Δημήτρης Παφίλας

Οι απειλές από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Μέρκελ που «πυροδοτούν» κλίμα για μια έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, είναι για εσωτερική κατανάλωση, αλλά τρομοκρατούν ένα ολόκληρο λαό. Ο κ. Ρέσλερ γνωρίζει καλά ότι, η ΕΚΤ χρωστά στην Bundesnbank πάνω από 600 εκατ. ευρώ, μέσω του Target 2. ( Διευρωπαϊκό Αυτοματοποιημένο Σύστημα Ταχείας Μεταφοράς κεφαλαίων σε συνεχή χρόνο).

Πως δουλεύει; Ενας εισαγωγέας στην Αθήνα παραγγέλνει στην Γερμανία, μηχανήματα. Δημιουργείται μια πίστωση από την τράπεζα του προμηθευτή στην Γερμανική Κεντρική Τράπεζα και από αυτή στην ΕΚΤ. Αντιστοίχως, η τράπεζα του Έλληνα στην Τράπεζα της Ελλάδος κλπ. Κι έρχονται τα μηχανήματα στην Αθήνα.

Τέτοιου είδους συναλλαγές γίνονται με το σύστημα, και το χρέος της ΕΚΤ προς την Bundesbank ξεπερνά τα 600 εκατ. ευρώ από χρέη της περιφέρειας. Εκτός, από τις συναλλαγές αντικαθίστανται και χαμένες καταθέσεις από χώρες της περιφέρειας.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να φύγει εκτός Ευρώ, για όσο υπάρχει αυτό το άνοιγμα. Διότι απλά, οι υποχρεώσεις προς την BUNDESBANK είναι υποχρεώσεις προς γερμανικές Τράπεζες. Με λίγα λόγια, θα μείνουν με τον «μουντζούρη» σε μια έξοδο.

… Και το «μίγμα» Σαμαρά που δεν άλλαξε ακόμα

Ομως, όλα τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι, η Ελλάδα δεν πρέπει να προχωρήσει.
Η κυβέρνηση κέρδισε τις εκλογές διότι ο πρωθυπουργός ήθελε άλλο «μίγμα» πολιτικής. Έχουν περάσει δυο μήνες και δεν έχει μειωθεί ο ΦΠΑ.

Αν φθάσει o ΦΠΑ στο 13% τον Δεκέμβριο δεν έχει κανένα νόημα, δεν θα υπάρχουν τουρίστες. Επίσης, ο ειδικός φόρος φυσικού αερίου στα ελληνικά εργοστάσια, στοιχίζει θέσεις εργασίας. Το ίδιο οι αυξημένοι φόροι στο ρεύμα. Και πάνω από όλα, οι συνταξιούχοι υπομένουν με λιγότερα χρήματα και πληρώνουν φόρους. Αδικούνται, όπως αδικούνται και οι άνεργοι, όταν φορολογούμε την παραγωγή στα λιγοστά ελληνικά εργοστάσια.

Να αναφέρουμε, τους μετόχους της Αγροτικής, της Proton Bαnk – που αδικήθηκαν όπως οι Έλληνες ομολογιούχοι. Το αναφέρουμε, διότι δεν είναι όλοι μεγαλομέτοχοι και πληρώνουν φόρους στις συναλλαγές. Όταν διαγράφεις εν μια νυκτί την περιουσία κάποιου, όπως στις μετοχές της Αγροτικής ή τα ομόλογα, μην περιμένεις προκοπή. Το λάθος αυτό των Ελλήνων τραπεζιτών να δέχονται τις διαγραφές τραπεζικών μετοχών, θα το πληρώσουν αργότερα, όταν ζητήσουν λεφτά για τις αυξήσεις κεφαλαίου.

Τελευταίους στην σειρά αφήνουμε τους δημοσίους υπαλλήλους και τους απεργούς της Χαλυβουργίας. Η ΓΕΝΟΠ δεν μπορεί να ζητά σήμερα προσλήψεις και τα σωματεία- όπως της Χαλυβουργίας- πρέπει να καταλάβουν ότι, αν θέλουν επανάσταση μπορούν να εγγραφούν σε μπριγάδες για καφέ στην Κούβα.