Βασίλης Στεφανακίδης

Να ξιφουλκούμε με επιχειρήματα ενίοτε και εκτός κοινής λογικής για καθημερινά προβλήματα και καταστάσεις που συνήθως βλέπουμε ανάλογα με το κομματικό χρώμα γυαλιών που φοράμε.

Αποφεύγουμε όμως να κάνουμε μια σοβαρή συζήτηση για τα μεγάλα θέματα του μέλλοντος που αφορούν στην ίδια την ύπαρξη της χώρας και του έθνους μας.

Ένα από αυτά, είναι κατά τη γνώμη μου το οξύ δημογραφικό πρόβλημα που απειλεί με συρρίκνωση του πληθυσμού της Ελλάδας ,όχι σε πολύ μακρινό ορίζοντα αλλά σε μόλις μερικές δεκαετίες από σήμερα αν στο μεταξύ δεν κάνουμε κάτι ουσιαστικό σήμερα. Αν δεν πάρουμε γενναία μέτρα για αύξηση των γεννήσεων που θα διασφαλίζουν αν μη τι άλλο τον σημερινό πληθυσμό της χώρας.

Το 2023 γεννήθηκαν μόλις 73.000 παιδιά, μια μείωση σοκ, αφού αυτή η μείωση είχε να συμβεί 91 χρόνια, δηλαδή από το 1932!

Με απλά λόγια ο πληθυσμός της χώρας με βάση το ισοζύγιο θανάτων -γεννήσεων το 2023 θα μειωθεί κατά 57.000 άτομα, όσο δηλαδή μια πόλη σαν την Αλεξανδρούπολη, την Ξάνθη ή τις Σέρρες!

Το διανοείσθε ;Να χάνουμε πληθυσμιακά μια πόλη κάθε χρόνο;

Και το δυσμενές αυτό φαινόμενο έχει αρχίσει εδώ και χρόνια. Από τα χρόνια των μνημονίων και επί του παρόντος δεν υπάρχουν ενδείξεις αντιστροφής παρά τα επιδόματα γεννήσεων των 2.000 ευρώ ανά παιδί που ισχύει πλέον για να βοηθηθούν τα νέα ζευγάρια.

Το γεγονός ότι η μείωση των γεννήσεων συνεχίζεται, δημιουργεί ακόμη ένα πρόβλημα που έχει να κάνει με την αύξηση του μέσου όρου ηλικίας του πληθυσμού. Η γήρανση συνιστά τεράστιο πρόβλημα για τη χώρα και θα αποτυπωθεί νωρίτερα από ότι αναμενόταν σε μια σειρά από οικονομικούς δείκτες.

Και το ερώτημα που προκύπτει είναι αν θα κάνουμε κάτι σοβαρό και όχι με τα ψίχουλα που δίνει η κυβέρνηση για να στηρίξει τα ζευγάρια που είναι σε αναπαραγωγική ηλικία.

Πρόσφατα ήρθε στο φως της δημοσιότητας μια είδηση από τη μακρινή Ν. Κορέα η οποία αντιμετωπίζει ίσως το μεγαλύτερο παγκοσμίως πρόβλημα με την υπογεννητικότητα. Μια μεγάλη κατασκευαστική εταιρεία, προσφέρει 75.000 δολάρια σε κάθε υπάλληλο της άνδρα ή γυναίκα που αποκτά παιδί. Την πρωτοβουλία της, όπως γράφουν τα διεθνή μέσα, αναμένεται να ακολουθήσουν και πολλές άλλες μεγάλες επιχειρήσεις της χώρας. Δεν ξέρω αν το εγχείρημα θα φέρει αποτελέσματα αλλά πάντως κάτι κάνουν. Και δεν το κάνει μόνο το κράτος αλλά και οι επιχειρήσεις που διαπνέονται από την ανάγκη να κτίσουν το μέλλον της χώρας τους. Μια επένδυση και προσφορά στις επόμενες γενιές.

Προχθές έγινε γνωστή η απόφαση μιας από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της χώρας ,της Motor oil να προσφέρει μπόνους 20.000 ευρώ σε κάθε υπάλληλο της που θα αποκτά τρίτο παιδί.

Αξιέπαινη η πρωτοβουλία από ένα ιδιωτικό φορέα, πλην όμως κατά την ταπεινή μου άποψη, περιοριστική.

Γιατί το άμεσο πρόβλημα της χώρας όπου οι γεννήσεις αντιστοιχούν σε 1,2 παιδιά ανά ζευγάρι είναι να φθάσουμε σε τουλάχιστον 2 παιδιά.

Επομένως τα κίνητρα είτε από το κράτος είτε από ιδιώτες πρέπει να γενικευτούν και να αφορούν σε κάθε γέννηση.

Το παράδειγμα της Motor oil και μάλιστα πιο ευρύχωρο, πρέπει να βρει μιμητές και από άλλες μεγάλες επιχειρήσεις της χώρας που απασχολούν πολλούς υπαλλήλους και επαίρονται με κάθε ευκαιρία για την ανάπτυξη και τα αυξημένα κέρδη και μερίσματα που προσφέρουν στους μετόχους τους. Κι αυτό θα είναι μια κοινωνική ευθύνη και πάνω από όλα εθνική ευθύνη.

Τον πρώτο λόγο φυσικά τον έχει το κράτος και η κυβέρνηση πρέπει να καταβάλλει κάθε προσπάθεια εθνικής συνεννόησης με τα κόμματα και από κοινού να καταρτίσουν ένα γενναίο πρόγραμμα αντιμετώπισης της υπογεννητικότητας πριν σβήσουμε σα χώρα και σαν έθνος.

Ας καθίσουν γύρω από ένα τραπέζι, πολιτικοί , ειδικοί και επιστήμονες και ας αποφασίσουν ένα μέρος του αναπτυξιακού μερίσματος να οδεύει διαχρονικά στις γεννήσεις και στη στήριξη των νέων ζευγαριών με κάθε τρόπο, είτε με απευθείας επιδόματα, είτε με φοροαπαλλαγές, είτε μέσα από τα ασφαλιστικά ταμεία. Με άλλα λόγια να δημιουργηθεί ένας εθνικός κουμπαράς στον οποίο θα συνεισφέρουν όσοι μπορούν υπό το πρίσμα μιας αλληλεγγύης γενεών, ώστε να ανακοπεί η υπογεννητικότητα και να ενισχύονται διαρκώς οι γεννήσεις. Ένα εθνικό σχέδιο μακράς πνοής πριν είναι πολύ αργά.