H Evripides Art Gallery παρουσιάζει την πλέον πρόσφατη δουλειά του Μιχάλη Μαδένη, «το ελάχιστο, το ανείπωτο, το ίχνος», η οποία εγκαινιάζεται την Πέμπτη 16 Μαΐου στις 20:00 και θα διαρκέσει έως τις 15 Ιουνίου 2019.
Πρόκειται για είκοσι τέσσερις μεγάλου μεγέθους πίνακες της τελευταίας (2017-2019) διετίας, οι οποίοι συνοδεύονται από τέσσερις παλαιότερους μαζί με σειρά 85 σχεδίων, που αποδεικνύουν πως η ίδια θεματική απασχολεί τον καλλιτέχνη, με διαφορετικό κάθε φορά αποτέλεσμα, τα τελευταία τριάντα χρόνια.
Μετά από επίνευση της Νάσιας και του Κώστα Ευριπίδη (στη συλλογή τους ανήκει μεγάλο μέρος αυτής της πρόσφατης, αλλά και της παλαιότερης δουλειάς του ζωγράφου), ο Μιχάλης Μαδένης ενώνει πολλές παλαιότερες θεματικές του, με κυρίαρχη εκείνη του μοτίβου της βροχής, και με κάθετες κατακόρυφες και οριζόντιες λωρίδες, επιτίθεται πάνω στον καμβά με «τρεξίματα» ή «ροές» καθαρού ρευστού χρώματος, και με φαρδιές, αυτοσχέδιες σπάτουλες, που τις κινεί οριζοντίως, επικαλύπτει με χρωματικές επιστρώσεις την επιφάνεια του μουσαμά, και φτάνει ενίοτε μέχρι και να αποκαλύψει τμήματα πρότερων χρωματικών στρωμάτων.
Στους πρόσφατους πίνακες του Μαδένη, θα διακρίνουμε λεπτότατες αναφορές – στον Tàpies, τον Cy Twombly, τον Gerhardt Richter, τον Leonardo Cremonini, τον Francis Bacon. Αυτές οι αναφορές μας διδάσκουν πως μέσα από την υλική υπόσταση ενός έργου τέχνης, μέσα από τις αδιόρατες διαφοροποιήσεις της πυκνότητας του χρώματος και του τρόπου επίθεσής του στην επιφάνεια του καμβά, μπορούμε να φτάσουμε σε μια εξόχως ευαίσθητη και οξυδερκή παρατήρηση, κατανόηση και αντιμετώπιση γεγονότων και καταστάσεων. Είναι η τέχνη του ελάχιστου, του ανείπωτου, του ίχνους.
Τετάρτη: 11.00 -17.00 & Σάββατο: 11.00 -16.00, Κυριακή και Δευτέρα: κλειστά
Ο χώρος πληροί τις προϋποθέσεις για την πρόσβαση ΑμεΑ.
Μιχάλης Μαδένης
1960. Γεννιέται στις 19 Απριλίου στην Κομοτηνή. Είναι το δεύτερο παιδί (έχει προηγηθεί, τρία χρόνια πριν, ο αδερφός του ο Δημήτρης) του Ιωάννη και της Αικατερίνης Μαδένη, το γένος Μιχαηλίδη. Τα οικονομικά της οικογένειας είναι δύσκολα. Ο πατέρας του εργάζεται ως υδραυλικός και μένουν αρχικά στο σπίτι της γιαγιάς Μιχαηλίδη, στην οδό Υψηλάντου 41.
1966-1972. Γ΄ Δημοτικό Σχολείο Κομοτηνής. Τα πρώτα σημάδια της κλίσης του στη ζωγραφική. Διακρίνεται στο μάθημα της Ιχνογραφίας.
1972-1979. Φοιτά στο Λύκειο Αρρένων Κομοτηνής. Παράλληλα βοηθά τον πατέρα του στη δουλειά και ανακαλύπτει τη δεξιότητά του στις χειρωνακτικές εργασίες και στις κατασκευές.
1978-1979. Η οικογένεια μετακομίζει σε ιδιόκτητο σπίτι, πολύ κοντά στο προηγούμενο, στην οδό Φαβιέρου 6.
1979. Το καλοκαίρι, απόφοιτος λυκείου πια, κατεβαίνει στην Αθήνα και γράφεται στο φροντιστήριο (Καλλιφρονά 19) του γλύπτη Νίκου Στέφου (γεν. 1944), με σκοπό να προετοιμαστεί για την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Εκεί θα γνωριστεί με τον ζωγράφο Γιώργο Ρόρρη. Το φθινόπωρο, δίνει πρώτη φορά εξετάσεις, αλλά δεν κατορθώνει να εισαχθεί. Επιστρέφει στην Κομοτηνή, όπου βιοπορίζεται με περιστασιακές εργασίες. Στόχος του είναι πάντα η επιστροφή στην Αθήνα και η εισαγωγή του στην ΑΣΚΤ.
1981. Τον Φεβρουάριο παρουσιάζεται στο 6ο Σύνταγμα Πεζικού. Εκπαιδεύεται αρχικά ως Καταδρομέας στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ειδικών Δυνάμεων στο Μεγάλο Πεύκο, αλλά στο μεγαλύτερο μέρος της στρατιωτικής του θητείας υπηρετεί στην Ελληνική Δύναμη Κύπρου.
1982. Τον Δεκέμβριο, απολύεται από το Λόχο Διοικήσεως του 29ου Συντάγματος Πεζικού, μετά από ευδόκιμη υπηρεσία είκοσι δύο μηνών. Επιστρέφει στην Κομοτηνή, όπου και πάλι βιοπορίζεται με περιστασιακές εργασίες.
1983. Το καλοκαίρι εγκαθίσταται οριστικά στην Αθήνα, αρχικά στην οδό Σπετσών 8, στην Κυψέλη. Επιστρέφει στο φροντιστήριο του Νίκου Στέφου. Το φθινόπωρο δίνει δεύτερη φορά εισαγωγικές για την ΑΣΚΤ, και πάλι δεν κατορθώνει να εισαχθεί.
1984. Βρίσκει μόνιμη εργασία, δοκιμαστικά στην αρχή, ως χειριστής χρωμογράφου, στην εφημερίδα Μεσημβρινή. Μετακομίζει στην οδό Μέρμηγκα 12, στο κέντρο της Αθήνας. Το φθινόπωρο δίνει τρίτη φορά εισιτήριες εξετάσεις για την ΑΣΚΤ, και πάλι χωρίς να εισαχθεί.
1985. Δίνει και πάλι εξετάσεις στην ΑΣΚΤ, αυτή τη φορά με επιτυχία. Το ακαδημαϊκό έτος 1985-1986 φοιτά στο Προκαταρτικό Εργαστήριο με καθηγητή τον Τριαντάφυλλο Πατρασκίδη. Είναι η τελευταία χρονιά του Προκαταρκτικού Εργαστηρίου της ΑΣΚΤ –από την επόμενη θα καταργηθεί. Συμφοιτητές του εκεί οι: Δημήτρης Ανδρεαδάκης, Βασιλική Κανελλοπούλου, Θωμάς Καμπούρης, Νίκος Κολέφας, Μιχάλης Λουλούδης, Μάγδα Μάρα, Σωτήρης Παπαδάκης, Μαρία Σεβαστάκη, Παναγιώτης Σιαγκρής και Ελένη Τσαγγάρα.
1986. Τον Σεπτέμβριο δίνει εισαγωγικές στα εργαστήρια. Επιτυγχάνει από τους πρώτους και επιλέγει το εργαστήριο του Παναγιώτη Τέτση. Συμφοιτητές του εκεί οι: Βαγγέλης Αθηναίος, Γιάννης Ανδρέου, Κωνσταντίνος Αργύρης, Δημήτρης Γιέγιος, Μίλτος Γκολέμας, Μαρίνα Δαγδηλέλη, Παναγιώτης Δημουλέας, Φραγκίσκος Δουκάκης, Κώστας Κολαϊτης, Νίκος Κολέφας, Ανδρέας Κοντέλης, Μιχάλης Λουλούδης, Ειρήνη Ματσούκη, Κλεοπάτρα Μουρσελά, Τίμος Μπατινάκης, Αχιλλέας Παπακώστας, Σμαράγδα Παπούλια, Γιώργος Ρόρρης, Ραχήλ Σακκή, Πανίκος Τσαγκάρης, Αλέξανδρος Ψυχούλης . Στις προαγωγικές εξετάσεις της Σχολής αριστεύει και κερδίζει υποτροφία. Το ίδιο και σε καθένα από τα επόμενα έτη φοίτησης. Τον Νοέμβριο μετακομίζει στη λεωφόρο Κωνσταντινουπόλεως 116, στο Μεταξουργείο.
1989. Το καλοκαίρι παραιτείται από τη Μεσημβρινή. Θέλει να αφοσιωθεί στη ζωγραφική και να προετοιμαστεί για το τελευταίο έτος στην ΑΣΚΤ.
1990. Τον Ιούνιο παίρνει το πτυχίο του (α.α. 1989) από την ΑΣΚΤ με βαθμό Άριστα (29/30). Τον Νοέμβριο, πρώτη εμφάνιση στην ομαδική έκθεση της Εθνικής Πινακοθήκης Απόφοιτοι ’89-’90.
1991. Τον Ιούλιο συμμετέχει με επιτυχία στους μεταπτυχιακούς διαγωνισμούς του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ) για σπουδές στο εξωτερικό.
1991-1994. Μεταπτυχιακές σπουδές στη Χάγη, στην Ελεύθερη Ακαδημία Καλών Τεχνών (De Vrije Akademie voor Beeldende Kunste) με διευθυντή (1988-2001) τον Bob Bonies (γεν. 1937). Τον πρώτο χρόνο σπουδάζει με Βασιλική Υποτροφία της Ολλανδικής Κυβέρνησης και για τα δύο επόμενα χρόνια με την υποτροφία του ΙΚΥ. Στην αρχή μένει σε ξενώνα και από τον Δεκέμβριο και μετά φιλοξενείται στο σπίτι της Geralda van Heyenoort, στην Copernicuslaan 128. Στο τέλος κάθε ακαδημαϊκής χρονιάς επιστρέφει στην Ελλάδα, όπου και ζωγραφίζει.
1992. Τον Μάιο, η πρώτη του ατομική έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης Νέες Μορφές.
1993. Τον Αύγουστο, πεθαίνει η Geralda van Heyenoort και ο Μαδένης μετακομίζει σε δωμάτιο στην Marconistraat 19.
1994. Με την ολοκλήρωση των μεταπτυχιακών του σπουδών, και πριν επιστρέψει οριστικά στην Ελλάδα, εκθέτει (12 Ιουνίου-17 Ιουλίου) έργα της ολλανδικής περιόδου του στην Galerie Reisel του Ρότερνταμ. Είναι η δεύτερη ατομική του έκθεση. Μετά τη λήξη της, εκθέτει έργα του στη μεγάλη αίθουσα της Ελεύθερης Ακαδημίας Καλών Τεχνών, με προτροπή του καθηγητή του, Bob Bonies
1995. Τον Νοέμβριο, δεύτερη ατομική έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης Νέες Μορφές. Αντί καταλόγου, θα εκδοθεί μικρό φωτογραφικό λεύκωμα της Johanna Weber με τίτλο: Μιχάλης Μαδένης. Ένα φωτογραφικό συμβάν.
1996. Το καλοκαίρι (20 Ιουλίου-8 Αυγούστου) τρίτη ατομική έκθεση στην Γκαλερί Μιράντα της Ύδρας.
1997. Τέταρτη ατομική έκθεση στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Παλαιού Ψυχικού. Πέμπτη ατομική έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης Χρύσα της Κατερίνης.
1998. Το καλοκαίρι, έκτη ατομική έκθεση στη Μονή Λαζαριστών της Σαντορίνης.
1999. Το καλοκαίρι, έβδομη ατομική έκθεση στην Γκαλερί 4 της Χαλκίδας.
2001. Τον Μάρτιο, όγδοη ατομική έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης Νέες Μορφές. Το κείμενο του καταλόγου υπογράφει η Μαρίνα ΛαμπράκηΠλάκα, διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης και καθηγήτριά του στην ΑΣΚΤ, στο μάθημα της Ιστορίας της Τέχνης.
2003. Διορίζεται, κατόπιν εξετάσεων του ΑΣΕΠ, δόκιμος καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση, στο Γυμνάσιο Αμφιλοχίας.
2004-2005. Υπηρετεί στο Γυμνάσιο Ξάνθης.
2005-2006. Υπηρετεί στο Γυμνάσιο Λαμίας.
2006-2017. Αποσπασμένος στην Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, αναλαμβάνει το παιδικό εργαστήριο και τα εκπαιδευτικά προγράμματα.
2007. Τον Μάρτιο, ένατη ατομική έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης Νέες Μορφές. Τα κείμενα του καταλόγου υπογράφουν ο Τάκης Μαυρωτάς και ο Γιώργος Χρονάς.
2008. Τον Φεβρουάριο, δέκατη ατομική έκθεση με τίτλο Τοπία, στην Αίθουσα Τέχνης Χρύσα της Κατερίνης. Αποκτά δικό του εργαστήριο σε διαμέρισμα της οδού Αριστοτέλους 99.
2011. Το καλοκαίρι, εγκαθίσταται οριστικά στην Αριστοτέλους 99. Τον Νοέμβριο, ενδέκατη ατομική έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης ‘Έκφραση – Γιάννα Γραμματοπούλου. Στον κατάλογο περιλαμβάνεται διάλογος του ζωγράφου με την Τζούλια Δημακοπούλου και κείμενο του Κωνσταντίνου Μπούρα.
2017-2018. Επιστρέφει στη Μέση Εκπαίδευση και υπηρετεί στο Γυμνάσιο Νεμέας.
2017. Τον Δεκέμβριο (και μέχρι τον Ιανουάριο του 2018), δέκατη τρίτη ατομική έκθεση, με τίτλο Διαδρομές, στην Evripides Art Gallery. Τα κείμενα του καταλόγου, υπογράφουν η Ντόρα Ηλιοπούλου-Ρογκάν και η Νάσια Ευριπίδου.
2018. Τον Οκτώβριο-Νοέμβριο, δέκατη τέταρτη ατομική έκθεση (με επιμέλεια του Χρίστου Χριστοφή) στην Πινακοθήκη Γιώργου Ν. Βογιατζόγλου στη Νέα Ιωνία. Τα κείμενα του καταλόγου υπογράφουν οι: Γιώργος Βογιατζόγλου, Μάνος Στεφανίδης, Νίκος Αλ. Μηλιώνης και Χρίστος Χριστοφής.
2018-2019. Συνεχίζει τη διδασκαλία του μαθήματος των Εικαστικών στο 1ο και 2ο ΕΠΑΛ Αγίων Αναργύρων, στο 2ο ΓΕΛ Ιλίου και στο 10ο ΓΕΛ Περιστερίου.
Το φιλόδοξο πρόγραμμα της HELLENiQ ENERGY εντάσσεται στο πλαίσιο υλοποίησης του στρατηγικού της σχεδιασμού «VISION 2025», για την επίτευξη ενεργειακής μετάβασης και βιώσιμης ανάπτυξης σε βάθος χρόνου
