Πακέτο Μπαρόζο αλα ελληνικά

Στο προσκήνιο έρχονται ξανά τα σενάρια για επίσπευση της μείωσης των φορολογικών συντελεστών για τα φυσικά πρόσωπα και άλλες παροχές - «ανάχωμα» στην κρίση, με βάση τα νέα δεδομένα που δημιουργεί το «πράσινο φως» των Βρυξελών για μεγαλύτερη ευελιξία στην άσκηση της δημοσιονομικής πολιτικής κάθε κράτους-μέλους.

Αν και προς το παρόν δεν επιβεβαιώνονται από το υπουργείο Οικονομίας, πληθαίνουν οι πληροφορίες που κάνουν λόγο για μείωση κατά 3% (αντί 2%) του φορολογικού συντελεστή για το 2009. Μια τέτοια εξέλιξη θα σημαίνει ότι, για τα αποκτηθέντα εισοδήματα του 2009,  ο βασικός συντελεστής θα μειωθεί στο 24% (αντί στο 25% όπως ήταν προγραμματισμένο) από 27% που είναι σήμερα. Από κει και πέρα θα μειώνεται κατά 1%, ώστε το 2013 (αντί το 2014) να μειωθεί στο 20%.

Γεγονός είναι όμως ότι το «πράσινο φως» για πιο ευέλικτη δημοσιονομική πολιτική απέναντι στην κρίση και για «παροχές με μέτρο» άναψαν στην ελληνική κυβέρνηση οι Βρυξέλες, με δύο τρόπους: το σχέδιο Μπαρόζο των 200 δισ. ευρώ για τη στήριξη της ευρωπαϊκής οικονομίας και την προοπτική χαλάρωσης του Συμφώνου Σταθερότητος, για την οποία προϊδέασε ο αρμόδιος Επίτροπος Χοακίμ Αλμούνια.

Ωστόσο ο υπουργός Οικονομίας, μιλώντας την Τετάρτη στην Επιτροπή  Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, κατεβάζει τον πήχυ των προσδοκιών, λόγω του υψηλού δημόσιου χρέους της χώρας μας.

Η αλήθεια είναι ότι ο ίδιος ο κύριος Αλμούνια φρόντισε και έβαλε νωρίς-νωρίς «πάγο» στη χώρα μας, όσον αφορά τα πραγματικά περιθώρια χαλάρωσης της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Είπε μεν ότι  η Ελλάδα δεν κινδυνεύει με επιτήρηση, τόνισε όμως ότι η άνοδος των επιτοκίων δημιουργεί μεγάλα εμπόδια στις χώρες με μεγάλο δημόσιο χρέος, κατονομάζοντας ανάμεσά τους και την Ελλάδα.

Και ο κύριος Μπαρόζο όμως, που προτείνει  το σχέδιο των 200 δις προειδοποιεί ότι χρειάζεται φειδώ και προσοχή με τα κονδύλια, ώστε «το κόστος αντιμετώπισης αυτής της κρίσης δεν πρέπει να δημιουργήσει μια νέα και χειρότερη κρίση στο μέλλον».

Πακέτο Μπαρόζο «α λα ελληνικά»

Ποιο είναι όμως το σχέδιο των 200 δις και πώς αφορά την Ελλάδα; Από τα 200 δις του κουμπαρά Μπαρόζο, τα 165 αφορούν εθνικές πολιτικές των κρατών μελών με εθνικά κονδύλια, τα 30 δισ. ευρώ είναι δάνεια με ευνοϊκούς όρους από Ευρωπαϊκή τράπεζα Επενδύσεων και τα υπόλοιπα 5 δισ. αποτελούν πόρους από το Ταμείο Συνοχής.

Προφανώς δε μιλάμε για «νέο χρήμα» και, αλλά για χρήμα που έχουν ή θα δανειστούν τα κράτη μέλη για να ασκήσουν πολιτική –και αυτή είναι η μεγάλη δυσκολία για την ελληνική κυβέρνηση.

Από τα ποσά αυτά, τη χώρα μας αντιστοιχούν περίπου 3 ως και 7 δισ ευρώ, ανάλογα με τις ανάγκες και τις δυνατότητες της χώρας μας να τα αξιοποιήσει. Συγκεκριμένα:

Έως και 3 δισ. ευρώ (1,2% του ελληνικού ΑΕΠ) είναι κρατικά κονδύλια από τον προϋπολογισμό. Από την ΕΤΕΠ θα δανειστούμε τουλάχιστον 1 δισ. κάθε χρόνο αλλά και όσα περισσότερα καταφέρει η χώρα, ανάλογα με τις δυνατότητές της.

Ταυτόχρονα όμως γίνεται και «παζάρι» για να μεταφερθούν -προσωρινά τουλάχιστον- κοινοτικά κονδύλια 500 εκατ. έως 2,5 δισ. ευρώ από άλλα προγράμματα του ΕΣΠΑ προς μικρομεσαίους (τουρισμό, μεταποίηση κλπ).

Στα 5 ως 7 δισ. ευρώ πρέπει να προσθέσουμε, αν και εφόσον τον Δεκέμβριο στη Σύνοδο Κορυφής αποφασιστεί  τελικώς να υπάρξει χαλάρωση των κανόνων για τα ελλείμματα, και ένα «μαξιλαράκι» 1,5 δισ. ευρώ για υπέρβαση δαπανών, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κοινωνικές παροχές, αυξήσεις σε ΕΚΑΣ, επίδομα ανεργίας -που θα μετατραπεί σε επιδότηση απασχόλησης- και χαμηλόμισθους

Είναι όμως ακριβώς αυτές οι υπερβάσεις τις οποίες ο κύριος Αλογοσκούφης δεν καλοβλέπει καθώς, όπως τονίζουν συνεργάτες του, επείγει η μείωση του υπέρμετρου δημοσίου χρέους, η εξυπηρέτηση του οποίους επιβαρύνει δραματικά την εκτέλεση του προϋπολογισμού –ιδιαίτερα σε περιόδους μεγάλης κρίσεως όπως αυτή που διανύουμε.