Αφιέρωμα στον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη στη Θεσσαλονίκη

Στο αφιέρωμα στον Μανόλη Αναγνωστάκη, που διοργάνωσε χτες - Δευτέρα 9 Μαρτίου- ο "Φιλόλογος", στη δημοτική βιβλιοθήκη της Θεσσαλονίκης, αποκαλύφθηκαν και οι πλέον άγνωστες στο ευρύ κοινό πτυχές του ποιητή.

Έγιναν εκτενείς αναφορές στα κείμενα που έγραφε ο ποιητής στην εφημερίδα "Η Αυγή" άκρως σατυρικά και κυρίως αυτο-σατυρικά.

«Ο (αυτο)σατυρικός Μανόλης Αναγνωστάκης" ήταν ο τίτλος και το θέμα της εισήγησης του επίκουρου καθηγητή της Φιλοσοφικής σχολής του ΑΠΘ Δημήτρη Κόκκορη, ενώ η μεταπτυχιακή φοιτήτρια της φιλολογίας στο ΑΠΘ Ελένη Κατσαβέλη μίλησε, με θέμα «Αυτοί που θα μιλούσαν πεθάναν όλοι νέοι - Ο θάνατος και η νεότητα στην ποίηση του Αναγνωστάκη».

Στη διάρκεια της εκδήλωσης προβλήθηκαν αποσπάσματα από την τηλεοπτική εκπομπή "Παρασκήνιο" (1983) σε σκηνοθεσία Λάκη Παπαστάθη -μία από τις λιγοστές τηλεοπτικές καταγραφές του ποιητή.

Το δεύτερο μέρος του αφιερώματος του "Φιλολόγου" (Συλλόγου Αποφοίτων Φιλοσοφικής Σχολής) στον Μανόλη Αναγνωστάκη θα πραγματοποιηθεί την ερχόμενη Δευτέρα 16 Μαρτίου. Οι εκδηλώσεις πραγματοποιούνται με αφορμή τη συμπλήρωση 90 χρόνων από τη γέννηση του αξέχαστου Έλληνα ποιητή.

Ο Μανόλης Αναγνωστάκης, γεννήθηκε στις 10 Μαρτίου το 1925 στη Θεσσαλονίκη όπου σπούδασε ιατρική. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής συμμετείχε στην ΕΠΟΝ. Κατά τη διετία 1943-1944 ήταν αρχισυντάκτης του περιοδικού "Ξεκίνημα", που ανήκε στον εκπολιτιστικό όμιλο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Είχε έντονη πολιτική δράση στο φοιτητικό κίνημα, για την οποία φυλακίστηκε το 1948, ενώ το 1949 καταδικάστηκε σε θάνατο από έκτακτο στρατοδικείο. Βγήκε από τη φυλακή με την γενική αμνηστία το 1951.

Την περίοδο 1955-1956 ειδικεύτηκε ως ακτινολόγος στη Βιέννη και κατόπιν άσκησε το επάγγελμα του ακτινολόγου για ένα διάστημα στη Θεσσαλονίκη, ενώ το 1978 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα.

Δημοσίευσε κείμενά του για πρώτη φορά στο περιοδικό Πειραϊκά Γράμματα (1942) και αργότερα στο φοιτητικό περιοδικό Ξεκίνημα (1944), του οποίου υπήρξε και αρχισυντάκτης για μία περίοδο. Ποιήματά του, καθώς και κριτικές δημοσιεύτηκαν αργότερα σε αρκετά περιοδικά. Την περίοδο 1959-1961 εξέδιδε το περιοδικό Κριτική, ενώ υπήρξε μέλος της εκδοτικής ομάδας των Δεκαοκτώ κειμένων (1970), των Νέων Κειμένων και του περιοδικού Η Συνέχεια (1973).

Το 1986 του απονεμήθηκε το Α΄ Βραβείο ποίησης για το έργο του «Τα Ποιήματα 1941-1971» και το 2002 το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας από τα Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία, ενώ το 1997 ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Συνθέτες όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου και ο Μιχάλης Γρηγορίου έχουν μελοποιήσει αρκετά ποιήματά του, ενώ έργα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γαλλικά, τα γερμανικά και τα ιταλικά.

Καταγόταν από το χωριό Ρούστικα Ρεθύμνης, όπου σώζεται το σπίτι του πατέρα του.

Έφυγε από τη ζωή στις 23 Ιουνίου του 2005.