Δημήτρης Χ. Παξινός

Μοιάζει παντοδύναμο, γι’ αυτό και ο κόσμος προστρέχει σ’ αυτό ικέτης για μια θέση στον ήλιο, έστω και για 300 ευρώ. Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για το θεαθήναι ως επί το πλείστον, με κύριο στόχο την εξυπηρέτηση των ίδιων κύκλων, των ίδιων προσώπων. Σχέσεις συναλλαγής σε σημείο ευτελές.

Ολα, λοιπόν, φαίνεται να είναι απόλυτα ελεγμένα.
Εμπνέουν στην κοινωνία τον τρόμο, τον πανικό, τη μετατρέπουν σε ραγιάδικη και χωρίς αξία.
Λησμονούν όμως μέσα στην απόλυτη αλαζονεία τους, στην απόλυτη απληστία τους, ότι υπάρχουν και υγιείς δυνάμεις.

Υπάρχουν κάποιοι που δεν τρομοκρατούνται, δεν χειραγωγούνται.
Δεν έχουν ανάγκη τα πανίσχυρα ΜΜΕ για την προβολή θέσεων και απόψεων τετριμμένων και ανούσιων.

Εκφράζονται μέσα από τον χώρο τους, μέσα από το έργο τους, που είναι η απονομή της Δικαιοσύνης, τυφλή, όχι για να μη βλέπει τα σκάνδαλα. Σιωπηλή, όχι να σιωπά και να μην ενοχλεί. Τολμηρή και με ανθρώπινο πρόσωπο, παντοδύναμη και πανταχού παρούσα. Να επιβάλει το Δίκαιο. Χωρίς φόβο και πάθος, τραυματισμένη κι αυτή από τους επίορκους δικαστές, δεν συγχωρεί - ούτε εκβιάζεται.

Σε ιδιαίτερα χαλεπούς καιρούς, όπως αυτούς που διανύουμε, η κοινωνία απαιτεί κάθαρση. Εχει χάσει την εμπιστοσύνη της στους θεσμούς γιατί αυτοί που τους εκπροσωπούν αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, φαύλοι, ψηφοδεείς, άπληστοι.

Ποιος μπορεί να ελέγξει όλη αυτή τη σαπίλα; Η κοινωνία, όπως διαπαιδαγωγήθηκε, είναι ιδιαίτερα ευάλωτη και αδύναμη να αντιδράσει. Αλλά και να μπορούσε, τότε η εξουσία θα εύρισκε τρόπο να την ελέγξει.

Είτε αφορά σε διαδηλώσεις, είτε σε άλλες μορφές κινητοποιήσεων. Η αγανάκτηση, το μίσος συσσωρεύονται. Η αδικία βρίσκεται παντού, όπως παντού διαχέεται η δυσοσμία αυτής της παρέας που ελέγχει τον τόπο.

Τι μένει, λοιπόν, ιδιαίτερα στην εποχή του τέλους των ιδεολογιών, που χρησιμοποιήθηκαν με άμετρη οίηση από ανθρώπους που τους διέκρινε η αχαλίνωτη ροπή προς το κέρδος;
Η ώρα της αληθινής Δικαιοσύνης. Η ώρα που ο αληθινός δικαστής θα εξετάσει και θα ερευνήσει με άτεγκτη αυστηρότητα αν δεν έπραξε κατά φιλία, έχθρα, φόβο ή κάποια ιδιαίτερη ωφέλεια και μετά θα προχωρήσει στην εκπλήρωση της μεγάλης αποστολής του.

Θα παρεμβληθούν εμπόδια στο έργο τους άμεσα ή έμμεσα.
Αυτό είναι σύνηθες στην Ελλάδα, όπου τους δικαστές πάντα η εκτελεστική -κυρίως- εξουσία τούς θέλει καλοπληρωμένους δημοσίους υπαλλήλους αλλά υπάκουους όταν έρθει η κρίσιμη ώρα. Υποσχόμενη ανταλλάγματα, κυρίως στις αποδοχές.

Ομως ο δικαστής πρέπει να είναι άφοβος, αδέκαστος, απαραίτητο εργαλείο στην κοινωνία για την ευνομία, που εξασφαλίζει την κοινωνική ειρήνη, τη συνοχή του έθνους, την εθνική αξιοπρέπεια.

Εκφράζει, με την απόφασή του, την περί δικαίου αντίληψη της κοινωνίας. Αυτής της κοινωνίας που αναζητά επιτακτικά τη σωτηρία. Οχι απαραίτητα οικονομική, αλλά με την έννοια της ελπίδας και μόνο, στην οποία θα βασιστούν οι νέοι. Και αυτή η ελπίδα θα σημάνει μια αναγέννηση. Μια μεγάλη στιγμή ότι υπάρχουν στην Ελλάδα δικαστές που δεν ορρωδούν και πράττουν το χρέος τους. Το καθήκον τους, που είναι το αυτονόητο.

Αυτοί οι δικαστές είναι που θα σηκώσουν το μεγάλο βάρος να καθαρίσουν την κόπρο του Αυγείου και να δώσουν πνοή ελευθερίας στις κοιμώμενες συνειδήσεις.
Αυτός ο λαός, καχύποπτος και επιφυλακτικός, αισθάνεται προδομένος, καταπτοημένος, αγριεμένος, ακόμη και με τον εαυτό μου. Σύγχυση και αγριότητα, πλήρως αντιφατικά, εκρηκτικά συναισθήματα, επικίνδυνα για την κοινωνική συνοχή.

Ο λαός πάντα θέλει οδηγό. Μέχρι τώρα τον οδήγησαν στην άβυσσο. Τον ρόλο του οδηγού μπορεί και πρέπει να τον διαδραματίσει η Δικαιοσύνη, απλώς και μόνο εκτελώντας πιστά το καθήκον της, με συνέπεια και συνέχεια. Να σπάσει το απόστημα. Εχει όλα τα εχέγγυα από το Σύνταγμα και κυρίως έχει μαζί της έναν ολόκληρο λαό, έτοιμο να την εμπιστευτεί και να την περιβάλει με την αγάπη και ευγνωμοσύνη  του για πάντα.

Απ’ αυτούς τους ίδιους εξαρτάται, αρκεί να απομονώσουν όσους εμφανίζονται ως πάτρωνές του, ιδιαίτερα τώρα. Εξάλλου, πώς θα λειτουργήσει εύρυθμα η Δημοκρατία χωρίς τη διάκριση των τριών εξουσιών; Ας μην ξεχνάμε τις θεμελιώδεις αρχές του Αριστοτέλη και του Μοντεσκιέ!
 
* Ο κ. Δημήτρης Χ. Παξινός
είναι πρώην πρόεδρος ΔΣΑ