Δημήτρης Παγαδάκης

Ωσαύτως, εκοιμήθη εσχάτως και ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας. Η αδελφή του τελευταίου, επίσης ανεμβολίαστη, απλώς πέθανε. Όπως ακριβώς πέθαναν από το συγκεκριμένο κορονοϊό και οι 21.000, μέχρι στιγμής, στη πλειονότητα τους ανεμβολίαστοι συμπολίτες μας, σκορπίζοντας πόνο δάκρυα και πένθος σε όλη τη χώρα,

Προφανώς η χρήση του «εκοιμήθη» από την ορολογία της ιερατικής γλώσσας δεν είναι αδόκιμη. Εξάλλου και τα νεκροταφεία αποκαλούνται επισήμως κοιμητήρια. Οπότε, το ποια λέξη θα χρησιμοποιηθεί για τους τεθνεόντες ιεράρχες , Θεός σχωρέστους, είναι αδιάφορο. Ειδικότερα από τη στιγμή που αυτή περιγράφει με ακρίβεια την εκδήμηση τους εις Κύριον για το μοιραίο ανεξύπνητο ύπνο.

Στις τρέχουσες περιστάσεις, ωστόσο, το πρόβλημα δεν σχετίζεται με τις επιμνημόσυνες προσευχές και τη προσφορά θυμιαμάτων. Εντοπίζεται στο «βαθύ ύπνο» μεγάλης μερίδας των ζώντων, ενεργών και κινούμενων πολιτών. Δυστυχώς, στο ξημέρωμα της νέας χρονιάς η εξέλιξη της υγειονομικής κρίσης σε παγκόσμιο επίπεδο παραμένει θολή, περίπλοκη, συγκεχυμένη.

Το κύμα των εκθετικών μολύνσεων και νοσήσεων της παραλλαγής «Όμικρον» γίνεται κυρίαρχο , ενόσω η παραλλαγή «Δέλτα», παρότι σε μικρότερο ποσοστό, συνεχίζει επιβλαβώς παρούσα τη θανατηφόρα δράση της. Το γεγονός, όμως, παραμένει δυσάρεστα ευανάγνωστο. Η πανδημία παρατείνεται. Η έκρηξη κρουσμάτων γιγαντώνεται. Οι αβεβαιότητες μεγεθύνονται. Τα ρίσκα αυξάνονται.

Σαφώς και είναι ευπρόσδεκτες οι ενέσεις αισιοδοξίας που συμπεραίνουν ότι οι τεράστιες, πρόσφατες νοσήσεις είναι τύπου "απλό κρυολόγημα, σχεδόν συνάχι, με ήπια λοιπά συμπτώματα». Παρόλα αυτά στα θέματα υγείας, χρήσιμο είναι κρεμιέται ένα ερωτηματικό σε διαπιστώσεις που ακούγονται ευχάριστες.

Πόσο μάλλον απαιτείται αγκίστρωμα επιφυλάξεων στις ενθουσιώδεις εξαγγελίες σε στυλ «ενάμιση μήνα ακόμη και καθαρίσαμε από τη πανδημία»; Μακάρι να ευοδωθούν οι προσδοκίες. Αλλά μέχρι τότε δεν επιτρέπονται εφησυχασμοί και ξεγνοιασιές, κουτουράδες και αποκοτιές. Ούτε απολαυστικά όνειρα που μπορούν να μετατραπούν σε εφιάλτη .

Δεν πρόκειται για αβάσιμη κινδυνολογία, σκόπιμη υπερδιόγκωση των απειλών, ύποπτη τρομολαγνία. Σύμφωνα με την επιστημονική κοινότητα υπάρχει το ενδεχόμενο να έρθουν μόνο όταν είναι ήδη πολύ αργά οι διασαφηνισμένες πληροφορίες για τις πιθανές σοβαρές επιπτώσεις που θα έχει στη νοσηρότητα η παραλλαγή « Όμικρον».

Εν τω μεταξύ η ασφυκτική πίεση στο ΕΣΥ τείνει να γίνει προσεχώς αφόρητη. Εκτιμάται πως ενδέχεται να αποσυντονιστεί όλο το σύστημα καθώς θα λιγοστεύει επικίνδυνα το υγειονομικό προσωπικό, το οποίο κρίνεται πως θα νοσήσει μαζικά. ¨Ήδη στη Γαλλία, όπου η κυριαρχία της επέλασης της «Όμικρον» προηγείται της Ελλάδας κατά μιάμιση εβδομάδα, ο αριθμός των ασθενών που χρειάζονται νοσηλεία σε ΜΕΘ υπερδιπλασιάστηκε.

Σε αυτό το εξελισσόμενο , πιθανώς δυσοίωνα, τοπίο δεν υπάρχουν περιθώρια για άτονες δημόσιες εκδραματίσεις συνοδευόμενες από καχεκτικούς χειρισμούς , διστακτικά τεχνάσματα και ακατέργαστες παλινωδίες. Στο οπλοστάσιο της δημόσιας υγείας βρίσκονται σε αφθονία οι αξιοποιήσιμες δυνατότητες που παρέχουν τα εμβόλια κατά του κορονοϊού.

Τα ίδια εμβόλια που κατασυκοφάντησε η αξιωματική αντιπολίτευση, χαρακτηρίζοντας τα με επιζήμια ελαφρότητα ως "ρετσινόλαδο", «αδοκίμαστα», «ξεστοκάρισμα». Ωστόσο παρά τη διπρόσωπη δυσφήμηση τους, οι αξιόπιστες επιστημονικές μελέτες διαβεβαιώνουν ότι οι νοσούντες χρήστες αυτών των σκευασμάτων ασθενούν ελαφρύτερα.

Αναγκαστικά οι ανεμβολίαστοι ως η πιο ευάλωτη ομάδα και, κυρίως , για να μη πάρουν άδικα τους υπόλοιπους στο λαιμό τους, οφείλουν να προσέλθουν σε μαζικό εμβολιασμό. Η διαδεδομένη στους κύκλους τους εξαπάτηση ότι τα εμβόλια σκοτώνουν και όχι ο ιός , πρέπει άμεσα να τσαλακωθεί και αυτομάτως να πεταχτεί στο κάδο των σκουπιδιών. Το ίδιο ισχύει και για τις αιτιάσεις εκείνων που ρέπουν προς «μαρτυρική» αυτοχειρία εξαιτίας των δογματικών θρησκευτικών τους πεποιθήσεων.

Κακά τα ψέματα. Η προάσπιση της δημόσιας υγείας μέσω της πιθανής επέκτασης της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού στους 50+, στην εστίαση, στο δημόσιο τομέα και στους ένστολους, δεν αποτελεί εκδήλωση αυταρχισμού ή εμμονικού καταναγκασμού. Συνιστά , περισσότερο από υπόσχεση ευζωίας εκ μέρους της Πολιτείας, δώρο και αντίδωρο της επιστήμης για να μη χαραμισθούν οι μέχρι τώρα θυσίες της κοινωνίας και οι οδύνες της οικονομίας.

Ευτυχώς, το 2022 υπάρχουν πλέον τα αναγκαία όπλα, ενώ εξελίσσονται φαρμακευτικά και άλλα, ώστε να μετατραπεί η θανατηφόρος πανδημία σε διαχειρίσιμη απειλή. Χρειάζεται, όμως, ακόμη περισσότερο απόθεμα φρονήματος. Ικανό να κάμψει την ανυπακοή και τις ψευδαισθήσεις όσων αυτάρεσκα κοιμούνται το «μεγάλο ύπνο» του απρόσβλητου, αψηφώντας προφυλάξεις και περιορισμούς. Ο καλύτερος, άλλωστε, τρόπος για να βγουν αληθινά τα όνειρά κανενός είναι να ξυπνήσει. Πριν τον καταπιεί το μαύρο σκοτάδι, όπως τους γαλήνια «κεκοιμημένους» ιεράρχες.