Bloomberg για την αποχώρηση Σόιμπλε: «Κρατήστε τις σαμπάνιες στο ψυγείο»
Bloomberg για την αποχώρηση Σόιμπλε: «Κρατήστε τις σαμπάνιες στο ψυγείο»
«Μην βιαστείτε να ανοίξετε σαμπάνιες» λέει ο αρθρογράφος Leonid Berhidsky, υπογραμμίζοντας ότι ο διάδοχος του Σόιμπλε στο γερμανικό ΥΠΟΙΚ θα είναι εξίσου -ή ακόμα περισσότερο- σκληρός με τους Νοτιοευρωπαίους...
«Μην βιαστείτε να ανοίξετε σαμπάνιες». Αυτό προτρέπει ο αρθρογράφος Leonid Berhidsky, μέσα από το Bloomberg, με αφορμή την μετακίνηση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε από το υπουργείο Οικονομικών, στην προεδρία της γερμανικής Βουλής.
Στο άρθρο του, με τίτλο «Γιατί οι γερμανικές ανακατατάξεις δεν θα βοηθήσουν την Ελλάδα», ο Berdinsky υποστηρίζει ότι «ο διάδοχός του μπορεί να μην είναι τόσο πεισματάρης, ωστόσο οι Νοτιοευρωπαίοι -και πάνω απ' όλους οι Έλληνες- δεν θα πρέπει να περιμένουν πολύ καλύτερη αντιμετώπιση».
Αφού υπενθυμίζει ότι ο 75χρονος πολιτικός από το 1972, όταν πρωτοεξελέγη, μέχρι σήμερα, έχει υπηρετήσει το κόμμα του από διάφορες θέσεις, ο αρθρογράφος σημειώνει ότι και από τη θέση του προέδρου του γερμανικού Κοινοβουλίου θα αποτελεί μια επιβλητική φιγούρα, αμέσως μετά τη Γερμανίδα καγκελάριο.
Σύμφωνα με τον Berhidsky, η πολιτική θεωρία που εφάρμοσε ο Σόιμπλε κατά την πολυετή υπουργική θητεία σου, γνωστή ως «ordoliberalism» («φιλελευθερισμός με τάξη»), δεν είναι άλλη από την «πάγια» πολιτική γραμμή του κόμματός του, η οποία σχεδιάστηκε και αναδείχθηκε πολύ πριν ο Σόιμπλε αναλάβει ως υπουργός Οικονομικών.
«Επομένως, η αποχώρηση του Σόιμπλε από το ΥΠΟΙΚ δεν αποτελεί το τέλος της εποχής Σόιμπλε στην πολιτική. Τώρα μάλιστα που η γερμανική Βουλή ετοιμάζεται να υποδεχθεί και τους ακροδεξιούς του AfD και τους αποφασισμένους να εναντιωθούν στη Μέρκελ Σοσιαλδημοκράτες, ο Σόιμπλε, από τη θέση που θα βρίσκεται, θα μπορεί να βοηθήσει ακόμη περισσότερο την καγκελάριο και το CDU».
Σημειώνοντας ότι ο νέος υπουργός Οικονομικών θα προκύψει, πιθανότατα, από το κόμμα των Φιλελευθέρων (FDP) που, μαζί με τους Πράσινους, θα συνασπιστούν με το CDU της Μέρκελ, ο αρθρογράφος σημειώνει: «Δυστυχώς για την Ελλάδα και τις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου που αναζητούν οικονομική βοήθεια, οι πιθανοί υποψήφιοι για το χαρτοφυλάκιο αυτό είναι σχεδόν τόσο... σφιχτοχέρηδες όσο ήταν ο Σόιμπλε. Τo FDP δεν είναι ορθοφιλελεύθερο, είναι εντελώς νεοφιλελεύθερο. Είναι εντελώς αντίθετο με παροχή δημοσιονομικών κινήτρων, με διαγραφές χρέους, με μεταφορές γερμανικών χρημάτων σε γείτονες χώρες και με δημοσιονομικά ελλείμματα. Και η εναντίωσή του αυτή έχει λιγότερο να κάνει με τη συνέχιση αυτού που αντιπροσωπεύει ο Σόιμπλε: είναι θέμα αρχής».
Στο άρθρο του, με τίτλο «Γιατί οι γερμανικές ανακατατάξεις δεν θα βοηθήσουν την Ελλάδα», ο Berdinsky υποστηρίζει ότι «ο διάδοχός του μπορεί να μην είναι τόσο πεισματάρης, ωστόσο οι Νοτιοευρωπαίοι -και πάνω απ' όλους οι Έλληνες- δεν θα πρέπει να περιμένουν πολύ καλύτερη αντιμετώπιση».
Αφού υπενθυμίζει ότι ο 75χρονος πολιτικός από το 1972, όταν πρωτοεξελέγη, μέχρι σήμερα, έχει υπηρετήσει το κόμμα του από διάφορες θέσεις, ο αρθρογράφος σημειώνει ότι και από τη θέση του προέδρου του γερμανικού Κοινοβουλίου θα αποτελεί μια επιβλητική φιγούρα, αμέσως μετά τη Γερμανίδα καγκελάριο.
Σύμφωνα με τον Berhidsky, η πολιτική θεωρία που εφάρμοσε ο Σόιμπλε κατά την πολυετή υπουργική θητεία σου, γνωστή ως «ordoliberalism» («φιλελευθερισμός με τάξη»), δεν είναι άλλη από την «πάγια» πολιτική γραμμή του κόμματός του, η οποία σχεδιάστηκε και αναδείχθηκε πολύ πριν ο Σόιμπλε αναλάβει ως υπουργός Οικονομικών.
«Επομένως, η αποχώρηση του Σόιμπλε από το ΥΠΟΙΚ δεν αποτελεί το τέλος της εποχής Σόιμπλε στην πολιτική. Τώρα μάλιστα που η γερμανική Βουλή ετοιμάζεται να υποδεχθεί και τους ακροδεξιούς του AfD και τους αποφασισμένους να εναντιωθούν στη Μέρκελ Σοσιαλδημοκράτες, ο Σόιμπλε, από τη θέση που θα βρίσκεται, θα μπορεί να βοηθήσει ακόμη περισσότερο την καγκελάριο και το CDU».
Σημειώνοντας ότι ο νέος υπουργός Οικονομικών θα προκύψει, πιθανότατα, από το κόμμα των Φιλελευθέρων (FDP) που, μαζί με τους Πράσινους, θα συνασπιστούν με το CDU της Μέρκελ, ο αρθρογράφος σημειώνει: «Δυστυχώς για την Ελλάδα και τις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου που αναζητούν οικονομική βοήθεια, οι πιθανοί υποψήφιοι για το χαρτοφυλάκιο αυτό είναι σχεδόν τόσο... σφιχτοχέρηδες όσο ήταν ο Σόιμπλε. Τo FDP δεν είναι ορθοφιλελεύθερο, είναι εντελώς νεοφιλελεύθερο. Είναι εντελώς αντίθετο με παροχή δημοσιονομικών κινήτρων, με διαγραφές χρέους, με μεταφορές γερμανικών χρημάτων σε γείτονες χώρες και με δημοσιονομικά ελλείμματα. Και η εναντίωσή του αυτή έχει λιγότερο να κάνει με τη συνέχιση αυτού που αντιπροσωπεύει ο Σόιμπλε: είναι θέμα αρχής».
Αν και φαινομενικά άτεγκτος, ο Σόιμπλε «έβαζε νερό στο κρασί του», όπως γινόταν για παράδειγμα με τον ΕSM -έναν Μηχανισμό, που αποτελούσε συμβιβασμό, επιτρέποντας τη μεταφορά της οικονομικής φήμης στις προβληματικές οικονομίες χωρίς την άμεση μεταφορά των χρημάτων των φορολογουμένων.
«Το FDP αντίθετα, δεν συμπαθεί τον ESM, θεωρώντας ότι αποτεί ένα απατηλό τέχνασμα. Η πίστη των ηγετών του FDP στον καπιταλισμό είναι μεγαλύτερη από εκείνη του Σόιμπλε. Αντίστοιχα πιο ασθενής είναι η πίστη τους στην αλληλεγγύη. Οι φιλελεύθεροι θέλουν να κυνηγήσουν τις χώρες της ευρωζώνης που δεν τηρούν τις δημοσιονομικές τους δεσμεύσεις, την ώρα που ο Σόιμπλε ήταν πιο διαλλακτικός. Οι εταίροι του Σόιμπλε στο Eurogroup ήξεραν ότι ο Γερμανός δεν ικανοποιείται εύκολα, είχαν ωστόσο συνηθίσει το άγριο στιλ του και είχαν κατανοήσει πώς να εργαστούν μαζί του. Κάτι που ίσως αποδειχθεί πιο δύσκολο με έναν υπουργό του FDP, που στην αρχή τουλάχιστον είναι πιθανό να είναι περισσότερο ζηλωτής παρά φύλακας της παρακαταθήκης του Σόιμπλε» επισημαίνει ο αρθρογράφος.
Και καταλήγει: «Είναι πιθανό ότι οι Νοτιοευρωπαίοι πολύ σύντομα θα νοσταλγήσουν τον Σόιμπλε».
Βελγικός Τύπος: Τέλος εποχής για την Ευρώπη η αποχώρηση Σόιμπλε
Στην αποχώρηση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε από το ευρωπαϊκό προσκήνιο, αλλά και στην οργή που είχε προκαλέσει στους Έλληνες με την εχθρική του στάση απέναντι στην Ελλάδα καθ' όλη την περίοδο της κρίσης, αναφέρονται τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης στο Βέλγιο.
«Η έξοδος του Σόιμπλε, του "δράκου" της λιτότητας» τιτλοφορείται δημοσίευμα στην εφημερίδα Le Soir, το οποίο αναφέρεται στην αναμενόμενη αποχώρηση του Σόιμπλε από τη θέση του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, προκειμένου να καταλάβει τη θέση του προέδρου του Κοινοβουλίου, και τη διαδοχή του, κατά τα φαινόμενα, στην επόμενη κυβέρνηση συνασπισμού από κάποιον από το στρατόπεδο των φιλελευθέρων.
Η εφημερίδα τονίζει ότι αυτή η είδηση θα χαροποιήσει πολλούς στην Ευρώπη και όχι μόνο τους πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους, ενώ το βασικό ερώτημα που τίθεται είναι το κατά πόσο η αντικατάσταση του Σόιμπλε, του οποίου η εξουσία και η βαρύτητα στο Ecofin και στο Eurogroup ισοδυναμούσε με την αντίστοιχη της καγκελαρίου Mέρκελ στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, θα αλλάξει τα δεδομένα.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής της ευρωπαϊκής δεξαμενής σκέψης Ceps και ειδήμονα στα οικονομικά Κάρελ Λάνου, τον οποίο επικαλείται η εφημερίδα, ο απερχόμενος Γερμανός υπουργός Οικονομικών είναι εκείνος που ενίσχυσε τη λιτότητα στην ευρωζώνη, ιδιαίτερα με την εκστρατεία του υπέρ της δημοσιονομικής πειθαρχίας, αλλά και ζητώντας την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, γεγονός που κόστισε πολύ στις χώρες του Νότου, κυρίως στην Ελλάδα και την Ιταλία, τη στιγμή που η Γερμανία απολάμβανε όλα τα πλεονεκτήματα της εσωτερικής αγοράς, χωρίς, ωστόσο, να επιθυμεί την οικονομική αλληλεγγύη. Δεν είναι βέβαιο, υποστηρίζει ο Λάνου, ότι ο διάδοχος του Σόιμπλε θα είναι μεγαλύτερο «γεράκι» από αυτόν, αλλά θα ήταν επικίνδυνο να στοιχηματίσει κανείς ότι θα είναι μικρότερο.
Το κατά πόσο είναι στην πραγματικότητα λιγότερο φιλοευρωπαίοι οι Γερμανοί Φιλελεύθεροι (FDP) εξετάζει άλλο δημοσίευμα της Le Soir, επισημαίνοντας ότι, σύμφωνα με πολλές πηγές της εφημερίδας, μεταξύ των οποίων και μίας από το στρατόπεδο των Ευρωπαίων Φιλελευθέρων, είναι υπερβολική η εικόνα των «γερακιών» ή ακόμα και των ευρωσκεπτικιστών που τους αποδίδεται και ότι σε κάθε περίπτωση η παρουσία των Πρασίνων στον κυβερνητικό συνασπισμό θα αντισταθμίσει αναπόφευκτα τις επιθυμίες των Φιλελευθέρων σε σχέση με μία αυστηρότερη δημοσιονομική πολιτική.
Σε ρεπορτάζ εξάλλου της εφημερίδας De Tijd, υπό τον τίτλο «Ο Σόιμπλε εγκαταλείπει την ευρωπαϊκή αρένα» σημειώνεται πως από ένα σημείο και μετά ο Σόιμπλε μετατράπηκε σε ένα είδος «εθνικού καρπαζοεισπράκτορα» για τους Έλληνες. Επισημαίνεται ακόμη ότι η αντιπαράθεση του Σόιμπλε με τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος δεν είχε καν γεννηθεί όταν ο παλαίμαχος πολιτικός πρωτοεξελέγη βουλευτής στο γερμανικό Κοινοβούλιο, ανέβασε ακόμα περισσότερο τη δημοτικότητά του στη Γερμανία, με αποτέλεσμα να καταφέρει να συγκεντρώσει την περασμένη Κυριακή το 48% των ψήφων στην εκλογική του περιφέρεια.
Η εφημερίδα υπογραμμίζει ότι ο Σόιμπλε διαχειρίστηκε τις οικονομικές υποθέσεις και υπερασπίστηκε την σκληρή γερμανική γραμμή υπέρ της λιτότητας με «σιδηρά» πειθαρχία και «πρωσική» αίσθηση καθήκοντος. Όπως εξάλλου αναφέρεται, με την αποχώρηση του Σόιμπλε η ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή χάνει ένα βετεράνο ο οποίος συμμετείχε σε όλες τις αποφάσεις που είχαν να κάνουν με το ευρώ από την εποχή ακόμα της εισαγωγής του, καθώς υπήρξε ο μοναδικός εν ενεργεία πολιτικός (πλην Γιούνκερ) που συμμετείχε σε ευρωπαϊκή κυβέρνηση την εποχή της υπογραφής της Συνθήκης του Mάαστριχτ από την οποία ‘γεννήθηκε' το ευρώ. Καταλήγοντας πάντως η εφημερίδα αναφέρει ότι την σκυτάλη τώρα ως «θεματοφύλακες» της σκληρής γερμανικής γραμμής υπέρ της αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας, παίρνουν κατά πάσα πιθανότητα οι Γερμανοί Φιλελεύθεροι.
Τέλος, ο Σόιμπλε ετοιμάζεται για τη θέση του προέδρου του γερμανικού Κοινοβουλίου, αναφέρει το Politico, τονίζοντας ότι η μετακίνησή του αυτή θα αποτελέσει σημαντικό σημείο καμπής για την πολιτική σκηνή της χώρας, σηματοδοτώντας ταυτόχρονα το τέλος της μακράς και συχνά αμφιλεγόμενης θητείας του στη θέση αυτή, απ' όπου κρατούσε τα ηνία της ισχυρότερης οικονομίας της Ευρώπης.
«Το FDP αντίθετα, δεν συμπαθεί τον ESM, θεωρώντας ότι αποτεί ένα απατηλό τέχνασμα. Η πίστη των ηγετών του FDP στον καπιταλισμό είναι μεγαλύτερη από εκείνη του Σόιμπλε. Αντίστοιχα πιο ασθενής είναι η πίστη τους στην αλληλεγγύη. Οι φιλελεύθεροι θέλουν να κυνηγήσουν τις χώρες της ευρωζώνης που δεν τηρούν τις δημοσιονομικές τους δεσμεύσεις, την ώρα που ο Σόιμπλε ήταν πιο διαλλακτικός. Οι εταίροι του Σόιμπλε στο Eurogroup ήξεραν ότι ο Γερμανός δεν ικανοποιείται εύκολα, είχαν ωστόσο συνηθίσει το άγριο στιλ του και είχαν κατανοήσει πώς να εργαστούν μαζί του. Κάτι που ίσως αποδειχθεί πιο δύσκολο με έναν υπουργό του FDP, που στην αρχή τουλάχιστον είναι πιθανό να είναι περισσότερο ζηλωτής παρά φύλακας της παρακαταθήκης του Σόιμπλε» επισημαίνει ο αρθρογράφος.
Και καταλήγει: «Είναι πιθανό ότι οι Νοτιοευρωπαίοι πολύ σύντομα θα νοσταλγήσουν τον Σόιμπλε».
Βελγικός Τύπος: Τέλος εποχής για την Ευρώπη η αποχώρηση Σόιμπλε
Στην αποχώρηση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε από το ευρωπαϊκό προσκήνιο, αλλά και στην οργή που είχε προκαλέσει στους Έλληνες με την εχθρική του στάση απέναντι στην Ελλάδα καθ' όλη την περίοδο της κρίσης, αναφέρονται τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης στο Βέλγιο.
«Η έξοδος του Σόιμπλε, του "δράκου" της λιτότητας» τιτλοφορείται δημοσίευμα στην εφημερίδα Le Soir, το οποίο αναφέρεται στην αναμενόμενη αποχώρηση του Σόιμπλε από τη θέση του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, προκειμένου να καταλάβει τη θέση του προέδρου του Κοινοβουλίου, και τη διαδοχή του, κατά τα φαινόμενα, στην επόμενη κυβέρνηση συνασπισμού από κάποιον από το στρατόπεδο των φιλελευθέρων.
Η εφημερίδα τονίζει ότι αυτή η είδηση θα χαροποιήσει πολλούς στην Ευρώπη και όχι μόνο τους πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους, ενώ το βασικό ερώτημα που τίθεται είναι το κατά πόσο η αντικατάσταση του Σόιμπλε, του οποίου η εξουσία και η βαρύτητα στο Ecofin και στο Eurogroup ισοδυναμούσε με την αντίστοιχη της καγκελαρίου Mέρκελ στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, θα αλλάξει τα δεδομένα.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής της ευρωπαϊκής δεξαμενής σκέψης Ceps και ειδήμονα στα οικονομικά Κάρελ Λάνου, τον οποίο επικαλείται η εφημερίδα, ο απερχόμενος Γερμανός υπουργός Οικονομικών είναι εκείνος που ενίσχυσε τη λιτότητα στην ευρωζώνη, ιδιαίτερα με την εκστρατεία του υπέρ της δημοσιονομικής πειθαρχίας, αλλά και ζητώντας την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, γεγονός που κόστισε πολύ στις χώρες του Νότου, κυρίως στην Ελλάδα και την Ιταλία, τη στιγμή που η Γερμανία απολάμβανε όλα τα πλεονεκτήματα της εσωτερικής αγοράς, χωρίς, ωστόσο, να επιθυμεί την οικονομική αλληλεγγύη. Δεν είναι βέβαιο, υποστηρίζει ο Λάνου, ότι ο διάδοχος του Σόιμπλε θα είναι μεγαλύτερο «γεράκι» από αυτόν, αλλά θα ήταν επικίνδυνο να στοιχηματίσει κανείς ότι θα είναι μικρότερο.
Το κατά πόσο είναι στην πραγματικότητα λιγότερο φιλοευρωπαίοι οι Γερμανοί Φιλελεύθεροι (FDP) εξετάζει άλλο δημοσίευμα της Le Soir, επισημαίνοντας ότι, σύμφωνα με πολλές πηγές της εφημερίδας, μεταξύ των οποίων και μίας από το στρατόπεδο των Ευρωπαίων Φιλελευθέρων, είναι υπερβολική η εικόνα των «γερακιών» ή ακόμα και των ευρωσκεπτικιστών που τους αποδίδεται και ότι σε κάθε περίπτωση η παρουσία των Πρασίνων στον κυβερνητικό συνασπισμό θα αντισταθμίσει αναπόφευκτα τις επιθυμίες των Φιλελευθέρων σε σχέση με μία αυστηρότερη δημοσιονομική πολιτική.
Σε ρεπορτάζ εξάλλου της εφημερίδας De Tijd, υπό τον τίτλο «Ο Σόιμπλε εγκαταλείπει την ευρωπαϊκή αρένα» σημειώνεται πως από ένα σημείο και μετά ο Σόιμπλε μετατράπηκε σε ένα είδος «εθνικού καρπαζοεισπράκτορα» για τους Έλληνες. Επισημαίνεται ακόμη ότι η αντιπαράθεση του Σόιμπλε με τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος δεν είχε καν γεννηθεί όταν ο παλαίμαχος πολιτικός πρωτοεξελέγη βουλευτής στο γερμανικό Κοινοβούλιο, ανέβασε ακόμα περισσότερο τη δημοτικότητά του στη Γερμανία, με αποτέλεσμα να καταφέρει να συγκεντρώσει την περασμένη Κυριακή το 48% των ψήφων στην εκλογική του περιφέρεια.
Η εφημερίδα υπογραμμίζει ότι ο Σόιμπλε διαχειρίστηκε τις οικονομικές υποθέσεις και υπερασπίστηκε την σκληρή γερμανική γραμμή υπέρ της λιτότητας με «σιδηρά» πειθαρχία και «πρωσική» αίσθηση καθήκοντος. Όπως εξάλλου αναφέρεται, με την αποχώρηση του Σόιμπλε η ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή χάνει ένα βετεράνο ο οποίος συμμετείχε σε όλες τις αποφάσεις που είχαν να κάνουν με το ευρώ από την εποχή ακόμα της εισαγωγής του, καθώς υπήρξε ο μοναδικός εν ενεργεία πολιτικός (πλην Γιούνκερ) που συμμετείχε σε ευρωπαϊκή κυβέρνηση την εποχή της υπογραφής της Συνθήκης του Mάαστριχτ από την οποία ‘γεννήθηκε' το ευρώ. Καταλήγοντας πάντως η εφημερίδα αναφέρει ότι την σκυτάλη τώρα ως «θεματοφύλακες» της σκληρής γερμανικής γραμμής υπέρ της αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας, παίρνουν κατά πάσα πιθανότητα οι Γερμανοί Φιλελεύθεροι.
Τέλος, ο Σόιμπλε ετοιμάζεται για τη θέση του προέδρου του γερμανικού Κοινοβουλίου, αναφέρει το Politico, τονίζοντας ότι η μετακίνησή του αυτή θα αποτελέσει σημαντικό σημείο καμπής για την πολιτική σκηνή της χώρας, σηματοδοτώντας ταυτόχρονα το τέλος της μακράς και συχνά αμφιλεγόμενης θητείας του στη θέση αυτή, απ' όπου κρατούσε τα ηνία της ισχυρότερης οικονομίας της Ευρώπης.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα