Δημήτρης Δανίκας

Αυτός που την «έσφαξε» Και όχι μόνο αυτός. Αλλά και ως «ηθικοί αυτουργοί» ο ένστολος φρουρός με πληθωρικό ποινικό μητρώο. Δηλαδή βάλανε τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Καθώς και η φωνή από το κέντρο της Αμέσου Δράσεως που της είπε «τα περιπολικά δεν είναι ταξί».

Κι όμως εγώ επανέρχομαι και επιμένω: ποιο το μακρύ χέρι που σκότωσε την Κική; Κι όχι μόνο αυτή αλλά και πλήθος άλλων γυναικών που ο θάνατός τους «στολίζει», επί καθημερινής βάσεως, τα αστυνομικά δελτία. Μαζί με πλήθος περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας. Ανεξέλεγκτης, συστηματικής, ασταμάτητης.

Ποιο το χέρι, το κρυμμένο, το αόρατο και το καλά προστατευμένο; Φυσικά η Αγία Οικογένεια. Εκεί η πλύση εγκεφάλου των κανακάρηδων που οι μανάδες τους φροντίζουν για την αρσενική υπεροχή τους. Εκεί, στο παρελθόν, ανατράφηκαν οι επίγονοι με την λογική ότι «παιδί» το αρσενικό ενώ το κορίτσι το βάρος. Εκεί, σε χιλιάδες ζευγάρια, η στρεβλή ανατροφή μέσα σε ατμόσφαιρα κατάψυξης αισθημάτων, καθημερινών διαπληκτισμών και αλλεπάλληλων «μαχών».

Εκεί κάθε βλαστός εκπαιδεύεται στον ναρκισσισμό. Εκεί καλλιεργείται η ανδρική του ανωτερότητα. Εκεί και η αναπαραγωγή ενός μοντέλου εντελώς κακοφορμισμένου που εκπέμπει οσμές σήψεως και γενικής, ψυχικής αποσύνθεσης.

Η οικογένεια φίλοι μου και όχι ο εκάστοτε υπουργός προστασίας του Πολίτη. Εμείς οι γονείς σέρνουμε τον χορό. Εμείς οπλίζουμε με μαχαίρια και περίστροφα τα χέρια των κανακάρηδων. Εμείς οι μεγάλοι φταίχτες που σπεύδουμε στον καθηγητή του σχολείου των παιδιών μας να τον επιπλήξουμε και μερικές φορές να τον απειλήσουμε πως θα πάμε στα κανάλια και θα τον διασύρουμε στο πανελλήνιο επειδή τιμώρησε το παιδί μας το καλό.

Εμείς οι γονείς. Δηλαδή η κοινωνία η νεοελληνική. Κάπως έτσι μαθαίνουν να ξυλοφορτώνουν τις γυναίκες τους οι κανακάρηδες. Ελάτε τώρα. Το ξεχάσατε; Πόσες και πόσες μανάδες συμβουλεύουν τις κορούλες τους να μην εγκαταλείψουν τη συζυγική στέγη με το επιχείρημα, το εντελώς ανυπόστατο επιχείρημα «κάνε πως δεν καταλαβαίνεις, άντρας είναι θα ρίξει και καμιά χριστοπαναγία, εσύ το σπίτι σου και την οικογένειά σου».

Τι είναι αυτό; Δείγμα υποταγής. Δείγμα ταπείνωσης και συμφιλίωσης με το κτήνος με τον οποίο συγκατοικείς. Και πλαγίως, η παραδοχή ότι ο Ανδρας είναι της πρώτης κατηγορίας, η Γυναίκα της δεύτερης και με την κατωτερότητά της συμφιλιωμένη.

Για ρίξτε μια ματιά γύρω σας. Για μπείτε στον κόπο να μετρήσετε τα περιστατικά μικρής η μεγάλης ενδοοικογενειακής βίας που καταλήγουν, κάτω από το χαλί μιας μεταφυσικής κοινωνικής ηρεμίας. Να μην το μάθει η γειτονιά. Να μην αποκαλύψουμε τις πομπές μας. Να μην ενοχοποιήσουμε την οικογένειά μας. Να μην διαταράξουμε την επιφανειακή ηρεμία μας.

Και κάπως έτσι, ενώ ο λεγάμενος, ο κάθε λεγάμενος, έχει αποδείξει την κακοποιητική του συμπεριφορά, τον βίαιο και ανεξέλεγκτο χαρακτήρα μου, εμείς, δηλαδή ο πατέρας, η μάνα, ακόμα και τα αδέρφια, κάνουν πως όλα βαίνουν καλώς.

Ακόμα και οι γείτονες. Μα ποιος αυτός; Μα είναι κύριος κανονικός. Επεσα από τα σύννεφα όταν έμαθα πως έσφαξε την γυναίκα του.

Με απλά λόγια οι γονείς πρέπει να εκπαιδευτούν και να κάτσουν στα θρανία. Μπας και μάθουν, επιτέλους, την πεμπτουσία των σχέσεων και έτσι αρχίσουν να ανατρέφουν τα παιδιά τους με αρχές και αξίες που θα τα κάνει ανθρώπους κανονικούς, με σεβασμό στην πνευματική, ψυχική και σωματική ακεραιότητα των συντρόφων τους.

Είναι καιρός να το παραδεχτούμε και να το ομολογήσουμε δημοσίως: οι γονείς «σκοτώνουν» τα παιδιά τους!