Αβέβαιο το μέλλον για το Μέγαρο Μουσικής, έκκληση του διευθυντή παρουσία πολιτικών

Μπορεί ΝΔ και Σύριζα να διαφωνούν σε όλα και ο Αλέξης Τσίπρας να δηλώνει πως δεν συνεργάζεται με τη Νέα Δημοκρατία, όμως όπως φαίνεται τα δύο κόμματα συμφωνούν σε ένα ζήτημα: αυτό του Μεγάρου.

Στις 10 Σεπτεμβρίου, με πλήθος κόσμου, πολιτικών και ανθρώπων των τεχνών, παρουσιάστηκε το πρόγραμμα από τον Πρόεδρο του Μεγάρου κύριο Ιωάννη Μάνο, παρουσία του πρώην Υπουργού Πολιτισμού κύριου Τασούλα και την υπηρεσιακής υπουργού Μαρίνας Λαμπράκη Πλάκα, καθώς και πλήθος πολιτικών όπως ο κύριος Λοβέρδος του ΠΑΣΟΚ.

Ο κύριος Μάνος δήλωσε πως η απόφαση να παρουσιαστεί μόνο το μισό πρόγραμμα (από Σεπτέμβριο έως και Δεκέμβριο του 2015) ήταν μια απόφαση καθαρά πολιτική, καθώς το μέλλον του Μεγάρου είναι κρίσιμο εάν δεν ψηφιστεί άμεσα το νομοσχέδιο που προώθησαν και ο κύριος Τασούλας και ο διάδοχος του κύριος Ξυδάκης, το οποίο τόνισε θα κρίνει το μέλλον του Μεγάρου και πως θα είναι προς όφελος του δημοσίου.

Με μια διάθεση επεξηγηματική το Μέγαρο Μουσικής «έβγαλε το βαρύ πυροβολικό» παρουσιάζοντας το πρόγραμμά του επί σκηνής. Δημοσιογράφοι και καλεσμένοι οδηγήθηκαν από τα παρασκήνια στην τεράστια σκηνή του Μεγάρου, έχοντας ως θέα αυτό που είχαν ως τώρα χιλιάδες ερμηνευτές: τις θέσεις των θεατών.

Ο κύριος Μάνος, μεταξύ άλλων, σημείωσε πως μέχρι σήμερα 12 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν παρακολουθήσει τις παραστάσεις του Μεγάρου Μουσικής, πως η κρατική επιχορήγηση δεν ξεπερνούσε ποτέ το 48% και πως η μισθοδοσία δεν καλυπτόταν ποτέ από τον τακτικό προϋπολογισμό.

«Σταθήκαμε όρθιοι, αλλά έπρεπε να λύσουμε τα προβλήματα του παρελθόντος. Εκτός από τις κτιριακές εκκρεμότητες που λύθηκαν δια παντός, τα τελευταία χρόνια εκκρεμούσαν οι δανειακές υποχρεώσεις του Μεγάρου Μουσικής. Όταν το Μέγαρο για να ολοκληρώσει τις εργασίες του μοναδικού στην Ευρώπη κτιρίου του πήρε δάνεια το 2004 και το 2007, εγγυητής υπήρξε το Δημόσιο. Έως και το 2009 το κράτος επιχορηγούσε εκτάκτως το Μέγαρο για να καλυφθούν οι δόσεις των δανείων. αλλά μετά το 2009 το κράτος, ενώ κατέβαλλε τις δόσεις, στρεφόταν εναντίον του Μεγάρου και συμψήφιζε τις δόσεις με την επιχορήγηση. Έτσι καταλήγαμε να παίρνουμε λιγότερα χρήματα ανά έτος. Αυτό οδήγησε σε μια οικονομική ασφυξία, καθώς δεν μπορούσαμε να καλύψουμε τις υποχρεώσεις μας.

Στο τέλος του 2014 παρουσίασα στον τότε Πρωθυπουργό κύριο Σαμαρά και στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης κύριο Τσίπρα το πρόβλημα. Οφείλω να πω ότι υπήρξε άμεση ανταπόκριση και ο κύριος Τασούλας και μετέπειτα ο κύριος Ξυδάκης προώθησαν και ολοκλήρωσαν το νομοσχέδιο, το οποίο όμως δύο φορές και τον Ιούνιο και τώρα τον Σεπτέμβριο, δεν ψηφίστηκε λόγω πολιτικών εξελίξεων. Θέλω να ξεκαθαρίσω πως αυτό το νομοσχέδιο είναι προς το συμφέρον του Δημοσίου. Το κράτος αποκτά την ιδιοκτησία του κτιρίου του Μεγάρου και την πλειοψηφία του Διοικητικού Συμβουλίου. Σημειώνω ότι η αξία του κτιρίου ξεπερνά κατά πολύ τη δανειακή μας υποχρέωση και πως και να κλείσει το Μέγαρο Μουσικής, το κράτος θα συνεχίζει να πληρώνει τις δόσεις του δανείου ως εγγυητής», υπογράμμισε ο κύριος Μάνος.

Έκλεισε ζητώντας από όλους τους παρευρισκόμενους «να ζητήσουμε και εμείς να προωθήσουν άμεσα στη νέα Βουλή το νομοσχέδιο για την λύση του ζητήματος και την εξασφάλιση του μέλλοντος του Μεγάρου Μουσικής. Όποια και να είναι η πολιτική θέση της νέας κυβέρνησης κανείς δεν αμφισβητεί την ποιότητα του πολιτισμού που προσφέρει το Μέγαρο. Το Μέγαρο στηρίζεται μόνο -και αποκλειστικά- στο έργο του και στο κοινό του. Και να είστε βέβαιοι ότι αυτές οι αίθουσες θα είναι πάντα ανοιχτές για το κοινό».

Η αναπληρώτρια Υπουργός κυρία Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα μεταξύ άλλων δήλωσε πως δεν μπορεί να φανταστεί την Αθήνα χωρίς το Μέγαρο χαρακτηρίζοντας το έργο του ως ένα τεράστιο «απόθεμα πολιτισμού και συμπλήρωμα Παιδείας και δεν μπορεί λόγω της αλληγορίας της πολιτείας να κλείσει. Να αναζητούμε εμείς οι άνθρωποι του πολιτισμού το αδύνατο, όχι με ρεαλιστικά πλάνα, ώστε να πετυχαίνουμε το δυνατό».

Μέχρι στιγμής το νομοσχέδιο έχει κολλήσει λόγω διάλυσης της Βουλής και αναμένεται να προωθηθεί με τη δημιουργία της Νέας Βουλής μετά τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου. Άγνωστο όμως παραμένει εάν όντως θα ψηφιστεί εγκαίρως και αν από τον Ιανουάριο του 2016, το Μέγαρο θα μπορεί να συνεχίσει τη λειτουργία του.