Τάκης Σπηλιοπουλος

Ή για να το πούμε αλλιώς, η δημοφιλία του εκάστοτε Πρωθυπουργού και κατά συνέπεια τα ποσοστά της κυβερνήσεως του, ανεβαίνουν κατακόρυφα.

Το αξίωμα αυτό ταιριάζει στην παρούσα συγκυρία. Με την έννοια ότι η χώρα μας έχει βρεθεί αντιμέτωπη, σε σύντομο χρονικό διάστημα, όχι με μία, αλλά με δύο κρίσεις. Την οργανωμένη από την Τουρκία επιχείρηση παραβίασης των χερσαίων συνόρων μας και αμέσως μετά, την σε εξέλιξη υγειονομική κρίση με τον SARS-CoV-2.

Οι αριθμοί επιβεβαιώνουν τον κανόνα! Σε τέσσερις διαδοχικές δημοσκοπήσεις, καταγράφεται με παρόμοιο τρόπο η σημαντική αύξηση των ποσοστών της κυβέρνησης και της δημοφιλίας του Πρωθυπουργού.

Η MRB πριν και μετά την κρίση διεύρυνε τη διαφορά από τις 13 στις 18,2 μονάδες (41,2%-23%), η MARC από τις 18,1 μονάδες στις 23,3 μονάδες(43,6%-20,3%), η PULSE από τις 14 στις 23 (45%-22%) και η Kapa Research από τις 14,3 στις 18,2 (41,2%-23%). Κατά μέσο όρο υπάρχει διεύρυνση κατά 5,8%, της (ήδη μεγάλης) διαφοράς, μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.

Μεγαλύτερο είναι το άνοιγμα της ψαλίδας υπέρ του Κυριάκου Μητσοτάκη έναντι του Αλέξη Τσίπρα. Σε όλες τις μετρήσεις της κοινής γνώμης ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει πλέον υπερδιπλάσιο ποσοστό αποδοχής και δημοφιλίας από τον Αλέξη Τσίπρα. Αυτά λένε οι αριθμοί!

Οι ειδικοί υποστηρίζουν πως υπάρχουν δύο σχολές σκέψης, για να εξηγήσουν τις αιτίες του «Rally 'round the flag effect». Η πρώτη θεωρεί ότι στις σοβαρές κρίσεις, η κυβέρνηση ενσαρκώνει την εθνική ενότητα, οπότε έχει την υποστήριξη της κοινωνίας. Η δεύτερη σχολή σκέψης, θεωρεί ότι όταν υπάρχουν έκτακτες καταστάσεις, η αντιπολίτευση επιλέγει χαμηλούς τόνους, οπότε δημιουργείται έλλειμμα κριτικής και δημιουργείται η εντύπωση ότι όλα είναι καλώς καμωμένα από τπν Πρωθυπουργό και την κυβέρνηση.

Υπάρχει και ένα τρίτο ενδεχόμενο, που δεν περιέχεται στα πολιτικά εγχειρίδια. Η σημερινή αντιπολίτευση και χθεσινή κυβέρνηση, να έχει μειωμένη αξιοπιστία στη διαχείριση μεγάλης κλίμακας κρίσεων και αυτό να δημιουργεί στην κοινή γνώμη αρνητικούς συνειρμούς στις παρούσες συνθήκες.

Όσες φορές η χώρα βρέθηκε στη δίνη μιας κρίσης, η προηγούμενη κυβέρνηση απέτυχε να κερδίσει την κοινωνία. Στη σύγκρουση με την Ε.Ε. το 2015, στην (οργανωμένη από την Τουρκία) είσοδο εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών την ίδια χρονιά, στην τραγωδία στο Μάτι και την Μάνδρα, σε κάθε κρίση τα ποσοστά της κυβέρνησης έφθιναν και την έφερναν αντιμέτωπη με την κοινωνία.

Είναι χαραγμένο στη μνήμη πολλών, η εικόνα στο Κέντρο Επιχειρήσεων της Πυροσβεστικής, όταν ο τότε Πρωθυπουργός ρωτούσε τι ώρα θα πετάξουν το πρωί στο Μάτι τα πυροσβεστικά αεροσκάφη (για μια φωτιά που είχε σβήσει 4 ώρες πριν), χωρίς να ρωτήσει τους παριστάμενους για τυχόν ανθρώπινες απώλειες. Η εικόνα του Αλέξη Τσίπρα είχε θολώσει γιατί επέλεξε να είναι απών εκεί που το αξίωμα του, επέβαλε να είναι παρών, για να εμψυχώσει, για να συλλυπηθεί και για να εκφράσει την αλληλεγγύη του στους πληγέντες συμπολίτες μας.

Πέρασαν δέκα ολόκληροι μήνες, για να ορθώσει η αξιωματική αντιπολίτευση πολιτικό λόγο και να ασκήσει σοβαρή κριτική στην κυβέρνηση, με αφορμή τα voucher (ακόμη όμως και αυτό έγινε με λάθος τρόπο). Ενδεικτικές της αμηχανίας της αντιπολίτευσης μέχρι τότε, ήταν οι κατηγορίες κατά της κυβέρνησης για έλλειψη ανθρωπισμού(!) στη απόκρουση της εισβολή στα σύνορα στον Έβρο, αλλά και η επιχείρηση αποδόμησης και ευτελισμού του καθηγητή Σωτήρης Τσιόδρας. Γεγονότα που λειτούργησαν αρνητικά και πιθανόν να διεύρυναν την ψαλίδα υπέρ της ΝΔ.

Δεν ξέρω αν η κυβέρνηση που έχει σήμερα η χώρα είναι η καλύτερη δυνατή. Ξέρω ότι με τα τωρινά δεδομένα και σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, έχει πετύχει- σύμφωνα με όλες τις μετρήσεις- την αποδοχή της κοινής γνώμης για τον τρόπο που έχει διαχειριστεί έως τώρα τις δύο Εθνικές κρίσεις.

Όμως καλό είναι να γνωρίζουν στη Ν.Δ. πως οι δημοσκοπήσεις και η θετική εικόνα της κυβέρνησης στην κοινή γνώμη είναι σαν τα Ομόλογα. «Δεν έχουν εγγυημένη απόδοση και οι προηγούμενες αποδόσεις δεν διασφαλίζουν τις μελλοντικές»