( **** ) The Hurt Locker (δείτε το trailer)

«Ο πόλεμος είναι  ναρκωτικό» γράφει στους τίτλους  αρχής της ταινίας ο πολεμικός  ανταποκριτής Κρις Χέτζες, και η  Κάθριν Μπιγκελόου, σοφά, επιλέγει να μην  επεξηγήσει τίποτα περισσότερο από  αυτό, μέσα σε ένα δίωρο φτιαγμένο  στην μαρμίτα της κόλασης (και του παραδείσου του μεγάλου σινεμά). Πέρα από το καλό και το κακό, πέρα από τις γεωγραφικές συνιστώσες (το Ιράκ είναι απλώς μια πρώτης τάξεως σύγχρονη αφορμή), πέρα από τις συνήθεις κινηματογραφικές συμβάσεις ανάδειξης ενός χαρακτήρα. Θεατές της ταινίας μου διαμαρτυρήθηκαν για την απουσία χαρακτήρων. Μα στον πόλεμο δεν υπάρχουν χαρακτήρες, ούτε μεγάλες, σοφές κουβέντες. Υπάρχει μετάλλαξη του ίδιου του ανθρώπινου γονιδίου και χωνευτήρι. Όταν ο πρωταγωνιστής από την ομάδα των πυροτεχνουργών της ταινίας, που τον υποδύεται δωρικά ο εξαιρετικός Τζέρεμι Ρενέρ, ρωτάται από τους συντρόφους του, για το ποιος είναι, για το γιατί φλερτάρει τόσο απερίσκεπτα με το θάνατο, απαντάει «δεν ξέρω». Δεν ξέρω όπως έχω χάσει την ικανότητα να αισθάνομαι, να δένομαι με ανθρώπινα πλάσματα, εκτός κι αν χορέψω με το θάνατο, εκτός κι αν σημάνει συναγερμός κινδύνου μπας κι αισθανθώ κάτι.  Κάποιοι άλλοι θεατές, μου διαμαρτυρήθηκαν για την απουσία υπόθεσης. «Μα είναι δυνατόν να κερδίσει το βραβείο σεναρίου;» Σαφώς και είναι. Το πιο τολμηρά αντιχολιγουντιανό, αποδραματοποιημένο σενάριο που έχω δει πρόσφατα σε πολεμική ταινία. Ταγμένο σπαρτιάτικα στον στόχο του, το πάντρεμα ψυχογραφήματος και αγωνίας, τη δημιουργία υπαρξιακού σασπένς μέσα από την ιχνογραφία ανθρώπων σε κυκλική τροχιά και χορό θανάτου γύρω από ένα μηδέν με ερωτηματικό στη μέση. Σενάριο είναι η βάση εκκίνησης για την ανάδειξη λεπτομερειών, που μεγεθύνονται μέσα από τον εκρηκτικό φακό της Μπιγκελόου, μιας από τις σημαντικότερες δημιουργούς δράσης και αγωνίας στο σύγχρονο σινεμά, που αυτή τη φορά μεταποίησε το ταλέντο της σε ατόφια τέχνη. Εναλλαγές δράσης και νεκρού χρόνου στην αναμονή εκπυρσοκρότησης μιας βόμβας, μετατρέποντας κάθε στοιχείο του πλάνου σε κίνδυνο: μια μύγα στα χείλη ενός φαντάρου, μια κατσίκα στο βάθος του κάδρου, ένα καλαμάκι που τρυπάει μια συσκευασία χυμού, ένα κινητό τηλέφωνο που χτυπάει σε ένα μπαλκόνι. Καθημερινές λεπτομέρειες που γίνονται εξωγήινες απειλές, καταμεσής ενός παραισθησιογόνου σεληνιακού τοπίου, της βομβαρδισμένης Βαγδάτης, στο οποίο περπατάει με σκάφανδρο αστροναύτη ο πυροτεχνουργός. Συνδυάζοντας την γνωστή της τεχνική, οπερατική υπεροχή στην κινηματογράφηση, με τέσσερις 16άρες κάμερες που κατέγραφαν ταυτόχρονα τα πάντα, η Μπίγκελοου, σε μεταφέρει εκεί, καθιστά σωματική την αναμονή και τον αντίκτυπο της έκρηξης, τσακίζει νεύρα από την ενορχήστρωση της αγωνίας, μηδενίζει το κοντέρ, παίρνει μικρή ειρωνική ανάσα απόστασης μπροστά από ένα ράφι με κορν φλέικς, και ξαναρχίζει από την αρχή. Χωρίς έλεος. Όπως ο πόλεμος. Όπως η ζωή. 6 πανάξια Όσκαρ.

Σκηνοθεσία: Κάθριν Μπιγκελόου. Σενάριο: Μαρκ Μπόαλ. Με τους: Τζέρεμι  Ρενέρ, Άντονι Μακί, Μπράιαν Γκέραγκτι.

Πολεμική περιπέτεια

, 2008, Η.Π.Α. Διάρκεια: 2 ώρες και 11 λεπτά.

www.thehurtlocker-movie.com