Μανώλης Γραφάκος

Η επέκτασή της στηριζόταν σε διπλό έλλειμμα. Το δημοσιονομικό και το έλλειμμα του ισοζυγίου αγαθών και υπηρεσιών. 

Απλοϊκά, ο κύκλος των χρηματικών ροών που τη μεγέθυνε αλλά τελικά τη διάβρωσε είναι:
Ελλείμματα από τη λειτουργία του δημόσιου τομέα, τα οποία κατά κανόνα καλύπτονταν από δανεικά κεφάλαια που παρείχαν στη χώρα οι ξένες αγορές. Τα κεφάλαια αυτά χρηματοδοτούσαν σχεδόν αποκλειστικά την κατανάλωση, η οποία όμως σε μεγάλο βαθμό καλυπτόταν με εισαγωγές. Με άλλα λόγια, εξωτερικός δανεισμός που τελικά αύξανε τις εισαγωγές και το εμπορικό έλλειμμα μειώνοντας φυσικά το ΑΕΠ.

Πρέπει καθαρά να έχουμε κατά νου ότι οι εισαγωγές μειώνουν το ΑΕΠ, τον εθνικό πλούτο και εντέλει την ευημερία όλων μας.


                                                                     1995 2000 2008 (*)
      Εισαγωγές/Κατανάλωση                       26,4%  40,7%   40,8%

(*) έτος που η χώρα είχε το υψηλότερο ονομαστικό ΑΕΠ.

Από το 2011, παρά τη διαρκή ύφεση, ο δείκτης αυτός ήταν σταθερά πάνω από το 35% με μέσο όρο 36%.

Η δε ελαστικότητα των εισαγωγών σε σχέση με την κατανάλωση υπερβαίνει τη μονάδα (περίοδος 1995-2016), κάτι που σημαίνει ότι όσο αυξάνεται το ΑΕΠ τόσο αυξάνονται οι εισαγωγές με μεγαλύτερο ποσοστό!

Οσοι διάβαζαν την πορεία των μεγεθών της οικονομίας μας δεν είχαν καμία αμφιβολία για την τελική κατάληξη. Οτι δηλαδή κάποια στιγμή οι ξένοι δανειστές, φοβούμενοι ότι θα έχαναν τα χρήματά τους, θα σταματούσαν τον δανεισμό του δημόσιου τομέα της χώρας.
Ετσι κι έγινε και αναγκαστήκαμε να απευθυνθούμε στους διεθνείς θεσμικούς πιστωτές για να αποφύγουμε την άτακτη χρεοκοπία.

Την αποφύγαμε προς το παρόν, μηδενίσαμε το δημοσιονομικό μας έλλειμμα (όχι όμως με μείωση ρόλου, παρέμβασης, δομών και δαπανών του κράτους), αλλά τώρα πρέπει να ασχοληθούμε σοβαρά να διορθώσουμε το βασικό μας πρόβλημα, που δεν είναι άλλο από το έλλειμμα στο ισοζύγιο υπηρεσιών και εμπορευμάτων. Το έλλειμμα αυτό μπορεί να μειώθηκε τα τελευταία χρόνια, η μείωση αυτή όμως δεν είναι δομική, αλλά αποτέλεσμα της μείωσης της καταναλωτικής δύναμης των πολιτών. Τα στοιχεία που προαναφέρθηκαν δείχνουν ότι είναι ευθέως ανάλογη η πορεία του ΑΕΠ και των εισαγωγών και με δεδομένη τη σχετική σταθερότητα των εξαγωγών, τότε κινδυνεύουμε η αύξηση του ΑΕΠ από εδώ και στο εξής να αυξάνει και τις εισαγωγές, άρα μία από τα ίδια... Η σύγκριση των επιδόσεων της οικονομίας μας το πρώτο εξάμηνο του 2017, σε σχέση με το πρώτο εξάμηνο του 2016, δεν αφήνει περιθώρια εφησυχασμών. 34,5% ήταν οι εξαγωγές προς κατανάλωση το α’ εξάμηνο του 2016, οι οποίες ανήλθαν στο 39,5% το α’ εξάμηνο του 2017.
Επομένως, η αύξηση του ΑΕΠ οδηγεί σε αύξηση εισαγωγών, οι οποίες όμως μειώνουν το ΑΕΠ!

Η αναστροφή αυτής της πορείας πρέπει να είναι ο κύριος στόχος μας. Ειδικά σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία, με ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων, αγαθών, υπηρεσιών και εργατικού δυναμικού, ο μόνος δρόμος που οδηγεί στην ευημερία είναι η εξωστρέφεια της οικονομίας μας, το άνοιγμα των επιχειρήσεων μας στο εξωτερικό.

Η προστασία του μη εξαγωγικού τομέα της οικονομίας πρέπει να τελειώσει οριστικά (κλειστά επαγγέλματα, ελάχιστες αμοιβές κ.ά.). Η προστασία αυτή αποβαίνει σε βάρος των καταναλωτών και των απλών πολιτών. Η Πολιτεία πρέπει στο εξής να μεριμνά και να βοηθά όχι μόνο την επιχειρηματικότητα, αλλά ιδιαίτερα την εξωγενή επιχειρηματικότητα. Αυτή που φέρνει πλούτο στην οικονομία, αυτή που μπορεί να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και να αυξήσει την ευημερία του ελληνικού λαού.

Σήμερα κάτω από το 15% των ελληνικών επιχειρήσεων ή ελεύθερων επαγγελματιών έχουν έσοδα από το εξωτερικό. Οι εξαγωγές μας (προϊόντων και υπηρεσιών) είναι κοντά στο 30% του ΑΕΠ, όταν όλες οι άλλες χώρες ανάλογες με εμάς ξεπερνούν σημαντικά το 40%.
Η ευημερία της πατρίδας μας και του λαού της τα επόμενα χρόνια εξαρτάται απόλυτα από το πόσα χρήματα θα εισρεύσουν στη χώρα από εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών. Εξαρτάται από την εξωστρέφεια της οικονομίας. Μια κυβέρνηση που πιστεύει στην ιδιωτική εξωστρεφή επιχειρηματικότητα θα είναι καταλύτης της αλλαγής. Στη Νέα Δημοκρατία προετοιμαζόμαστε γι’ αυτόν ακριβώς τον ρόλο. Προετοιμαζόμαστε να είμαστε η κυβέρνηση της εξωστρέφειας και της ευημερίας. 

(*) Οικονομολόγος με μεταπτυχιακές σπουδές στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (ΜΒΑ) και στα Τραπεζικά, με εμπειρία στον ιδιωτικό τομέα, πρώην δήμαρχος Μελισσίων και αναπληρωτής γραμματέας Προγράμματος Νέας Δημοκρατίας