Δημήτρης Δανίκας

Σα να λέμε ο ένας πάνω στον άλλο. Από τη μια τα κρούσματα καλπάζουν με φρενήρεις ρυθμούς. Και από την άλλη σχολεία, πανεπιστήμια, λεωφορεία, μετρό, κέντρα διασκέδασης και πάσης φύσεως «πίστες» για ξενύχτι τρελό, σε κατάσταση «πατείς με πατώ σε»

Εμβολιασμένοι παρέα με ανεμβολίαστους. Ανεμβολίαστοι παρέα με ανεμβολίαστους, Μορφωμένοι αρνητές παρέα με ανειδίκευτους αρνητές. Ανεμβολίαστοι αστυνομικοί να ζητάνε τα ρέστα από εμβολιασμένους ιδιοκτήτες καταστημάτων και εστιατορίων. Και κοντά με όλα αυτά, όπως μαθαίνω από φίλη που ξεχαρμάνιασε το τελευταίο Σαββατοκύριακο περιφερόμενη από πίστα σε πίστα και από ξενυχτάδικο σε ξενυχτάδικο, «οι μάγκες ανοίγουν την πίσω πόρτα για να μπάσουν ανεμβολίαστους πελάτες» Περίφημα

Ασε το άλλο. Κάθε μολυσμένο παιδάκι που κατά 99,9% τίποτα δεν θα πάθει, μεταφέρει τον ιό στη μαμάκα του και στον μπαμπάκα του και εκείνοι με τη σειρά τους, γενναιόδωρα τον «προσφέρουν» στον παππού και τη γιαγιά. Αντε βγάλε άκρη

Την ίδια στιγμή ανεμβολίαστοι γονείς έχουν «σφραγίσει» τα τέκνα τους εντός της οικίας, μπας και μολυνθούν στο σχολείο. Το απόλυτο, της τρέλας, το μεγαλείο. Και την ίδια στιγμή, όπως ήδη έχω πει, ανεμβολίαστοι αστυνομικοί ελέγχουν εμβολιασμένους πολίτες στα καταστήματα και στα εστιατόρια

Ασε το άλλο, το μπάχαλο που καθημερινά λαμβάνει χώρα εντός λεωφορείων, τρόλει και μετρό. Οπου κανείς δεν γνωρίζει από που κρατάει η σκούφια του διπλανού. Οπου οι εποχούμενοι μοιάζουν με σαρδέλες εντός κονσερβών. Και όπου κάποιοι εξ όλων αυτών αναδεικνύονται σε εξαιρετικούς, μοναδικούς και φανατικούς φορείς του Covid-19. Τέτοια συμμαχία με τον θάνατο, ούτε στις πιο νοσηρές ταινίες τρόμου του Χόλιγουντ

Με απλά λόγια τα περισσότερα «σημεία» της επικράτειας έχουν μετατραπεί σε μια ατελείωτη, σε μια γιγαντιαία πίστα χορευτικών επιδόσεων του ιού με πάσης φύσεως, προελεύσεως και ηλικίας πολίτες αυτής της Σωρρακώσταινας

Προφανώς ο πασίγνωστος Αρτέμιος Σώρρας θα τρίβει τα χέρια του. Ο Κυριάκος Βελόπουλος θα χαμογελάει παμπόνηρα. Οι αρνητές θα βρίσκουν διάφορα επιχειρήματα προφανώς για να δικαιολογήσουν τον εαυτό τους προς θρίαμβο του παραλογισμού τους. Και προφανώς τα κόμματα μαζί με τα στελέχη τους θα εξακολουθούν να τραμπαλίζονται μεταξύ του ναι και του όχι

Ο παπάς της γειτονικής εκκλησίας θα εξακολουθεί να πιστεύει ότι ο θεούλης, ο χριστούλης και η παναγίτσα έχουν κλείσει τις πόρτες στον αόρατο εχθρό. Οι ιδιοκτήτες των ξενυχτάδικων θα λένε «σιγά τώρα που εγώ θα σώσω την Ελλάδα από τον Covid-19». Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές θα λένε «εμείς δεν φέρουμε καμία ευθύνη». Και γενικώς από τη μια το «εμβόλιο πρέπει να γίνει» και από την άλλη ολόκληρη η Επικράτεια να μοιάζει σαν παράγκα που μπάζει από παντού

Κι εσύ που έχεις συμμορφωθεί, που έχεις εμβολιαστεί, εσύ που προσέχεις και που με τη μάσκα σου διαρκώς κυκλοφορείς να τρως μπουνιές από παντού. Βοήθεια φωνάζεις, αλλά άκρα του τάφου σιωπή

Και για να τελειώνω. Όπως λέγαμε και λέμε «έχουμε τις κυβερνήσεις που μας αξίζουν», έτσι και με τον ιό «έχουμε τα κρούσματα και τους θανάτους που μας ταιριάζουν». Covid είσαι ο καθρέφτης μου και σε γουστάρω. Adios Amigos !