Η ώρα των αποφάσεων για τις τράπεζες

Το όπλο του αιφνιδιασμού –το μόνο που τους έχει απομείνει άλλωστε- θέλουν να διαφυλάξουν κυβέρνηση και τράπεζες, λίγο πριν ριχτούν στη μάχη με τις διεθνείς αγορές για την επαναγορά μεγάλου μέρους των ελληνικών κρατικών ομολόγων. Οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών πάντως καλούνται να λάβουν άμεσα αποφάσεις «υπό πίεση», για το εάν αυτές θα συμμετάσχουν τελικώς και έως ποιο βαθμό στο πρόγραμμα επαναγοράς.

Επισήμως, στη χθεσινή σύσκεψη Στουρνάρα με τους τραπεζίτες, δεν προέκυψε συμφωνία αν θα τηρήσουν «ενιαία στάση» στο τι θα πράξουν την άλλη εβδομάδα οι ελληνικές τράπεζες. «Θα κάνει ο καθένας ό,τι θέλει» έλεγαν όσοι μετείχαν στη σύσκεψη.

Όλοι όμως «κρύβουν φύλλα», ψαρεύοντας («σε θολά νερά» είναι η αλήθεια) για να πείσουν κάποια από τα περίπου 30 ξένα funds που «παίζουν παιχνίδι» στα ελληνικά ομόλογα, να μπουν στο πρόγραμμα και να δεχτούν τους όρους που θα τους προσφέρει το ελληνικό δημόσιο. Ποντάρουν πολλά στους μεταξύ τους ανταγωνισμούς για υψηλότερα κέρδη, προσφέροντάς τους την ευκαιρία να κλειδώσουν τα διόλου ευκαταφρόνητα (έως και 100%) από αυτά που έχουν «γράψει» ως τώρα.

Το κλίμα από τη συνάντηση με τον Γιάννη Στουρνάρα επιτρέπει ίσως το συμπέρασμα ότι οι μεγάλες ελληνικές τράπεζες θα πουν πιθανότατα «ναι» στο "πατριωτικό κάλεσμα" του υπουργού Οικονομικών, αφού πάντως –όπως άφηναν να διαφανεί όσοι μετείχαν στη σύσκεψη- σταθμίσουν πρώτα τα κέρδη και τις ζημιές από το εγχείρημα.

Κυρίαρχο ζητούμενο είναι να μπουν δυναμικά «στο κόλπο» οι ξένοι ομολογιούχοι αφού όλα δείχνουν ότι και αν ακόμα δεχτούν τους όρους της επαναγοράς και οι ελληνικές τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας, αυτό δεν φτάνει από μόνο του για να κριθεί "επιτυχές" το όλο εγχείρημα.

Ζημιά στα σχέδια του οικονομικού επιτελείου και των τραπεζών κάνει η αποκάλυψη της έκθεση του ευρωπαϊκού κλιμακίου της Τρόικα που διέρρευσε από τις Βρυξέλλες και αποκαλύπτει ουσιαστικά τους όρους της προσφοράς που θα κάνει το ελληνικό δημόσιο.

Με βάση το κείμενο αυτό, το τίμημα που θα προσφέρει το ελληνικό δημόσιο δεν πρέπει να ξεπερνά κατ΄ ανώτατο όριο την αξία που είχαν τα κρατικά ομόλογα στις 23 Νοεμβρίου. Η μέση τιμή των ομολόγων  βρισκόταν στο 28,3% της ονομαστικής τους αξίας, άρα και το "μέσο" τίμημα πρέπει να είναι μέχρι 28,3 σεντ (προφανώς όμως θα διαφοροποιείται κατά περίπτωση προς τα πάνω ή προς τα κάτω, αναλόγως αν πρόκειται για πενταετές, δεκαετές κοκ).

Άρα το σχέδιο στο οποίο συμφώνησε το Γιούρογκρουπ -και η Αθήνα δεν μπορεί να αποκλίνει εύκολα από αυτό- είναι να πληρώσει η Ελλάδα περίπου 10 δισ. ευρώ (χωρίς να αποκλείονται και εκπλήξεις) για να εξαγοράσει χρέος 32-35 δισ. Ποιοι θα το δεχτούν, μένει να φανεί.

Το ίδιο έγγραφο αποκαλύπτει όμως και ότι ελληνικές τράπεζες κατέχουν ομόλογα 15 δισ. και τα Ταμεία 8 δισ. ευρώ, δηλαδή συνολικά 23 δισ. όλα μαζί.

Άρα, και αν "εκτελέσουν" στο ακέραιο το …. «πατριωτικό καθήκον» τους, και αν δηλαδή δώσουν όλα τα ομόλογα που διαθέτουν, θα πρέπει να πάρουν 8 δισ. ευρώ στο χέρι –σχεδόν όλα όσα προσφέρει το δημόσιο- αλλά θα παραδώσουν τα ομόλογα ύψους 23 δισ. ("παραιτούμενοι" από άλλα 15 δισ.) και … δουλειά δεν θα γίνει, αν τουλάχιστον δεν συμμετάσχουν και κάποιοι ξένοι με ομόλογα αξίας τουλάχιστον 4-5 δισ. ευρώ, που θα θελήσουν να τα δώσουν για 1 ή 2  δισ. ευρώ.

Το εγχείρημα είναι δύσκολο. Μάλλον την Δευτέρα θα γίνουν γνωστοί και επισήμως οι όροι της προσφοράς. Η διαδικασία θα κρατήσει 4 ή 5 μέρες και το αποτέλεσμα πρέπει να κριθεί ικανοποιητικό για τους δανειστές και ειδικά για το ΔΝΤ, όπως έκανε ξεκάθαρο την Τετάρτη  από τις Βρυξέλλες η Κριστίν Λαγκάρντ και επανέλαβε και χθες από την Ουάσιγκτον ο εκπρόσωπος του Ταμείου, Τζέρυ Ράις.  Αν το ΔΝΤ δεν δει "φως", δηλαδή μια επιτυχημένη επαναγορά μεγάλου μέρους των ελληνικών ομολόγων, τότε το διευθυντήριο του Ταμείου δεν θα συνεδριάσει καν για να συζητήσει και να εγκρίνει τη συμφωνία των Βρυξελλών και την εκταμίευση της δόση της 13ης Δεκεμβρίου προς τη χώρα μας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την τύχη ολόκληρης της συμφωνίας διάσωσης.