Να αποσυρθεί το χωροταξικό του τουρισμού ζητούν 10 περιβαλλοντικές οργανώσεις

Tην απόσυρση του ειδικού χωροταξικού για τον τουρισμό και τον επανασχεδιασμό του με γνώμονα την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, τη φέρουσα ικανότητα και τη βιωσιμότητα των τοπικών κοινωνιών ζητούν δέκα περιβαλλοντικές οργανώσεις.

Oπως αναφέρουν, ο τουριστικός σχεδιασμός που προτείνει το υπουργείο, ευνοεί τις μεγάλης κλίμακας τουριστικές επενδύσεις, το ξεχείλωμα των παραθεριστικών οικισμών και φωτογραφίζει περιοχές υποδοχής σύνθετων τουριστικών προϊόντων για τις οποίες ήδη έχει εκδηλωθεί επενδυτικό ενδιαφέρον.

Στα αρνητικά του σχεδίου καταγράφεται επίσης η επέκταση της εκτός σχεδίου δόμησης πλησίον ορίων οικισμών, το γεγονός ότι δεν λαμβάνονται μέτρα για την ποιότητα των κτιρίων ειδικά σε προστατευόμενες περιοχές και η διατήρηση της οικοδόμησης σε απόσταση 50 μέτρων από τον αιγιαλό.

Με τις ρυθμίσεις αυτές, υποστηρίζουν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, αναιρούνται ακόμα και τα θετικά σημεία του χωροταξικού, όπως είναι η μη δημιουργία νέων χιονοδρομικών κέντρων και η σχετικά χαμηλή αρτιότητα γηπέδων στις προστατευόμενες περιοχές Natura.

Τα κυριότερα σημεία του κειμένου, που υπογράφουν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις Αρκτούρος, ΑΡΧΕΛΩΝ, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Καλλιστώ, Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS, MΟm-Εταιρεία Μελέτης και Προστασίας της Μεσογειακής Φώκιας, Greenpeace και WWF Ελλάς, περιλαμβάνουν τα εξής:

1. Αντιμετωπίζει τον τουρισμό ως μια δραστηριότητα που σχετίζεται κυρίως με κατασκευές και έργα και μάλιστα φαίνεται να ευνοεί την ακόμα μεγαλύτερη κλίμακα τουριστικών επενδύσεων (γκολφ, μεγάλα συγκροτήματα, παραθεριστικές κατοικίες με μεγάλους συντελεστές δόμησης). Βασική κατεύθυνση ενός τέτοιου σχεδίου θα έπρεπε, αντίθετα, να είναι η αποκατάσταση των πληγών σε περιοχές μαζικού τουρισμού, η αναζωογόνηση μέσα από προσεκτικά προγράμματα οικο-τουρισμού και αγροτουρισμού των ορεινών κοινοτήτων και των εγκαταλειμμένων οικισμών, η σύνδεση του τουρισμού με τη βιώσιμη προστασία των φυσικών περιοχών, καθώς και η ενθάρρυνση της στροφής προς ένα βιώσιμο μοντέλο περιβαλλοντικά υπεύθυνου τουρισμού, που κηρύσσεται μεν στα λόγια και από το υπουργείο Τουρισμού, αλλά στην πράξη δεν προωθείται με το συγκεκριμένο σχέδιο.
2. Δημιουργεί κλειστούς παραθεριστικούς οικισμούς με σαφώς ευνοϊκότερες ρυθμίσεις σε σχέση με την κατοικία και «φωτογραφίζονται» περιοχές στις οποίες έχει ήδη εκδηλωθεί επενδυτικό ενδιαφέρον στα οποία αυθαίρετα δίνει και χαρακτηριστικά «εθνικής σημασίας». Χωροθετεί λοιπόν τεράστιες τουριστικές εγκαταστάσεις διάσπαρτα σε εκτός σχεδίου περιοχές με βάση τους νόμους της αγοράς και όχι με γνώμονα την ανάγκη προστασίας του κυριότερου τουριστικού προϊόντος της χώρας, δηλαδή του φυσικού περιβάλλοντος.
3. Αυξάνει, ενώ θα έπρεπε να μειώνει, την εκτός σχεδίου δόμηση πέριξ των ορίων οικισμών που δεν έχουν ως κύρια χρήση τον τουρισμό ή είναι ορεινές.
4. Δεν εισάγει καμία απολύτως ρύθμιση για την ποιότητα των κτιρίων, τα οποία, ειδικά στις προστατευόμενες και γενικότερα στις εκτός σχεδίου περιοχές αλλά και κοντά σε υπάρχοντες οικισμούς, θα έπρεπε να κατασκευάζονται με όρους βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής και με ιδιαίτερη μέριμνα για την εξοικονόμηση φυσικών πόρων.
5. Αγνοεί προκλητικά την απόλυτη ανάγκη επιστημονικού υπολογισμού και σεβασμού της συνολικής φέρουσας ικανότητας των προς τουριστική εκμετάλλευση περιοχών.
6. Διατηρεί το σημερινό, απαράδεκτα χαμηλό, όριο των 50 μ. απόστασης από τον αιγιαλό για οικοδόμηση, παρά τη σχετική νομολογία του Συμβουλίου Επικρατείας και τις αναμενόμενες επιπτώσεις στην παράκτια ζώνη από την κλιματική αλλαγή.
7. Επιμένει στη δόμηση 5 «ανώνυμων» βραχονησίδων.
8. Επιμένει στην περαιτέρω αύξηση της χωρητικότητας των τουριστικά ανεπτυγμένων περιοχών, χωρίς καμία αναφορά στην ανάγκη καθορισμού ορίων ανάπτυξης με βάση τη φέρουσα ικανότητα των περιοχών αυτών.