Σβετλάνα Ζαχάροβα: Η μεγάλη ντίβα του μπαλέτου μιλάει στο protothema.gr

Την πρίμα μπαλαρίνα, Σβετλάνα Ζαχάροβα, στο ρόλο της Ζιζέλ -έναν από τους πιο αντιπροσωπευτικούς ρόλους της καριέρας της- πλαισιωμένη από τον ταλαντούχο Σεργκέι Πολούνιν ως Πρίγκιπα Άλμπρεχτ θα δούμε τις ημέρες των Χριστουγέννων στη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής το Σάββατο 26, την Κυριακή 27 και τη Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου. Μαζί τους, ένα από τα κορυφαία καλλιτεχνικά σχήματα της Ρωσίας, τα φημισμένα Κρατικά Κλασικά Μπαλέτα της Μόσχας.

Η Ζαχάροβα είναι ένας ζωντανός θρύλος, αντάξια συνεχιστής άλλων μεγάλων ονομάτων στον κλασσικό χορό. Η πρίμα μπαλαρίνα , η  «ντίβα», η «σούπερ σταρ», η «τσαρίνα του κλασικού μπαλέτου». Υπερθετικοί χαρακτηρισμοί που ωστόσο φαντάζουν φτωχοί σε σύγκριση με τον τίτλο «Ζαχάροβα – η απόλυτη μπαλαρίνα» (Prima assoluta ballerina of Bolshoi Theatre), τον οποίο της απένειμε το Θέατρο Μπολσόι, παραλείποντας το μικρό της όνομα, όπως είχε συμβεί παλαιότερα με δύο θρυλικές μπαλαρίνες, την Πάβλοβα και την Ουλάνοβα.

Σήμερα, όλα τα παγκόσμια θέατρα, «μαλώνουν» για να την αποκτήσουν στο πρόγραμμα τους. 
Τι είναι αυτό που κάνει την Ζαχάροβα αυτό που είναι; εξαιρετική τεχνική ποδιών, πολύ υψηλά άλματα. Αλλά και το πείσμα της και η πειθαρχία της. Μια από τις ελάχιστες μπαλαρίνες με οικογένεια, είναι παντρεμένη με τον βιολονίστα Vadim Repin και έχει μια κόρη, την οποία έκανε τον Φεβρουάριο του 2011.

Όταν έμαθε πως ήταν έγκυος η Ζαχάροβα το καλοκαίρι του 2010, ακύρωσε τις παραστάσεις της δηλώνοντας πως είναι λόγω τραυματισμού στον γοφό. Τρεις μήνες μετά την γέννηση της κόρης της, τον Μάιο του 2011, χόρευε ξανά. 

Φέτος, η «assoluta Zakharova», επέλεξε με τους συνεργάτες της να λαμπρύνει τις νύχτες των δικών μας Χριστουγέννων, ερμηνεύοντας εκπληκτικά τη Ζιζέλ, τον ρόλο που την ανέδειξε και την καθιέρωσε παγκοσμίως, τη ρομαντική ηρωίδα με την οποία ταυτίστηκε όσο καμία άλλη πρίμα μπαλαρίνα. 

Μας μίλησε βιαστικά ανάμεσα σε παραστάσεις λίγες μόλις εβδομάδες πριν εμφανιστεί στην Αθήνα.

- Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση σας από παράσταση;

Η Giselle ήταν ο πρώτος μεγάλος ρόλος που χόρεψα στην καριέρα μου. Από εκεί ξεκίνησαν όλα. Μόνο και μόνο για αυτό, είναι ίσως η σημαντικότερη χορογραφία για μένα. Θα έλεγα λοιπόν πως παρόλο που μετά από εκείνη την πρώτη φορά, έχω χορέψει το ρόλο αρκετές φορές και σε πολύ σημαντικά θέατρα ανά τον κόσμο,  η πιο έντονη ανάμνηση είναι από  τότε. Όταν βρέθηκα 17 χρόνων πάνω στη σκηνή.  Τόσο μικρή και ταυτόχρονα  αντιμέτωπη με μία τεράστια πρόκληση, να αποδείξω ότι μπορώ να τα καταφέρω. Από τότε όποτε χορεύω αυτό το ρόλο, πάντα αυτό το συναίσθημα επανέρχεται. Το πείσμα και η επιμονή μου για να τα καταφέρω. 

Και τώρα την χορεύετε και πάλι, για τους Αθηναίους. Μιας και πήγατε στο παρελθόν, αν πηγαίνατε πίσω στον χρόνο τι θυμάστε οτι σας ώθησε στον χορό;

Η μητέρα μου ήταν εκείνη που με ώθησε στο χορό. Ήμουν εξάλλου πολύ μικρή όταν ξεκίνησα. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιο παιδί που να ξέρει σε τόσο μικρή ηλικία τι θέλει και τι ανάγκες έχει. Στην πορεία όμως, όταν κέρδισα και το πρώτο μου βραβείο και με κάλεσαν στην Ακαδημία της Βαγκάνοβα, άρχισε να μου μπαίνει το μικρόβιο. Δεν ξέρω ακόμη και σήμερα αν ήταν ο ίδιος ο χορός ή η διαδικασία στην οποία μπήκα που με παρέσυρε τελικά. Αυτό όμως που θυμάμαι είναι ο ενθουσιασμός μου. Θυμάμαι να περιμένω τα μαθήματα πως και πως κάθε μέρα και να μην θέλω να τελειώσουν. Με κάποιο τρόπο όσο περνούσε ο καιρός για μένα ήταν όλο και πιο φυσική αυτή η ανάγκη. Δεν πίεσα τον εαυτό μου για να μου αρέσει. Ίσα ίσα που δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς το χορό.


-Πόσες παραστάσεις κάνετε τον χρόνο; Τι απαιτεί αυτό από εσάς σωματικά;

Είναι πολλές είναι η αλήθεια. Εκτός από τις σταθερές παραστάσεις στο θέατρο του Μπολσόι, υπάρχουν συνεργασίες με σημαντικά θέατρα ανά τον κόσμο, άρα οι απαιτήσεις είναι πολλές.  Η καταπόνηση είναι μεγάλη δεν θα πω ψέματα, αλλά είναι τόσο περίεργο ταυτόχρονα γιατί την ίδια στιγμή είναι σαν να μην μπορώ να σταματήσω. Από τη μία το σώμα μου καταπονείται και από την άλλη είναι σαν να ζητάει συνεχώς και άλλο. Σε όλο αυτό παίζει ρόλο και η φυσική κατάσταση. Η εξάσκηση μας είναι καθημερινή όλα αυτά τα χρόνια. Το σώμα δεν ξεχνάει. 


- Είναι λιγότερες οι περισσότερες οι ταλαντούχες μπαλαρίνες σήμερα; Θεωρείτε ότι είναι ευκολότερα τώρα τα πράγματα ή δυσκολότερα για κάποιο κορίτσι που αποφασίζει να ασχοληθεί με τον χορό;

Σίγουρα στις μέρες είναι πιο εύκολο να αναδειχθεί μία χορεύτρια. Δεν νομίζω ότι υπάρχει περισσότερο ταλέντο σήμερα, νομίζω ότι απλώς πλέον είναι πιο εύκολο ένας χορευτής να δείξει το ταλέντο του. Ο χώρος αυτός είναι απαιτητικός και δύσκολος. Αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τις συνεργασίες αλλά με τον ίδιο τον χορό. Απαιτεί τεράστια πειθαρχία και εξάσκηση. Πρέπει να προπονήσεις όχι μόνο το σώμα σου αλλά και το μυαλό σου. Να δοκιμάζεις τα όρια σου και να τα ξεπερνάς καθημερινά. Διαφορετικά θα έχεις μόνο τη χάρη αλλά δεν θα έχει ψυχή η χορογραφία. Αυτό θα πρέπει να σκεφτεί οποιοσδήποτε θέλει να γίνει χορευτής. Αν έχει αποφασίσει ότι μπορεί να ανταπεξέλθει σε αυτή την πρόκληση, οι υπόλοιπες δυσκολίες είναι τίποτα. 




-Εάν δεν υπήρχε ο χορός στη ζωή σας τι θα γέμιζε τον χρόνο σας;

Κάθε άνθρωπος στην πορεία της ζωής του βρίσκει συνειδητά ή ασυνείδητα έναν τρόπο να εκφράσει τον εαυτό του, τα συναισθήματα του, ή απλώς καταστάσεις φανταστικές ή πραγματικές. Αυτό είναι για μένα ο χορός. Μου έδινε πάντα ένα εισιτήριο έκφρασης. Μπορώ να χαθώ με τον χορό ή να χάσω την αίσθηση του χώρου και του χρόνου. Είναι σαν να μιλώ και να εξηγώ αυτά που νιώθω και δεν εκφράζονται με λέξεις. Ο χορός και εγώ είμαστε ένα. Δεν ξέρω πως θα ήταν η ζωή μου χωρίς χορό. Είναι καθρέφτης για τα συναισθήματα μου, ακόμη και για την ίδια μου την ψυχή. Φυσικά πάντα υπάρχει και η οικογένεια μου. Ο σύζυγος μου και η κόρη μου. Νομίζω πως δεν χρειάζεται να εξηγήσω γιατί έχουν την απόλυτη προτεραιότητα στη ζωή μου. 


-Ποιον άνδρα χορευτή θαυμάζετε περισσότερο και με ποιόν πιστεύετε οτι "ταιριάξατε" πιο πολύ;

Έχω χορέψει με πολλούς και διαφορετικούς παρτενέρ γιατί έτσι θεωρώ ότι μπορείς να δώσεις νέες προοπτικές κάθε φορά σε μία χορογραφία. Οι παρτενέρ με τους οποίους πιστεύω ότι ταιριάζω περισσότερο είναι ο Andrej Uvarov, ο Andrej Merkuriev, ο Michael Lobukhin από τη Ρωσία, ο Roberto Bolle Froni στη Σκάλα του Μιλάνου και ο David Holberg στο American Ballet Theatre. 

---

Τα Κρατικά Κλασικά Μπαλέτα της Μόσχας είναι ένα από τα ιστορικά κρατικά συγκροτήματα της Ρωσίας τα οποία συνεργάζονται σταθερά με δύο βασικούς πυλώνες της ρωσικής χορευτικής παράδοσης, τα περίφημα Μπολσόι της Μόσχας και τα Μαριίνσκι (Κίροφ) της Αγίας Πετρούπολης, παρουσιάζοντας από κοινού μοναδικές παραστάσεις, λαμπερά γκαλά χορού και επετειακά αφιερώματα. Τα Κρατικά Κλασικά Μπαλέτα της Μόσχας έχουν αφήσει το δικό τους στίγμα στον διεθνή πολιτιστικό χάρτη, με τις δικές τους εντυπωσιακές παραγωγές, οι οποίες επί 40 χρόνια αποσπούν διθυραμβικές κριτικές και επευφημούνται από χιλιάδες θεατές τόσο στη Ρωσία, όσο και στις περιοδείες του διάσημου συγκροτήματος σε περισσότερες από 60 χώρες.



Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη
Ημέρες και ώρες παραστάσεων
Σάββατο 26/12 -
Κυριακή 27/12 -
Δευτέρα 28/12 στις 20:00 
Τιμές εισιτηρίων: Παιδιά, φοιτητές, νέοι, άνεργοι, ΑΜΕΑ, 65+, πολύτεκνοι: 25 €* Ζώνη Γ: 35 € Ζώνη Β: 55 € Ζώνη Α: 75 € Διακεκριμένη Ζώνη: 95 € (Παιδικά – Φοιτητικά: 42 €)
* Τα εισιτήρια των 25 € διατίθενται μόνον στη Ζώνη Γ

Τα παιδικά εισιτήρια ισχύουν για παιδιά έως 12 ετών Προπώληση εισιτηρίων
Στα ταμεία του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και ηλεκτρονικά στο www.megaron.gr
Πληροφορίες για το κοινό Τηλ.: 210 72.82.333