Γρ. Νικολόπουλος

Το ζητούμενο αυτή τη στιγμή είναι η εφαρμογή όλων των μεταρρυθμίσεων στη δημόσια διοίκηση, αυτών που θα βοηθήσουν να επιταχυνθεί ο ρυθμός ανάπτυξης, θα φέρουν ελληνικές και ξένες επενδύσεις, θα περιορίσουν τη διαφθορά, θα μειώσουν το κόστος του Δημοσίου και τελικά θα επιτρέψουν τη μείωση της γραφειοκρατίας και των φόρων.

Αυτό είναι το ζητούμενο, αλλά δεν είναι ορατός ο τρόπος που θα το πετύχουμε. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος χρειάζεται ευρύτατη πολιτική συναίνεση. Χρειάζεται να συμφωνήσουν όλα τα κόμματα ότι εγκαταλείπουν τον λαϊκισμό και τα ψέματα και ότι συμφωνούν σε ένα εθνικό σχέδιο που θα φέρει την ανάπτυξη. Αυτό περιμένει και η Ευρωπαϊκή Ενωση από την Ελλάδα με το τέλος των μνημονίων.

Ο πολιτικός κόσμος όμως κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Ο Τσίπρας με το σκάνδαλο Novartis έβαλε την ταφόπλακα σε οποιαδήποτε προοπτική συνεννόησης με τα κόμματα που βρίσκονται σήμερα στην αντιπολίτευση.

Ο τρόπος που χειρίστηκε η κυβέρνηση αυτή την υπόθεση, οι μεθοδεύσεις, οι κατασκευασμένες κατηγορίες, οι μηνύσεις που έγιναν από τους κατηγορούμενους, οι ύβρεις και οι απειλές τορπίλισαν το πολιτικό κλίμα και απέκλεισαν κάθε προοπτική συνεννόησης της αντιπολίτευσης με τη σημερινή κυβέρνηση.

Αυτό σημαίνει ότι το ζητούμενο, που είναι η υπεύθυνη συνεννόηση μεταξύ των πολιτικών κομμάτων σε ένα εθνικό σχέδιο ανάπτυξης και η εγκατάλειψη του λαϊκισμού, δεν είναι πλέον εφικτό.

Ακόμη κι αν τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης καταφέρουν να συμφωνήσουν μεταξύ τους σε αυτό τον στόχο για να προωθήσουν τις μεταρρυθμίσεις, με τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝ.ΕΛ. δεν θα συμφωνήσουν. Και όταν αυτοί βρεθούν στην αντιπολίτευση, θα στηριχθούν αποκλειστικά και μόνο στον λαϊκισμό και τις κραυγές τορπιλίζοντας κάθε προσπάθεια επανόδου της χώρας στην κανονικότητα και μετά στην ανάπτυξη.

Δυστυχώς, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ επιδεικνύει μια πρωτοφανή αδιαφορία για τη χώρα και επενδύει στο μίσος για να παραμείνει στην εξουσία. Χαϊδεύει τα αυτιά των ψηφοφόρων με υποσχέσεις που δεν μπορεί να τηρήσει και τους αδειάζει τις τσέπες με τους φόρους χωρίς να προσφέρει ουσιαστικά καμία δημόσια υπηρεσία στους φορολογούμενους. Κατηγορεί όλους τους άλλους χωρίς αποδείξεις τορπιλίζοντας το πολιτικό κλίμα μόνο και μόνο για να δημιουργήσει εντυπώσεις. Διότι αν είχε αποδείξεις για χρηματισμό πρώην υπουργών και πρωθυπουργών θα έπρεπε αμέσως να τις εμφανίσει και η Δικαιοσύνη να προχωρήσει σε συλλήψεις. Δεν υπάρχουν αποδείξεις και γι’ αυτό γίνεται όλο αυτό το επικοινωνιακό σόου.

Η πολιτική αυτή του ΣΥΡΙΖΑ είναι η ακριβώς αντίθετη από αυτή που χρειάζεται η χώρα. Μετά από σχεδόν μία δεκαετία μνημονίων και λιτότητας, με ελάχιστες από τις μεταρρυθμίσεις να έχουν υλοποιηθεί, με αφαίμαξη του χρήματος από την αγορά, με εξόντωση της μικρής επιχειρηματικότητας και της μεσαίας τάξης, με όλα τα ακίνητα και τις περιουσίες υποθηκευμένες και υπό την απειλή της κατάσχεσης, ο ΣΥΡΙΖΑ προωθεί αυτή τη στιγμή τον εθνικό διχασμό ναρκοθετώντας κάθε προσπάθεια προόδου και ανάπτυξης.

Το κάνει προκειμένου να έχει πολιτικά οφέλη όχι από τη δική του καλή διακυβέρνηση (κάθε άλλο παρά καλή είναι), αλλά από τη λασπολόγηση και ενοχοποίηση όλων των πολιτικών του αντιπάλων.

Και το κάνει αυτό μεθοδευμένα και με απόλυτη νηφαλιότητα γνωρίζοντας τη ζημιά που προκαλεί στη χώρα.