Οι τρεις μεγάλες αδικίες του μέτρου για ηλεκτρονικές δαπάνες στο 30% του εισοδήματος

Τρεις μεγάλες στρεβλώσεις και αδικίες κινδυνεύει να προκαλέσει η διάταξη του φορολογικού νομοσχεδίου με την οποία προβλέπεται ότι οι έχοντες εισοδήματα από μισθούς, συντάξεις, επιχειρήσεις, αγροτικές εκμεταλλεύσεις και ακίνητα υποχρεούνται να πραγματοποιούν κάθε χρόνο, με τη χρήση ηλεκτρονικών μέσων πληρωμής, δαπάνες για αγορές αγαθών και παροχή υπηρεσιών μέχρι ποσού 30% επί των ετησίων πραγματικών εισοδημάτων τους.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, φορολογούμενος με ετήσιο εισόδημα 20.000 ευρώ που προέρχεται από μισθούς, συντάξεις ή ενοίκια, θα πρέπει να καλύψει περίπου τις ίδιες δαπάνες από έναν φορολογούμενο ο οποίος έχει εισόδημα 60.000 ευρώ, το οποίο όμως προέρχεται από κινητές αξίες ή μεταβίβαση κεφαλαίου.

1) Ουσιαστικά, η επαχθής υποχρέωση της πραγματοποίησης δαπανών με ηλεκτρονικές πληρωμές ύψους έως 30% επί του εισοδήματος – η οποία ενέχει τον κίνδυνο πρόσθετης επιβάρυνσης με φόρο 22% σε περίπτωση μη πραγματοποίησης του απαιτούμενου ποσού δαπανών - ισχύει μόνο για τα εισοδήματα από εργασία και από εκμετάλλευση ακίνητης περιουσίας. Αντιθέτως για τα εισοδήματα από κινητές αξίες και από υπεραξία μεταβίβασης κεφαλαίου (μετοχών, ομολόγων κ.λπ.), τα οποία αποκτώνται κατά κύριο λόγο από φορολογούμενους εύπορους και δυνάμενους να πραγματοποιήσουν μεγάλου ύψους καταναλωτικές δαπάνες δεν ισχύει η συγκεκριμένη υποχρέωση.

Το γεγονός αυτό δημιουργεί τεράστιες στρεβλώσεις και αδικίες σε βάρος εκατομμυρίων φορολογουμένων που όχι μόνο μοχθούν για να αποκτήσουν τα εισοδήματά τους αλλά φορολογούνται γι’ αυτά με πολύ πιο υψηλούς συντελεστές, από εκείνους οι οποίοι αποκτούν εισοδήματα από κινητές αξίες ή κι από υπεραξία εκμετάλλευσης κεφαλαίου. Συγκεκριμένα, οι πρώτοι φορολογούνται με συντελεστές που κυμαίνονται από 9% ή 15% ή 22% έως και 45%, ενώ οι δεύτεροι με συντελεστές 5%, 10% ή 15% το πολύ.

Δείτε πίνακες με το ποσό των δαπανών ανάλογα με το εισόδημα ΕΔΩ

2) Μια άλλη αδικία που προκαλείται αφορά στη διάκριση που γίνεται σε βάρος φορολογουμένων με εισοδήματα μικρού και μεσαίου ύψους από εργασία ή και από ακίνητα.

Οι φορολογούμενοι με ετήσια εισοδήματα από εργασία ή και από ακίνητα μέχρι 66.667 ευρώ θα πρέπει να πραγματοποιήσουν δαπάνες αξίας ίσης με το 30% των εισοδημάτων τους αυτών. Για όσους όμως το εισόδημα αυτών των κατηγοριών υπερβαίνει το όριο των 66.667 ευρώ, αρκεί οι δαπάνες που θα πραγματοποιηθούν να φθάσουν μέχρι τα 20.000 ευρώ για να αποφευχθεί η πληρωμή επιπλέον φόρου εισοδήματος με 22%. Κι αυτό, διότι το ποσό των 20.000 ευρώ έχει τεθεί ως πλαφόν.


Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ