Προαναγγελία για νέα διετία λιτότητας και σκληρών νέων μέτρων

Ανοικτά όλα τα ενδεχόμενα, όσον αφορά την πορεία της ελληνικής οικονομίας φέτος και το 2010, άφησε για πρώτη φορά ο υπουργός Οικονομίας.  

Αντί της επίμονης αναφοράς, όπως συνήθιζε, για «διατήρηση θετικού ρυθμού Ανάπτυξης» 0,5% - 1,1% για φέτος –και παρά την κρίση- ο Γιάννης Παπαθανασίου τόνισε, μιλώντας στην ετήσια συνέλευση του ΣΕΒ: «Είναι νωρίς να γνωρίζουμε τι ρυθμό ανάπτυξης θα πετύχουμε. Το σίγουρο πάντως είναι, ότι μέσα στα πλαίσια των δημοσιονομικών δυνατοτήτων της χώρας, κάνουμε ό, τι είναι δυνατό για να στηρίξουμε την ανάπτυξη και την απασχόληση. Με έργα και όχι με λόγια». 

Παρόλα αυτά ο κύριος Παπαθανασίου έθεσε πολύ χαμηλά τον πήχη των προσδοκιών για το εύρος και την αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεων της κυβέρνησης, ομολογώντας πως την έχουν ξεπεράσει οι καταστάσεις: «η προσπάθεια στήριξης της πραγματικής οικονομίας και των οικονομικά ασθενέστερων συμπολιτών μας, γίνεται πέρα και πάνω από τις πραγματικές δυνατότητες των δημόσιων οικονομικών μας. Αυτή είναι η πραγματικότητα», τόνισε χαρακτηριστικά.  

Και αυτή την πραγματικότητα αποτυπώνουν τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού το πρώτο τρίμηνο του 2009, που εξελίσσονται αρνητικά. Για το λόγο αυτό προανήγγειλε ουσιαστικά και νέα μέτρα, τα οποία θα λάβει η κυβέρνηση μέσα στη διετία, με αρχή αμέσως μετά τις ευρωεκλογές: «Όσα δεν τολμήσαμε να κάνουμε ως χώρα πριν την είσοδο της χώρας στην ΟΝΕ, οφείλουμε να τα κάνουμε πράξη τώρα. Όσα δεν βρήκαμε το θάρρος να κάνουμε μετά την είσοδο της χώρας στην ΟΝΕ, ακόμα και όταν βλέπαμε το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας να γίνεται οξύτερο, πρέπει και οφείλουμε να τα κάνουμε στα επόμενα δύο χρόνια», ήταν τα λόγια του. «Η κυβέρνηση, έχοντας μια καθαρή εικόνα των εξελίξεων στο πρώτο εξάμηνο του 2009, θα προχωρήσει όπου χρειασθεί στις αναγκαίες προσαρμογές» συμπλήρωσε.  

Αν και συνέδεσε την κακή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας με την διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση, παραδέχτηκε ότι κατά κύριο λόγο η κρίση είναι ενδογενής: «Η κρίση που σήμερα βιώνουμε, έφερε και πάλι τις δομικές αδυναμίες της οικονομίας μας στην επιφάνεια. Δεν μπορούμε πλέον να κάνουμε πως δεν τις βλέπουμε».  

Ο Γιάννης Παπαθανασίου επιτέθηκε όμως και στους