταθμό και μετά από έναν μήνα μου τηλεφωνούν και μου λένε να ξανάρθει επειδή είσαι καλός άνθρωπος και έχει ανάγκη από δουλειά. Και λέω ας έρθει και τότε ξεκίνησε όλη η περιπέτεια μου. Με συνέλαβαν στον σταθμό, δήθεν ότι την ακούμπησα ενώ δεν πήγα εγώ να πάρω την κοπέλα. Αυτοί την έφεραν. Την έφεραν εκείνοι και όταν της έπιασα το χέρι και τη είπα “καλώς την” με συνέλαβαν και για ημέρες ήμουν στα κρατητήρια χωρίς τα φάρμακα μου. Τα χρήματα που λένε ότι έδωσα ήταν γιατί η γυναίκα που την έφερε μου είπε “δώσε μας λεφτά για τα εισιτήρια μας και κάτι για να φάμε γιατί πεινάμε”.

Συνεχίζοντας αναφέρεται στο ταξίδι στην Ελλάδα και το ένταλμα σύλληψης το οποίο ενεργοποιήθηκε καθώς όπως αναφέρεται στο έγγραφο που έχει στη διάθεση του το ΘΕΜΑ, αναφέρει πως εγκατέλειψε τις Φιλιππίνες χωρίς να ειδοποιήσει και να παραστεί στο δικαστήριο. “Τελικά με άφησαν να έρθω στην Ελλάδα μέχρι το δικαστήριο με 5000 δολάρια εγγύηση και τώρα μαθαίνω ότι έχει βγει ένταλμα σύλληψής. Είμαι εδώ στο γηροκομείο. Αφού πρώτα πέρασα από 13 ιατρούς του δημοσίου. Κλαίω γιατί θέλω να πάω πίσω....”.

Η Ολυμπιακή

Ο 80χρονος Στέφανος Καρακατσάνης, σε ένα σύντομο φλας μπακ της ζωής του, ξεδιπλώνει τα χρόνια στην Ολυμπιακή. “Ήμουν τριάντα χρόνια στην Ολυμπιακή και έφυγα με εθελούσια. Τελείωσα το Κολέγιο Αθηνών και μετά σπούδασα διοίκηση επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα και στο Μίσιγκαν. Ήμουν στον προϋπολογισμό δαπανών της Διευθύνσεως Κινήσεως Αέρος. Τα μισθολόγια όλων των ιπταμένων και των φροντιστών” λέει και στις επόμενες γραμμές αναφέρεται στη γνωριμία που ο ίδιος υποστηρίζει πως είχε με τον Αριστοτέλη Ωνάση. “Η γνωριμία με τον Ωνάση έγινε ως εξής: Μετά από μια αγορά αεροπλάνων ανακάλυψα ότι υπήρχε μια διαφορά 300.000 δολαρίων. Τους ειδοποιώ στην εταιρεία και μου λένε “Πήγαινε πάρε τα”. Τους λέω ότι θα το κάνω. Πάω στη Νέα Υόρκη και από εκεί στη Μινεάπολη και λέω στον αντιπρόεδρο ότι υπάρχει αυτή η διαφορά και πρέπει να τα επιστρέψει. Τότε μου λέει “Θέλεις να τα μοιραστούμε;”. Λέω “τι εννοείτε; Τα χρήματα δεν είναι δικά μου. Πρέπει να τα επιστρέψετε”. Προσπάθησε να με πείσει άλλα όταν είδε ότι ήμουν ανένδοτος, τα επέστρεψε. Πήρα το τσεκ, ήρθα Ελλάδα και λίγες ημέρες αργότερα με πήρε τηλέφωνο ο διευθυντής και μου είπε “Τι έκανες εκεί που πήγες; Τι τους είπες; Θέλει να σε δει ο Ωνάσης”. Μπαίνω μέσα τρέμοντας. Είχε δίπλα του ένα ουίσκι και μου λέει “Εσύ είσαι ο Καρακατσάνης;”. Απαντώ “Μάλιστα κύριε”. “Ρε βλάκα” μου λέει “Τι αηδίες έκανες εκεί; Είχες την ευκαιρία να κλέψεις και δεν το έκανες; Αυτοί ήταν φίλοι μου και είχαν εντολή να σε δοκιμάσουν και εσύ δεν ενέδωσες”. Και είχε καλέσει όλους τους διευθυντές και μπροστά σε όλους είπε “Τον βλέπετε;”. Μετά με ρώτησε τι μισθό παίρνω και του είπα “3000 δραχμές και ένα κοτόπουλο κατεψυγμένο”. “Σπίτι έχεις;” “Οχι – απαντώ – σε ένα δυαράκι μένω”. “Είσαι παντρεμένος;” “Όχι, τώρα μαζεύω χρήματα να παντρευτώ”.Και τελικά φθάσαμε να μου δώσει μια αύξηση αναδρομικά για ένα χρόνο.... Και πριν φύγω, όταν με ρώτησε αν θέλω κάτι άλλο του είπα “Θα ήθελα να με λέτε Στέφανο”. “Εντάξει Στέφανε. Λέγε με και εσύ Τέλη αν θες”.