Δημήτρης Δανίκας

Μακριά από τα εκκλησιαστικά κηρύγματα μίσους. Μακριά από τις κτηματικές και επιχειρηματικές επιδόσεις του Κασσελάκη. Μακριά από τις βαριοπούλες με τις οποίες τα συντρόφια γκρεμίζουν το σπίτι τους. Μακριά από όλα τα σκάνδαλα και όλα τα τοξικά.

Ηγγικεν η ώρα της κρίσεως του «θείου» Οσκαρ που ήδη διασκελίζει το κατώφλι των 96 χρόνων. Να τα χιλιάσει.

Τα ξημερώματα Δευτέρας 11 Μαρτίου, θα γνωρίζουμε ποια η καλύτερη ταινία, ο καλύτερος σκηνοθέτης, το καλύτερο σενάριο και πάει λέγοντας. Τουτέστιν πόσα θα λάβει το «Poor Things» του Γιώργου Λάνθιμου.

Όλα αυτά θα λάβουν χώρα στο «Dolby Theater», πρώην Kodak, στην περιοχή του Χόλιγουντ, στο Λος Αντζελες με παρουσιαστή τον Τζέιμς Κρίστιαν Κίμελ περισσότερο γνωστός ως Τζίμι Κίμελ, διάσημος τηλεπαρουσιαστής, κωμικός, παραγωγός, σεναριογράφος και ηθοποιός φωνής.

Θυμίζω λοιπόν ότι η ταινία του Λάνθιμου διεκδικεί έντεκα αγαλματίδια, δηλαδή ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου (στον Τόνι ΜακΝαμάρα), Α γυναικείου ρόλου στην Εμμα Στόουν, δεύτερου ανδρικού στον Μαρκ Ράφαλο, Μοντάζ στον Γιώργο Μαυροψαρίδη (ο μοναδικός Ελληνας τεχνικός σ αυτή την ξένη παραγωγή), φωτογραφίας, μουσικής, ενδυματολογίας, σκηνογραφίας και μακιγιάζ.

Θυμίζω πέντε χρόνια πριν τις δέκα υποψηφιότητες για την «ευνοούμενη». Οπου τελικά κέρδισε μία, για την ερμηνεία της Ολίβια Κόλμαν.

Θυμίζω μερικές «λεπτομέρειες» που προέκυψαν με τις υποψηφιότητες των φετινών ευνοούμενων του «θείου» Οσκαρ:

Το πρώτο, ότι η περίπτωση του Γιώργου Λάνθιμου μακράν όλων των άλλων γνωστών στο εξωτερικό Ελλήνων η Κυπρίων σκηνοθετών. Όπως Θόδωρος Αγγελόπουλος και Μιχάλης Κακογιάννης. Σκεφτείτε και μόνο ότι πριν από «ευνοούμενη» και «Poor Things» είχαν προηγηθεί «Κυνόδοντας», «Ελάφι» και «Αστακός».

Το δεύτερο ότι είναι η δεύτερη φορά που η «μούσα» του Εμμα Στόουν λαμβάνει υποψηφιότητα για την ερμηνεία της. Το 2019 είχε προταθεί για Οσκαρ Β γυναικείου ρόλου.

Το τρίτο, ότι απέναντί του ορθώνεται ένα μεγάλο εμπόδιο με το όνομα Οπενχάιμερ. Το μεγάλο φαβορί. Αλλά μη ξεχνάτε πως τα αουτσάιντερ κάνουν την έκπληξη.

Το τέταρτο ότι ο Γιώργος δεν πρέπει να αισθάνεται μοναξιά. Μαζί του, σε κάμποσες υποψηφιότητες ο Ελληνικής καταγωγής Alexander Payne, δηλαδή Αλέξανδρος Παπαδόπουλος, από την Αρκαδία, ο λεγόμενος στο Χόλιγουντ Alexander the Great.

Το πέμπτο ότι πλην Λάνθιμου, αρκετοί ακόμα σκηνοθέτες Οσκαρικών ταινιών προέρχονται, ζουν και είναι πολίτες άλλων χωρών. Για παράδειγμα η Γαλλίδα Ζιστίν Τριέ της αριστουργηματικής «Ανατομίας μιας πτώσης». Παράδειγμα ο Αγγλος Κρίστοφερ Νόλαν του «Οπενχάιμερ». Παράδειγμα ο Αγγλος Κρίστοφερ Γκλέιζερ της εξαιρετικής ταινίας «ζώνη ενδιαφέροντος». Και παράδειγμα η Σελίν Σονγκ της Νότιας Κορέας που έχει σκηνοθετήσει την καρδιακή «περασμένες ζωές».

Το έκτο, ανάλογη γεωγραφική πανσπερμία στις βασικές κατηγορίες. Ο Κίλιαν Μέρφι (Οπενχάιμερ) είναι Ιρλανδός. Η εξαιρετική Σάντρα Χιούλερ στην «Ανατομία μιας πτώσης» είναι Γερμανίδα. Το γυναικείο φαβορί με το όνομα Λίλι Γκλάντστοουν στους «δολοφόνους του ανθισμένου φεγγαριού» είναι Ινδιάνα. Η Κάρει Μάλιγκαν στο «Μαέστρο» είναι Αγγλίδα.

Το έβδομο ότι ο θρίαμβος, στις υποψηφιότητες, του Γιώργου Λάνθιμου αποτυπώνεται στην αριθμητική υπεροχή του απέναντι στον Μάρτιν Σκορσέζε (11-8).

Το όγδοο ότι η Εμμα Στόουν θα «πέσει» πάνω στο εμπόδιο με την ονομασία Λίλι Γκλάντστοουν των «δολοφόνων του ανθισμένου φεγγαριού». Ο λόγος ένας και πολιτικός: οι ενοχές που κουβαλάνε οι απόγονοι των Λευκών που είχαν φροντίσει να εξοντώσουν εκατομμύρια Ινδιάνων όλων των φυλών.

Το ένατο λοιπόν , το φαβορί με την ονομασία «Οπενχάιμερ». Αλλωστε ταμειακώς η χρονιά σε εισπράξεις, εκτοξεύτηκε στα ύψη χάριν δύο ταινιών που εν συντομία οι Χολιγουντιανοί τις ονομάζουν "Barbenheimer". Η Barbie με 1,5 δισεκατομμύρια και Οπενχάιμερ με ένα δισεκατομμύριο.

Δέκα και τελευταίο, ουδείς μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα τι πρόκειται να συμβεί ξημερώματα Δευτέρας 11 Μαρτίου (ελληνική ώρα) με την ανακοίνωση των νικητών. Σκέψου δηλαδή εμείς να στοιχηματίζουμε Οπενχάιμερ και τελικά να θριαμβεύσει η Barbie.


Η τελική πρόβλεψη, σύμφωνα με στοιχήματα και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, ότι το αριστούργημα του Κρίστοφερ Νόλαν «Oppenheimer» θα σαρώσει. Δηλαδή Οσκαρ καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας από τα αποδυτήρια. Ότι ο Λάνθιμος ελπίζει σε ένα θαύμα. Ότι η Εμμα Στόουν, η πρωταγωνίστρια του, θα χάσει από την Ινδιάνα Λίλι Γκλάντστοουν στους «δολοφόνους του ανθισμένου φεγγαριού» του Μάρτιν Σκορσέζε.

Ότι ακόμα ο Πολ Τζαμάτι, ο πρωταγωνιστής της ταινίας «τα παιδιά του χειμώνα» του ομογενούς Αλεξάντερ Πέιν, δίνει μάχη να κερδίσει το φαβορί με το όνομα Κίλιαν Μέρφι που υποδύεται τον Τζούλιους Ρόμπερτ Οπενχάιμερ. Και τέλος ότι το «Poor Things» θα καταφέρει να αποσπάσει τρία Οσκαρ, δεύτερης σημασίας, όπως σκηνογραφίας, ενδυματολογίας και μακιγιάζ.

Για να δούμε λοιπόν. Με την υπογράμμιση ότι τα Οσκαρ δεν κάνουν την μεγάλη ταινία και τον μεγάλο σκηνοθέτη.

Αλλωστε, αν ήταν στο χέρι μου, το Οσκαρ Α γυναικείου ρόλου θα το έδινα ευχαρίστως και με τα χίλια σ αυτό το εξάχρονο πλασματάκι, από Γαλλία με το όνομα Λουίζ Μαρουί-Πανζανί. Από την καρδιά μου ένα σας λέω: στο συγκινητικό και άκρως αυθεντικό «Μαμά Γκλόρια», εκτοπίζει από το κάδρο και την Εμμα Στόουν και την Λίλι Γκλάντστοουν. Το κοριτσάκι παραδίδει σεμινάρια υποκριτικής τέχνης.

Και τέλος, μερικές από τις καλύτερες ταινίες που πρέπει να δείτε, με η άνευ Οσκαρ, και που προβάλλονται στην Αθήνα, είναι:

«Μαμά Γκλόρια», «Υπέροχες μέρες» του Βιμ Βέντερς, «Ζώνη ενδιαφέροντος» του Κρίστοφερ Γκλέιζερ, «Περασμένες ζωές» της Σελίν Σονγκ και «Στο γραφείο καθηγητών» του Ιλκέρ Τσατάκ.

Αντε Γιώργο, κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, με την ολόψυχη ευχή να τα κερδίσεις όλα!