Κώστας Τσαούσης

Το ΤΑΙΠΕΔ με κατευθυνόμενα δημοσιεύματα έχει ξεσηκωθεί θεωρώντας ότι τορπιλίζεται η επένδυση του Ελληνικού. Το σύνολο των κτιρίων τα οποία προτάθηκαν προς διατήρηση ως νεώτερα μνημεία σύμφωνα με την έκθεση ιστορικής τεκμηρίωσης και το ψήφισμα της Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ, όπως και τη σχετική απόφαση του ICOMOS, καλύπτουν περίπου 50 στρέμματα από τα 6.300 του συνολικού χώρου του Ελληνικού».

Το μικρό αυτό απόσπασμα ανήκει σε ανάρτηση του κ. Νίκου Μπελαβίλα - αναπληρωτή καθηγητή της Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ, μέλος του Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος του Τομέα Πολεοδομίας & Χωροταξίας ΕΜΠ, αναπληρωματικό μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού (2015-), τακτικού αρθρογράφου της εφημερίδας Η Αυγή κ.α – στο προσωπικό του τοίχο στο facebook ( το απόγευμα της 5 Αυγούστου 2016).

Το πρώτο πράγμα που κρατώ από την ανάρτηση εκείνο το απόσπασμα που αναφέρεται στο «ψήφισμα της Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ» (συνοδεία και της σχετικής απόφασης του ICOMOS – μια διεθνής μη κυβερνητική οργάνωση για τα μνημεία και τις πόλεις) και αναρfωτιέμαι μια επένδυση σαν και αυτή του Ελληνικού να αναμετράται με όρους γενικής συνέλευσης φοιτητών ... Γιατί, περί αυτού πρόκειται... το «ψήφισμα της Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ» απέναντι στις υπογραφές της κυβέρνησης και τα κεφάλαια των επενδυτών!

Ορισμένοι καλοπροαίρετοι θα πουν : «Μια ανάρτηση είναι. Τι κακό κάνει;». Κανένα θέμα. Μια ανάρτηση στα social media είναι. Ναι, αλλά ο έχων την ευθύνη για την ανάρτηση δεν είναι ένα τυχαίο πρόσωπο. Κινεί νήματα, οργανώνει αντιδράσεις, βρίσκεται πίσω ή δίπλα από προτάσεις που θα οδηγηθούν για απόφαση στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού κ.ο.κ. Επιπλέον, δεν είναι και λίγοι εκείνοι -και εντός της κυβερνήσεως- που επιμένουν ότι ο κ. Μπελαβίλας βρίσκεται στον κύκλο του υπουργού Επικρατείας κ. Αλέκου Φλαμπουράρη που είχε την ευθύνη συντονισμού για το project του Ελληνικού.

Σε κάθε περίπτωση η ελευθερία λόγου και διατύπωσης απόψεων είναι και πρέπει να είναι για κάθε πολίτη μια αδιαπραγμάτευτη συνθήκη. Άρα, και ο κ. Μπελαβίλας μπορεί να λέει και να γράφει ότι θέλει – το θέμα βρίσκεται στη κυβέρνηση και στις διαδικασίες που εκείνη επιλέγει ν διαχειρισθεί μεγάλες υποθέσεις δημοσίου ενδιαφέροντος.

Για παράδειγμα δεν μπορεί να μένουν αναπάντητες - τουλάχιστον για λόγους τάξεως- οι επιθέσεις στο ΤΑΙΠΕΔ καθώς όλοι γνωρίζουν ότι έρχεται η σειρά του Υπερταμείου και σε αυτό το ζήτημα οι δανειστές δεν παίζουν με όρους ...ψηφισμάτων . Όπως επίσης ότι οι επιθέσεις στο ΤΑΙΠΕΔ βλάπτουν σήμερα σοβαρά την ιστορία των επενδύσεων (άρα των εσόδων). Και χωρίς έσοδα από επενδύσεις ο ... «κόφτης» έρχεται ολο και πιο κοντά.