Τάσος Καραμήτσος

Ενα πράγμα που σε ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο έχει λυθεί από... την ίδια τη ζωή, την αγορά, τους εμπλεκόμενους φορείς, στην Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια συνεχίζει να αποτελεί σίριαλ: το αν και πότε θα ανοίγουν τα καταστήματα τις Κυριακές.

Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε ότι εδώ και δεκαετίες η απίστευτη αυτή υπόθεση ενός τόσο απλού, ξεκάθαρου αλλά και ζωτικού ζητήματος στη λειτουργία της οικονομίας έχει λυθεί στις τοπικές κοινωνίες «με τα μάτια», όπως λέει και ο λαός. Τουτέστιν, οι έμποροι που διατηρούν μαγαζιά σε τουριστικές περιοχές έχουν συνεννοηθεί μεταξύ τους και τα ανοίγουν και τα κλείνουν ό,τι ώρα θέλουν ή, καλύτερα, ό,τι ώρα απαιτεί η αγορά.

Στα αστικά κέντρα είναι σίγουρα πιο σύνθετο το ζήτημα και υποτίθεται ότι με το να μην ανοίγουν τα καταστήματα τις Κυριακές προστατεύονται οι αδύναμοι, δηλαδή τα μικρά εμπορικά, αλλά και τα χασάπικα και τα μανάβικα σε σχέση με τα πολυκαταστήματα και τα σούπερ μάρκετ αντίστοιχα.

Να που εδώ βρισκόμαστε και πάλι μπροστά σε μια απόλυτα κομμουνιστική-παλαιολιθική αντίληψη, άσχετη με τη σημερινή πραγματικότητα όχι μόνο λόγω κρίσης, αλλά και της σύγχρονης οπτικής γύρω από τη λειτουργία της οικονομίας. Προσοχή, δεν το γράφω για τον ΣΥΡΙΖΑ μόνο, αφού και επί Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ το ίδιο γινόταν. Μάλιστα στην τελευταία φάση διακυβέρνησης των δύο μεγάλων κομμάτων υποθετικά φρέναρε το άνοιγμα της αγοράς από απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Μάλλον μια πολύ ωραία δικαιολογία για να μην εφαρμοστεί κάτι που στην Ελλάδα έπρεπε να το βάλει ως όρο η τρόικα σε κάποιο μνημόνιο ενώ σε όλο τον κόσμο ισχύει ανέκαθεν.
Η λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές θα δώσει δουλειά στους εργαζομένους των μεγάλων εμπορικών γιατί οι πολυεθνικές, που συνήθως είναι οι ιδιοκτήτριες, δεν ρέπουν προς τη μαύρη εργασία και πληρώνουν έστω και λίγες υπερωρίες πια.

Οι μικροί μαγαζάτορες είναι βέβαιο ότι αν ερωτηθούν (οι ίδιοι και όχι οι συνδικαλιστές) στην πλειοψηφία τους θα απαντήσουν καταφατικά για το αν πρέπει να ανοίγουν τα καταστήματά τους τις Κυριακές, ειδικά όσοι πιστεύουν ότι κάτι θα πουλήσουν στη γειτονιά. Επιτέλους, σε μια εποχή που ο κόσμος καίγεται ακόμη και για ένα ευρώ, ας δουλέψουν και δύο Κυριακές.

Η συνήθεια της βόλτας μαζί με κάποια ψώνια θα επεκταθεί και αυτή την ημέρα της εβδομάδας - ειδικά στην Ελλάδα που έχει τόσο καλό καιρό. Ελεος πια με την τόση υποκρισία και ανοησία!
Καλό είναι στην Αθήνα να δουλέψουν όσα μαγαζιά έχουν σχέση με τον τουρισμό, ο οποίος αυξάνεται ραγδαία κάθε χρόνο, και να διαφοροποιήσουν το ωράριό τους έτσι ώστε να έχουν κέρδος. Εξάλλου σ’ αυτή τη ζωή δεν έχασε ποτέ κανείς δουλεύοντας παραπάνω, τουλάχιστον στο οικονομικό σύστημα που ζούμε. Ή όχι;