Middlemalism, η τέχνη της διακοσμητικής ισορροπίας

Αν υπήρχε μια κλίμακα που στο ένα της άκρο υπάρχει ο πιο αυστηρός μινιμαλισμός και στο άλλο ο πλούσιος μαξιμαλισμός, πού άραγε θα τοποθετούσαμε τον εαυτό μας, ως προς την αισθητική που μας εκφράζει; Αν είμαστε ανοιχτοί στην ιδέα μιας κουζίνας από ανοξείδωτο ατσάλι αλλά δεν αποστρεφόμαστε τα κόκκινα ξύλινα εσωτερικά κουφώματα, αν οι σχεδιαστικές μας προτιμήσεις βρίσκονται κάπου στη μέση μεταξύ των δύο αντίθετων φιλοσοφιών του μινιμαλισμού και του μαξιμαλισμού, πώς λέγεται αυτή η τρίτη, ενδιάμεση επιλογή; Μα, φυσικά, middlemalism.

Για να κάνουμε έναν παραλληλισμό με τη μόδα, ας σκεφτούμε ένα όμορφο μίντι φόρεμα που είναι πολύ πιο ευκολοφόρετο σε σύγκριση με τα παιχνιδιάρικα μίνι ή τα δραματικά μάξι αντίστοιχα. Όλες μπορούν να φορέσουν ένα μίντι φόρεμα, αλλά πολύ λιγότερες θα ήθελαν ή θα μπορούσαν να φορέσουν μίνι ή μάξι. Οι ίδιες αρχές ισχύουν και στη διακόσμηση. Λίγοι είναι οι αληθινοί μαξιμαλιστές ή μινιμαλιστές, επειδή και τα δύο ρεύματα στη διακόσμηση απαιτούν μια συγκεκριμένη και σίγουρη αίσθηση του προσωπικού στυλ που δεν θα επηρεαστεί από τάσεις ή εξωτερικές επιρροές.


Τόσο διαφορετικά, τόσο όμορφα
Ο μινιμαλισμός αναφέρεται γενικά στον λιτό σχεδιασμό, με απλά σχήματα, συγκρατημένες χρωματικές παλέτες, και ελάχιστα αντικείμενα, χωρίς οτιδήποτε περιττό. Με την απουσία ακαταστασίας δίνεται έμφαση στο φως, τις γραμμές και τα υλικά μέσα σε ένα δωμάτιο και η έλλειψη οπτικού χάους προσδίδει μια αίσθηση ηρεμίας. Κάποιοι ομνύουν στο «less is more», αλλά οι μινιμαλιστικοί εσωτερικοί χώροι συχνά θεωρούνται άβολοι, αυστηροί, ακόμη και αποστειρωμένοι. Και πράγματι, όταν ο μινιμαλισμός δεν εφαρμόζεται σωστά, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι λίγο ψυχρό.

Στον αντίποδα, ο μαξιμαλισμός έχει τις ρίζες του στην αφθονία - αφηγείται μια ιστορία μέσα από διακοσμητικά αντικείμενα και τολμηρά μοτίβα, χρώματα και υφές. Το αποτέλεσμα είναι έντονο και δεν απευθύνεται σε όλους, αλλά όσοι τον αγαπούν, νιώθουν να τους δίνει ενέργεια. Τα άφθονα διακοσμητικά μπορεί να μοιάζουν με ακαταστασία και μια πανδαισία μοτίβων σε ένα δωμάτιο ίσως δίνει την εντύπωση της «φασαρίας».


Κάπου στη μέση
Το σπίτι είναι ένας τόπος που πρέπει να μας δίνει την αίσθηση καταφυγίου και οικειότητας, ένα μέρος όπου μπορούμε να εκφραστούμε πλήρως και αυθεντικά. Μπορεί να μας αρέσουν στοιχεία του μινιμαλισμού αλλά και του μαξιμαλισμού οπότε είναι λογικό να εμπνεόμαστε και από τα δύο είδη διακόσμησης για να δημιουργήσουμε κάτι άλλο που βρίσκεται κάπου στη μέση. Ένα βιομηχανικό loft στην πόλη και ένα ζεστό εξοχικό μπορεί να προσφέρουν την ίδια ευχαρίστηση με διαφορετικούς τρόπους. Τότε είναι που διαλέγουμε τις πτυχές που μας αρέσουν χωρίς τον συμβιβασμό ή την αφοσίωση που απαιτεί η κάθε αντίθετη φιλοσοφία. Σε αυτή την περίπτωση υπάρχουν πολλά που μπορούμε να κάνουμε.

-Ένα χαλί με έντονα μοτίβο σε ένα ολόλευκο δωμάτιο και ένα γωνιακό γυάλινο τραπέζι με μια στοίβα βιβλίων κι ένα γλυπτό δίπλα, είναι μια εξαιρετική έκφραση του middlemalism.

-Επιλέγουμε ουδέτερο χρώμα για τις μεγάλες επιφάνειες όπως δάπεδα ή οροφές, αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε έντονα χρώματα στους τοίχους.

-Τα μοτίβα στα υφάσματα δίνουν φιλόξενη αίσθηση, αλλά όταν χρησιμοποιούνται σε μεγάλη κλίμακα μπορούν να πνίξουν έναν χώρο. Διαλέγουμε ριχτάρια, μαξιλάρια και υφάσματα σε συμπληρωματικές αποχρώσεις και περιοριζόμαστε σε τρία ή τέσσερα μοτίβα για να αποφύγουμε τις υπερβολές.

-Οι ταπετσαρίες δεν πρέπει να κυριαρχούν σε ένα δωμάτιο αλλά αν μπουν επιλεκτικά σε κάποια σημεία δίνουν ενδιαφέρον αποτέλεσμα. Όταν έχουν μικρές στάμπες γίνονται εξαιρετικό φόντο για να κρεμάσουμε έργα τέχνης.


-Χρησιμοποιούμε φυσικά υλικά όπως λινό, μαλλί, ξύλο και μπαμπού για να παίξουμε με τις διαφορετικές υφές.

-Ένα εμβληματικό έπιπλο, όπως ένα εντυπωσιακό κρεβάτι ή ένα ιδιαίτερο κεφαλάρι με επένδυση θα αναδειχτεί αν ο υπόλοιπος χώρος παραμείνει σε ήπιους τόνους.

-Εάν θέλουμε να πετύχουμε μια ισορροπημένη, middlemalism εμφάνιση σε όλο το σπίτι, είναι σημαντικό να σκεφτούμε πώς σχετίζονται τα διαφορετικά δωμάτια μεταξύ τους και πώς λειτουργούν η ροή και τα χρώματα σε όλο το σπίτι.

-Αν μας αρέσει το χρώμα στους τοίχους, αλλά φοβόμαστε να το χρησιμοποιήσουμε σε μεγάλους χώρους, το επιλέγουμε για τους μικρότερους.

Πάντως, είτε του δώσουμε μια ετικέτα είτε όχι, η δημιουργία ενός χώρου που ισορροπεί μεταξύ μινιμαλισμού και μαξιμαλισμού είναι βέβαιο πως θα χαρακτηρίζεται από το δικό μας μοναδικό στίγμα.