Τέλος εποχής στην Τράπεζα της Ελλάδος

Οι πολιτικοί θα αδιαφορήσουν, οι τραπεζίτες θα τον υμνήσουν και οι εργαζόμενοι… μάλλον θα ανακουφιστούν! Ο λόγος για τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Νικόλαο Γκαργκάνα ο οποίος αύριο θα κάνει μια από τις τελευταίες επίσημες εμφανίσεις του στην Οδό Σταδίου.

Τέλος εποχής και νέα σελίδα ανοίγει  στην Τράπεζα της Ελλάδος. Και ο νέος διοικητής θα αντιμετωπίσει πολλές προκλήσεις.

Από την πραγματική εποπτεία των τραπεζών έως το ακατόρθωτο εγχείρημα της εξόδου της μετοχής της Τραπέζης Ελλάδος από το χρηματιστήριο.

Και πρώτα απ΄ όλα, ο νέος διοικητής, θα πρέπει  να αποκαταστήσει το τρωθέν κύρος της Τράπεζας και του θεσμού του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας.

Επί τρεις ημέρες το χρηματιστήριο ήταν κλειστό και η διοίκηση της Τράπεζας δεν είχε πράξει τίποτα για να προστατεύσει το κύρος της χώρας απέναντι στους διεθνείς επενδυτές. Χρειάστηκε να τηλεφωνήσει ο σύμβουλος του υπουργού οικονομίας για να προχωρήσουν σε ασφαλιστικά μέτρα εναντίον των εργαζομένων !

Πως κατάφερε, όμως, ο κ. Γκαργάνας να βρεθεί σε μια από τις κορυφαίες θέσεις του τραπεζικού χώρου ; Ξεκίνησε από την βιβλιοθήκη της Τράπεζας και όταν ανέλαβε την Διεύθυνση οικονομικών μελετών της γνωρίζει τον πρώην πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Σημίτη ο οποίος τον τοποθέτησε ως σύμβουλο του στο περίφημο πρόγραμμα οικονομικής σταθερότητας.

Ο κ. Κωνσταντίνος Σημίτης, όταν πια αργότερα θα τοποθετούσε τον κ. Γκαργκάνα, ως διοικητή της Τραπέζης Ελλάδος, γρήγορα θα αντιλαμβανόταν ότι είχε να κάνει με ένα αρκετά πολιτικό ον. Τουλάχιστον, σε τέτοιο βαθμό πολιτικό ον που να διαθέτει την απαιτούμενη ευελιξία διατύπωσης πολιτικών θέσεων ανάλογα με την κρατούσα κατάσταση. Και ο τέως πρωθυπουργός δεν έκρυψε έκτοτε την δυσφορία του για αυτό…

Αν, πάντως, τώρα οι πολιτικοί αδιαφορήσουν για την αλλαγή, οι τραπεζίτες παρακαλούνο νέος διοικητής να διαθέτει ορισμένα χαρακτηριστικά από τον προκάτοχο του. Στην θητεία του κ. Γκαργκάνα, ξεχωριστή θέση θα έχει η απόφαση της απελευθέρωσης δανεισμού των νοικοκυριών καθώς μέχρι το 2003 υπήρχε το όριο των 8 εκατ. δρχ ανα νοικοκυριό (23.477 ευρώ).

Αυτή η απόφαση του ήταν από τις σημαντικές διότι άλλες ενέργειες – όπως η πώληση του χρυσού ή το νέο κτίριο της Τράπεζας – ήταν απλώς πταίσματα.  Και, βεβαίως, είχαμε να κάνουμε και με πολλές αντιφάσεις, όταν λ.χ. από την μια πλευρά ο κ. Γκαργκάνας μιλούσε υπέρ των… λελογισμένων οικονομικών πολιτικών και, από την άλλη, έκανε τα «στραβά» μάτια, όταν Αγροτική Τράπεζα και Ταχυδρομικό είχαν επενδύσει σε δομημένα ομόλογα και σε στεγαστικά δάνεια υψηλού κινδύνου.

Ο ρόλος, όμως, του θεσμού δεν είναι να λέει όσα οι κυβερνώντες δεν μπορούν να παραδεχθούν δημοσίως, αλλά να διασφαλίζει την εύρυθμη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος και της κεφαλαιαγοράς. Οι υποψήφιοι της νέας θέσης ( κ. κ Γιώργος Προβόπουλος,  Σταύρος Δήμας, Πλούταρχος Σακελλάρης) προφανώς το έχουν υπ’όψιν τους.