Βασίλης Στεφανακίδης

Για ό,τι στραβό κι ανάποδο συνέβαινε ή δεν συνέβαινε, η ετυμηγορία για τον φταίχτη ήταν το κράτος εν τη ευρεία έως την απροσδιόριστη έννοια του περιεχομένου.

Τώρα όμως, με την πανδημία του κορωνοϊού, διαπιστώνουμε όλοι πως οι ελπίδες μας κρέμονται στο κράτος και σ' αυτούς που το διοικούν αυτή την κρίσιμη περίοδο. Τώρα, που έχουν καταπέσει όλες οι σταθερές που γνωρίζαμε ακόμα και στα δύσκολα χρόνια των μνημονίων και ουδείς μπορεί να προγνώσει το τέλος και τις επιπτώσεις αυτής της πρωτόγνωρης κρίσης στη δημόσια υγεία, όλοι κρεμόμαστε από τις αποφάσεις της κυβέρνησης που αφορούν τις ζωές μας.

Όπως επίσης από τις δομές του δημόσιου συστήματος υγείας το οποίο πολύ συχνά λοιδορούσαμε και τώρα αναγνωρίζουμε ως “ήρωες” γιατρούς και νοσηλευτές που δίνουν τη μάχη για την αντιμετώπιση αυτού του κακού που μας βρήκε.

Και στο σημείο αυτό να επισημάνουμε πως κακώς, κάκιστα κάποιοι από την αντιπολίτευση βρήκαν ευκαιρία να ρίξουν χολή τούτες τις ώρες, πως αυτοί στήριξαν το δημόσιο σύστημα υγείας ενώ η σημερινή κυβέρνηση δεν το υποστηρίζει και πως δήθεν προωθεί τα συμφέροντα του ιδιωτικού τομέα.

Ουδέποτε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είπε πως δεν στηρίζει και δεν θα ενισχύσει το δημόσιο σύστημα υγείας. Το αντίθετο μάλιστα. Όλες οι προσπάθειες που έγιναν τους προηγούμενους μήνες, ακόμα και οι σκέψεις για συνεργασία και με τον ιδιωτικό τομέα ήταν ακριβώς για να ενισχυθεί ο δημόσιος τομέας και να προσφέρονται καλύτερες υπηρεσίες στους πολίτες.

Άλλωστε, αυτό συμβαίνει σχεδόν σε όλο το Δυτικό κόσμο( με εξαίρεση τις ΗΠΑ). Όλες οι χώρες διαθέτουν ισχυρά δημόσια συστήματα υγείας για να προστατέψουν τους πολίτες τους και ο ιδιωτικός τομέας είναι συμπληρωματικός αλλά και απαραίτητος για την εύρυθμη λειτουργία και την κάλυψη των κοινωνιών.

Ήρθε λοιπόν η πανδημία και μαζί με όλα τα άλλα, ανέτρεψε την εικόνα που είχαμε για το κράτος και επαναπροσδιορίζεται το περιεχόμενο της έννοιας Δημόσιο. Επαναπροσδιορίζονται επίσης ο ρόλος και οι υποχρεώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία μπροστά σ' αυτή τη λαίλαπα που ενέσκηψε στη γηραιά ήπειρο, είναι υποχρεωμένη να αφήσει στην άκρη τους ισχυρούς κανόνες της και να πράξει ό,τι χρειάζεται για να σώσει πρώτα και κύρια τους πολίτες της τόσο στον τομέα της υγείας όσο και στα οικονομικά τους που ανατρέπονται ώρα την ώρα εξαιτίας της πανδημίας και των περιορισμών που έχουν επιβληθεί.

Ξέρω , κάποιοι θα πείτε πως τόσο τα εθνικά όσο και τα πανευρωπαϊκά μέτρα, φαίνονται διστακτικά και λίγα επί του παρόντος.

Όμως ας λάβουμε υπόψιν πως με βάση τουλάχιστον αυτά που λένε οι ειδικοί επιστήμονες, βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή του προβλήματος. Όλοι λένε πως η κορύφωση της πανδημίας θα γίνει στα μέσα και προς το τέλος του Απρίλη. Επομένως επειδή οι παράμετροι αλλάζουν καθημερινά, εκτιμώ πως τόσο η δική μας κυβέρνηση όσο και η Ευρώπη συνολικά, θα μας ανακοινώνουν νέα μέτρα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που θα ανακύπτουν. Έχουν δεσμευτεί άλλωστε πως θα κάνουν ό,τι χρειαστεί χωρίς να υπολογίζουν κόστος την ώρα της μάχης.

Γι αυτό προφανώς δεν ανακοινώνουν και δεν παρουσιάζουν όλα τα όπλα που έχουν στη διάθεση τους σ' αυτόν τον ιδιότυπο πόλεμο με τον αόρατο εχθρό.

Ένα πάντως είναι βέβαιο. Οι πληγές που θα αφήσει πίσω του αυτός ο ιός, όταν με το καλό -και ελπίζουμε σύντομα- βρεθεί το φάρμακο και το εμβόλιο, θα είναι πολύ βαθιές. Ο κόσμος μας θα αλλάξει ξανά με ένα εφιαλτικό τρόπο και θα ζήσουμε πρωτόγνωρες καταστάσεις με μια παγκόσμια ύφεση που κανείς ακόμα δεν μπορεί να προβλέψει το βάθος της, και όλες τις δυσμενείς επιπτώσεις που θα επωμιστούν όλοι οι άνθρωποι στον πλανήτη μας.