Λευκός… Big Brother κόβει τα δάνεια

Η πιστωτική κρίση που έπληξε το τραπεζικό σύστημα διεθνώς αναγκάζει τις τράπεζες να αρχίσουν να «σφίγγουν τα λουριά» και κυριολεκτικά να «ξεσκονίζουν» με τη βοήθεια του «μεγάλου λευκού αδελφού», του «Τειρεσία», τους πελάτες τους πριν τους δανειοδοτήσουν.

 Σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια, όταν οι τράπεζες ενέκριναν και χορηγούσαν δάνεια σχεδόν με το ζόρι ακόμα και σε πελάτες που δεν τα ζητούσαν, τώρα ελέγχουν εξονυχιστικά κάθε λεπτομέρεια για να αξιολογήσουν την πιστοληπτική ικανότητα του πελάτη.

Μέσω της πληροφόρησης που διαθέτουν από το σύστημα που είναι γνωστό ως «Λευκός Τειρεσίας», οι τράπεζες γνωρίζουν όχι μόνον τον κακοπληρωτή πελάτη που χρωστά αλλά και για τους συνεπείς πελάτες μέχρι και το τελευταίο σεντ που χρωστούν και σε ποιον.

Η κρίση και οι επιπτώσεις της, οι συστάσεις του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος κ. Νίκου Γκαργκάνα προς τις διοικήσεις των εμπορικών τραπεζών να προσέξουν ιδιαίτερα την ποιότητα των δανειακών χαρτοφυλακίων και τις επισφάλειές τους, έχουν κάνει τις τράπεζες πιο προσεκτικές στις χορηγήσεις. Ηδη παρατηρούνται φαινόμενα απόρριψης αιτήσεων για δάνεια από πελάτες οι οποίοι είναι μεν συνεπείς και δεν έχουν μπει στην black list του Τειρεσία, όμως οι τράπεζες θεωρούν πως έχουν υπερεκτεθεί σε δανεισμό σε συσχέτιση με το εισόδημά τους και αξιολογούν τον πιθανό κίνδυνο που θα αναλάβουν με τη χορήγηση δανείου ως υψηλό. Πιο απλά, αν στις γιορτές σχεδιάζετε δανειάκι, ακόμη κι αν είστε καλοπληρωτές στο στεγαστικό σας, στο καταναλωτικό που έχετε πάρει για ένα αυτοκίνητο ή στη φορτωμένη πιστωτική σας κάρτα, το σύστημα «Τειρεσίας» σάς έχει μια έκπληξη…

«ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΙ ΔΙΝΕΤΕ ΣΕ ΠΟΙΟΝ»…

Υπό αυτό το πρίσμα, η γραμμή των τραπεζών προς τα στελέχη τους είναι να διερευνούν τη βάση των πληροφοριών τους και να προσεγγίζουν νέους πελάτες χωρίς μεγάλη έκθεση σε δανεισμό και συνεπώς με υψηλή πιστοληπτική ικανότητα για να συνεχίζουν να τροφοδοτούν την ανάπτυξή τους.

Με άλλα λόγια, οι τράπεζες αποφεύγουν να εγκρίνουν νέα δάνεια σε παλαιούς πελάτες οι οποίοι άλλωστε επιβαρύνονται και με τα συνεχώς αυξανόμενα επιτόκια και ψάχνουν για νέους «καθαρούς» από δανεισμό, ώστε αφενός να συνεχισθεί ο ρυθμός ανάπτυξής τους και αφετέρου να ελαχιστοποιήσουν στο μέτρο του δυνατού τους κινδύνους στο πλαίσιο περιορισμού των επισφαλειών τους.

Πιο ελαστικές εμφανίζονται έναντι πελατών που διατηρούν με την τράπεζα σχέση δανεισμού υψηλής εξασφάλισης, όπως είναι τα στεγαστικά δάνεια, για τα οποία ο κίνδυνος μη αποπληρωμής καλύπτεται από τις προσημειώσεις ακινήτων.