Συνταγματική η συνταγογράφηση φαρμάκων με βάση τη δραστική ουσία

Η συνταγογράφηση των φαρμάκων με βάση τη δραστική ουσία, που καθιερώθηκε το 2012 όταν υπουργός Υγείας ήταν ο Ανδρέας Λοβέρδος, δεν προσκρούει σε καμία συνταγματική και νομοθετική διάταξη, ούτε συνιστά υποβάθμιση της υγείας των Ελλήνων πολιτών.

Αυτό έκρινε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας με μια σειρά αποφάσεων της και απορρίπτει όλες τις  προσφυγές του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, των Ιατρικών Συλλόγων Αθηνών και Πειραιά και του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος.

Οι γιατροί, κ.λπ.  ζητούσαν να ακυρωθούν ως αντισυνταγματικές και αντίθετες στην Ελληνική και Ευρωπαϊκή νομοθεσία οι αποφάσεις του υπουργού Υγείας του 2012 για τον μηχανισμό εφαρμογής της συνταγογράφησης βάσει δραστικής ουσίας και τις εξαιρέσεις από το σύστημα συνταγογράφησης.

Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου στις υπ΄  αριθμ. 3799- 3804/2014 αποφάσεις της υπογραμμίζει  ότι η συνταγογράφηση των φαρμάκων με βάση τη δραστική ουσία δεν παραβιάζει τις συνταγματικές επιταγές των άρθρων 4, 5 και 21. Και αυτό γιατί η επέμβαση στην επαγγελματική ελευθερία των γιατρών,  που επέρχεται με τις  υπουργικές αποφάσεις, «δεν υπερβαίνει προδήλως το αναγκαίο μέτρο.

Ακόμη, υπογραμμίζουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, ότι είναι απορριπτέος ο ισχυρισμός των γιατρών, ότι  ο κανόνας της συνατογράφησης με βάση την δραστική ουσία δεν παραβιάζει το άρθρο 4 του Συντάγματος, καθώς εξομοιώνει ανεπίτρεπτα του γιατρούς με τους φαρμακοποιούς.

Όμως, συνταγογράφηση των φαρμάκων με βάση τη δραστική ουσία, σύμφωνα με το ΣτΕ, δεν προσκρούει ούτε σε Ευρωπαϊκές οδηγίες, αλλά ούτε και στην Ελληνική νομοθεσία.

Να σημειωθεί  ότι ο ΙΣΑ έχει επισημάνει ότι η εφαρμογή του μέτρου συνταγογράφησης δραστικής ουσίας «αποτελεί βαρύ επιστημονικό ατόπημα διότι απομακρύνει την ευθύνη της θεραπείας από το γιατρό και τη μεταθέτει στις γκρίζες ζώνες του φθηνού εμπορίου ορισμένων φαρμακοβιομηχανιών» ξένων συμφερόντων, όπως πολλοί καταγγέλλουν.

Τέλος, οι γιατροί τόνιζαν ότι «η αλλαγή του σκευάσματος, από τρίτους, εκτός του θεράποντος γιατρού, μπορεί να αποβεί μοιραία τόσο για την αποτυχία του θεραπευτικού σχήματος και για τη ζωή του ασθενή».