Δημ. Μαρκόπουλος

Κι επειδή από τα πρώτα δύο έχουμε εισπράξει μεγάλες δόσεις εδώ και 17 μήνες, πολύ φοβάμαι πως στο τρίτο η κυβέρνηση Τσίπρα δεν τα πάει και τόσο καλά.

Παρακολουθούμε λοιπόν το σόου – μαϊμού που εδώ και δύο εβδομάδες έχει στηθεί γύρω από τις νέες κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης και τις τεχνητές διαρροές περί δήθεν προσφυγής σε δημοψήφισμα ή σε νέες εθνικές εκλογές σε περίπτωση αδιεξόδου. Για μια ακόμη φορά ο Αλέξης Τσίπρας σε ρόλο Ελ Σιντ πολεμάει τους «κακούς δανειστές» με στόχο να αποφύγει το επαχθές πακέτο 3,6 δις. Ευρώ, δηλαδή το Δ’ Μνημόνιο κι απειλεί με περισσότερη «δημοκρατία» αν δεν του κάτσει η διαπραγμάτευση.

Μόνο που οι αφηγητές και υμνητές αυτής της προσπάθειας δεν μας το λένε ολόκληρο το «παραμύθι». Μπορεί ο «δράκος» που η επικοινωνιακή ομάδα του Μαξίμου δημιούργησε για να κάνει πιο ευκολοχώνευτα τα δεδομένα νέα μέτρα των 5,7 δις. ευρώ, να είναι τα «κάβα μέτρα» των 3,6 δις. ευρώ, όμως κανείς δεν μιλάει για τα άλλα.  Για τους φόρους και τις περικοπές που βρέξει χιονίσει θα ψηφιστούν ώστε να περάσει η χώρα την αξιολόγηση αυτή. Κι αυτά τα μέτρα είναι βαριά, είναι ήδη συμφωνημένα και φυσικά δεν αφορούν το «κάβα πακέτο» Σόιμπλε. Είναι επώδυνα από μόνα τους. Είναι μέτρα αντιαναπτυξιακά, που θα πονέσουν και τα χαμηλά εισοδήματα και τα οποία αποτελούν απότοκο της κακής διαπραγμάτευσης μιας κυβέρνησης που δεν νοιάζεται για τίποτε άλλο παρά για την επικοινωνιακή κι όχι ουσιαστική επιβίωση της.

Δεν έχω ακούσει για παράδειγμα κανέναν να απαντά στο πως από το email Χαρδούβελη με το μάξιμουμ 1,2 δις. ευρώ κόστος και τον λογαριασμό στο ασφαλιστικό των περίπου 330 εκατ. ευρώ, βρεθήκαμε σε μια συμφωνία με μέτρα τέσσερις φορές περισσότερα και με ασφαλιστικό λογαριασμό στα 2,2 δις. ευρώ που θίγει επικουρικές, εφάπαξ και άλλα συνταξιοδοτικά οφέλη. Που θα ρημάξουν τους ελεύθερους επαγγελματίες.

Ξαφνικά ξεχάσαμε αυτά που ο ίδιος ο Ευκλείδης Τσακαλώτος έλεγε δεξιά κι αριστερά προ δύο μηνών. Πως δηλαδή «πάση θυσία πρέπει να κλείσει η αξιολόγηση έως την 1 Μαϊου» και πως θα πρέπει να υπάρξει «δέσμευση για το χρέος». Σήμερα είναι 5 Μαϊου και λύση δεν έχουμε, ενώ για το χρέος τσιμουδιά.

Άλλοι πιο προωθημένοι Συριζαίοι μιλούσαν μέχρι και για έξοδο του ΔΝΤ από το πρόγραμμα για να μην πάμε στον πρόεδρο Πάνο Καμμένο που προφήτευε έξοδο της χώρας από το Μνημόνιο μέχρι την Κυριακή του Πάσχα. Τώρα, ως επιτυχία ορίζεται το αν δεν θα επιβληθεί «δημοσιονομικός κόφτης» και πρόσθετα μέτρα 3,6 δις. ευρώ. Τώρα το λίγο, η προπαγάνδα Γεροβασίλη, το παρουσιάζει ως πολύ. Το έλασσον ως μείζον. Για τέτοια κωλοτούμπα μιλάμε. Για τόσο μεγάλη έλλειψη πολιτικών λύσεων. Και κάπως έτσι, κάποιοι τύποι επιδιώκουν να μας παρουσιάσουν την Γεωργία Βασιλειάδου της μιζέριας, ως Μπαρ Ραφαέλι ή Μόνικα Μπελούτσι της ισχυρής διαπραγμάτευσης.

Γι’ αυτό σας λέμε: καλή η επαναστατική γυμναστική με τις απειλές για εκλογές, καλός ο Δράκος στο παραμύθι της σκληρής διαπραγμάτευσης όμως πλέον δεν μασάμε. Μια χαρά και σαν καλά παιδάκια θα υπογράψουν οι κυβερνώντες ό,τι τους φέρουν καθώς η καρέκλα και η εξουσία είναι μόνο που τους ενδιαφέρει.