Οι «εκρηκτικές» περιοχές της Ελλάδας

Δεκάδες χιλιάδες είναι οι νάρκες που εξακολουθούν να βρίσκονται θαμμένες στο ελληνικό έδαφος από την εποχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και του Εμφυλίου. Σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Παρατηρητηρίου Ναρκών και του ελληνικού υπουργείου Εθνικής Άμυνας, εβδομήντα χρόνια μετά το τέλος του πολέμου υπάρχουν υποψίες για 41 περιοχές με θαμμένες νάρκες και πολεμικό υλικό που είναι επικίνδυνο να εκραγεί ανά πάσα στιγμή.

Σύμφωνα με τους «εκρηκτικούς» καταλόγους του ΥΠΕΘΑ, οι περισσότερες ναρκοθετημένες ζώνες βρίσκονται σε περιοχές της Μακεδονίας, της Ηπείρου αλλά και νησιά του Αιγαίου και αυτό που κάνει ακόμη πιο επικίνδυνη την κατάσταση είναι πως πρόκειται για αχαρτογράφητα ναρκοπέδια. Τα περισσότερα ξεχασμένα ναρκοπέδια βρίσκονται στον Γράμμο και το Βίτσι, θέατρο άγριων συγκρούσεων την περίοδο του εμφυλίου πολέμου και  σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Διεθνούς Παρατηρητηρίου, περισσότερα από 40 χιλιάδες στρέμματα γης σε αυτά τα δύο βουνά εξακολουθούν να είναι παγιδευμένα με άγνωστο αριθμό ναρκών.

Την τελευταία πενταετία και παρά τα προκλητικά ποσά που δαπανήθηκαν από το ελληνικό δημόσιο σε «ύποπτες» ΜΚΟ που χρυσοπληρώθηκαν για να προχωρήσουν το πρόγραμμα αποναρκοθέτησης του Γράμμου, τελικά αφαιρέθηκαν και καταστράφηκαν μονάχα 11 νάρκες κατά προσωπικού, 3 αντιαρματικές νάρκες και 558 κατάλοιπα πολέμου. Παρά τις προσπάθειες το υπουργείο Άμυνας αρνείται να δώσει ακόμα και τις «καθαρές» εκτάσεις σε ελεύθερη χρήση αφήνοντας έτσι τους ντόπιους κτηνοτρόφους και ξυλοκόπους να κινούνται εμπειρικά στα δικά τους μονοπάτια.

Στις «ύποπτες» για θαμμένες νάρκες παραμένει και η περιοχή των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, στα όρια των Νομών Σερρών και Δράμας, όπου τοποθετήθηκε ένας μεγάλος αριθμός εκρηκτικών κατά την διάρκεια του ψυχρού πολέμου για την αντιμετώπιση της τότε από βορρά απειλής. Το δραματικό της υπόθεσης είναι πως αν και η περιοχή μετά από επίπονες εργασίας τεσσάρων ολόκληρων χρόνων των ειδικών μονάδων του στρατού θεωρήθηκε καθαρή, τον Οκτώβριο του 2001, στην κορυφή Ρούπεσκο του όρους Μπέλες, δύο μέλη του τάγματος εκκαθάρισης ναρκοπεδίων Ξηράς βρήκαν τραγικό θάνατο.

Τα πιο επικίνδυνα ναρκοπέδια της χώρας όμως βρίσκονται κατά μήκος του ποταμού Έβρου, εκεί όπου την τελευταία εικοσαετία  περίπου 250  άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους σε αυτά, στην πλειονότητά τους λαθρομετανάστες.  Από τις 24.751 νάρκες κατά προσωπικού που υπήρχαν στα ναρκοπέδια του Έβρου, έχει εκκαθαριστεί σήμερα περίπου το 50% από τα τάγματα εκκαθάρισης του στρατού.

Στα πλαίσια της «αντι-τουρκικής» άμυνας η χώρα μας είχε προχωρήσει κατά το παρελθόν στην ναρκοθέτηση  περιοχών σε τουλάχιστον εννέα νησιά του Αιγαίου, ανάμεσά τους και η Γυάρος (!).  Τα τελευταία χρόνια το ΥΠΕΘΑ υποστηρίζει πως αποδόθηκαν «καθαρά» από νάρκες και λοιπά πυρομαχικά 900.000 τ.μ. στη Ρόδο, 4.700 τ.μ. στην Κω, 16.350 τ.μ. στη Λήμνο, 148.860 τ.μ. σε περιοχή της Χαλκίδας, ενώ ανακοινώθηκε και καθαρισμός ναρκοπεδίου στη Ζάκυνθο έκτασης 28.860 τ.μ.  Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας ωστόσο δεν έχει διευκρινίσει ως σήμερα εάν υπάρχουν ακόμη «ενεργά» ναρκοπέδια σε νησιά του Αιγαίου, έχοντας δώσει επισήμως ως μοναδικές καθαρές περιοχές αυτές των συνόρων της χώρας μας με την Αλβανία και την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.