Βασίλης Στεφανακίδης

Το νέο ενδιαφέρον σόου που παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες είναι ο συλλήψεις διάφορων επιχειρηματιών για φοροκλοπή του ΦΠΑ και ο διασυρμός τους στο Αυτόφωρο.
 
Η κοινή γνώμη εμφανίζεται αναφανδόν υπέρ αυτών των ενεργειών και είναι λογικό, καθώς οι εγκληματικά ασυνεπείς επιχειρηματίες φοροδιαφεύγουν με τεράστια ποσά και επιπλέον οι περισσότεροι από αυτούς διάγουν προκλητική ζωή. Εχουμε, λοιπόν, τις χειροπέδες και τη διαπόμπευση αυτών των φοροφυγάδων επιχειρηματιών οι οποίοι ύστερα από μια-δυο νύχτες στη ΓΑΔΑ ή στα κατά τόπους αστυνομικά τμήματα οδηγούνται ενώπιον του Αυτοφώρου και στη συνέχεια αφήνονται ελεύθεροι.

Σε κάποιες περιπτώσεις πληρώνεται μέρος των οφειλομένων και γίνεται επιτόπου ρύθμιση ανάλογη με πολλές παρόμοιες που έγιναν στο παρελθόν και στη συνέχεια οι επιχειρηματίες τις αθέτησαν.

Κι όλα αυτά γίνονται με επικοινωνιακούς όρους. Ενας κάθε μέρα από μια λίστα που ενδεχομένως περιλαμβάνει χιλιάδες ονόματα. Ο στόχος είναι να εκφοβιστούν οι φοροφυγάδες και να σπεύσουν να τακτοποιήσουν τους λογαριασμούς τους. Εν μέρει μπορεί για κάποιους «μικρούς» το κόλπο να πιάνει και όντως να συμμορφώνονται.

Από την άλλη, όμως, οι «μεγάλοι», βλέποντας ότι ενδέχεται να πλησιάζει η σειρά τους, στριμώχνονται στις πτήσεις εξωτερικού, αφού εδώ και χρόνια ανεμπόδιστα και νομότυπα  φυγάδευαν και τους κλεμμένους φόρους και τα κέρδη από τη δραστηριότητά τους, αφήνοντας πίσω μόνο βερεσέδια και απαιτήσεις εργαζομένων για τα δεδουλευμένα μεροκάματά τους.

Μακάρι η καθυστερημένη αφύπνιση των διωκτικών αρχών να φέρει ουσιαστικά αποτελέσματα στα κρατικά ταμεία και μακάρι η πολιτική βούληση για εφαρμογή της ισονομίας σε όλους όσοι φοροδιαφεύγουν να είναι πραγματική και αταλάντευτη.  Πολύ φοβούμαι όμως ότι και πάλι η όλη επιχείρηση είναι διακριτική και αφορά μόνο αυτούς που δεν έχουν άκρες στην εξουσία.

Για παράδειγμα, διαχρονικά η μεγαλύτερη πηγή φοροδιαφυγής σε αυτή τη χώρα είναι το λαθρεμπόριο καυσίμων. Μιλάμε για πολλά δισεκατομμύρια. Ολες οι κυβερνήσεις στις προγραμματικές τους δηλώσεις δεσμεύονται για πάταξη του λαθρεμπορίου. Είδατε ποτέ να συλλαμβάνεται κάποιος από αυτούς που λογικά θα είναι επώνυμα και ισχυρά πρόσωπα της ελληνικής κοινωνίας; Κανείς. Το πολύ κάνας οδηγός βυτιοφόρου που κλέβει στο μέτρημα τον διαχειριστή της πολυκατοικίας.

Δεν ξέρουμε μέχρι πότε θα συνεχιστεί αυτό το επικοινωνιακό παιχνίδι με τους κλέφτες και τους αστυνόμους και πόσο αποδοτικό θα αποδειχτεί στο τέλος, αλλά το θέμα είναι πολύπλοκο και με ενδεχόμενες παρενέργειες ακόμα και στο υγιές επιχειρείν. Δηλαδή ο κίνδυνος ενός καλού επιχειρηματία να βρεθεί με χειροπέδες επειδή κάτι προσωρινά δεν πήγε καλά μπορεί να είναι αντικίνητρο σε νέες επενδύσεις και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Θα μου πείτε, μα πώς λειτουργούν οι επιχειρήσεις στις ευνομούμενες χώρες και πώς δεν διανοείται κανείς να φοροδιαφύγει;

Η απάντηση είναι ότι σε αυτές τις χώρες δεν υπάρχει περίπτωση ο επιχειρηματίας να λαδώνει νυχθημερόν δημόσιους λειτουργούς για να κάνει τη δουλειά του όπως καλή ώρα στην Ελλάδα. Με άλλα λόγια, είναι πολλά που πρέπει να αλλάξουν παράλληλα, για να αποκτήσουμε σοβαρό κράτος και να έχουμε στη συνέχεια την απαίτηση  για σοβαρούς και συνεπείς επιχειρηματίες. Η φοροδιαφυγή και η λαμογιά ανθούν γιατί απλούστατα υπάρχει συγκάλυψη με το αζημίωτο από τους κρατικούς λειτουργούς. Από αυτούς, επομένως, πρέπει να αρχίσει η επιχείρηση «χειροπέδες» και μετά να περάσει στους φοροκλέφτες. Τη στιγμή μάλιστα που το 2010 επιβλήθηκαν πρόστιμα ύψους 1.275 εκατ. ευρώ για διάφορες παραβάσεις αλλά εισπράχθηκαν μόνο 28 εκατ. ευρώ, ε, τότε, το τελικό αποτέλεσμα θα είναι πιθανότατα μια τρύπα στο νερό.