Η Μποφίλιου πάει (και) Επίδαυρο

Το ότι η Νατάσσα Μποφίλιου αγαπάει πολύ τις παρέες το αποδεικνύει και η άνεση με την οποία προσαρμόστηκε στη δημιουργική ομήγυρη του σκηνοθέτη Νίκου Καραθάνου, έτοιμη να υπακούσει στις υποδείξεις που θα τη φέρουν στην καρδιά του Αριστοφάνη και της Επιδαύρου. Για πρώτη φορά η πιο δημοφιλής παρουσία της διευρυμένης παρέας του ελληνικού έντεχνου θα ανέβει στην ορχήστρα του αρχαίου θεάτρου ως ερμηνεύτρια στην παράσταση «Ορνιθες», στην επίσης πρώτη παραγωγή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση, στην Επίδαυρο.

Η χαρά της φάνηκε και στη συνέντευξη Τύπου που έγινε στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών: η γνωστή τραγουδοποιός δήλωσε χαρούμενη που ανακαλύπτει συνεργαζόμενη με τον Καραθάνο κάτι τόσο μοναδικό που αποπνέει ένα πνεύμα ελευθερίας: «Εναν κόσμο με αναρχική σκέψη και με έντονη εικαστική ματιά». Σίγουρα ο κόσμος του Αριστοφάνη θα ταιριάζει στον δικό της πολυπρόσωπο κόσμο που δεν γνωρίζει στεγανά και προκαταλήψεις, είναι εντελώς αυθόρμητος και δοκιμάζει νέες καταστάσεις και περιβάλλοντα: από τον Χατζιδάκι έως τη Βίσση, από το κωμικό έως το τραγικό - όπως ακριβώς στα αριστοφανικά πουλιά. Σαν τους δύο εκείνους φίλους, τον Πεισθέταιρο και τον Ευελπίδη, οι οποίοι εγκαταλείπουν την πόλη τους, την Αθήνα, για να βρουν μια νέα πολιτεία «μαλακιά και παχουλή σαν πουπουλένιο στρώμα ή σαν κοιλίτσα νερού». Στη Νεφελοκοκκυγία, λοιπόν, τα πουλιά θα βρουν μια νέα πολιτεία ανάμεσα στους θεούς και τους ανθρώπους. Και εκεί ακριβώς ανάμεσα στη μουσική και την τρέλα, την καθημερινότητα και τη δημοσιότητα φαίνεται να βρίσκει διαρκώς η Νατάσσα Μποφίλιου την ευκαιρία να δοκιμάζει νέους ερμηνευτικούς τρόπους.

Το εγχείρημα με τους «Ορνιθες» του Αριστοφάνη και την υπογραφή του Καραθάνου δεν φαίνεται να τη φόβισε παρά λειτούργησε -όπως δήλωσε- ως ακόμη μία πρόκληση για εκείνη. Της αρέσει μάλιστα που αναγκάζεται να προσαρμοστεί σε μια νέα πραγματικότητα όπου τον πρώτο λόγο έχουν οι ηθοποιοί: ίσως γι’ αυτό στη συνέντευξη Τύπου αρνήθηκε να μιλήσει από τους πρώτους, αφήνοντας τον σκηνοθέτη Νίκο Καραθάνο να πάρει τον λόγο και κατόπιν τον Χρήστο Λούλη και τη σύντροφό του Εμιλυ Κολιανδρή, τον Αγγελο Παπαδημητρίου και την εκτελεστική υποδιευθύντρια της Στέγης Αφροδίτη Παναγιωτάκου. Απέφυγε μάλιστα να φάει το υπέροχο παγωτό-έδεσμα που προσφερόταν στο τέλος της συνέντευξης και να φορέσει τα φτερά που δοκίμαζαν όσοι ήθελαν μαζί με το γλυκό να πάρουν μια γεύση από το πώς είναι να ερμηνεύεις τα πουλιά.



Η αλήθεια είναι πως όσοι είχαν δει παλαιότερα την Μποφίλιου εκπλήσσονται από την αλλαγή στην εμφάνισή της, καθώς έχει αφήσει προ πολλού πίσω της τα ριχτά φορέματα και τις κάπως αμήχανες δηλώσεις για την αγάπη στο ξενύχτι και το φαγητό. Σήμα κατατεθέν παραμένουν, ωστόσο, πάντα το κατακόκκινο κραγιόν και η ξανθιά-χρυσή κόμη που δίνει μια σφραγίδα  Μέριλιν σε μια ερμηνεύτρια που πάντα διεκδικούσε πιο σαββοπουλικές δόξες.
Αν όμως χρωστάει σε κάποιον η Μποφίλιου την αναπάντεχη εισβολή στον ποιοτικό χώρο της ελληνικής μελωδικής νομενκλατούρας είναι σίγουρα στην καλή δουλειά της Μικρής Αρκτου και το φυτώριο των νέων καλλιτεχνών που έχει προσφέρει στο ελληνικό στερέωμα. Ολα ξεκίνησαν όταν το 2004 αποφάσισε να συμμετάσχει στην ακρόαση της περίφημης Μικρής Αρκτου του Παρασκευά Καρασούλου κερδίζοντας τις εντυπώσεις και εξασφαλίζοντας δύο τραγούδια στο ομώνυμο άλμπουμ. Ακολούθησε και η συμμετοχή της στο άλμπουμ του Σταμάτη Κραουνάκη «Πεθαίνοντας στην Αθήνα» (από την ομώνυμη ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου).

Κομβικό σημείο όμως στάθηκε η Πρωτοχρονιά του 2009 -αναμφίβολα η τυχερή της χρονιά-, όταν ο σταθμός Μελωδία ανέθεσε στην παρέα που έκτοτε είναι αχώριστη στην καθημερινή ζωή και στη μουσική, δηλαδή τους Γεράσιμο Ευαγγελάτο, Θέμη Καραμουρατίδη και Νατάσσα Μποφίλιου, να γράψουν το τραγούδι της χρονιάς. Οπερ και εγένετο: το «Ευχαριστήριο» θα είναι το τραγούδι που θα ακουστεί μετά την αλλαγή του χρόνου και έκτοτε θα βρίσκεται παντού. Η Μποφίλιου θα αρχίσει να μεταμορφώνεται από ερμηνεύτρια-έκπληξη στο κλειστό κλαμπ του έντεχνου σε αγαπημένη ανακάλυψη των νέων με πολιτικές ανησυχίες και ευαίσθητη καρδιά. Ενα μείγμα θεϊκής φωνής -για πολλούς θεωρείται διάδοχος της Τάνιας Τσανακλίδου- με αλέγρα διάθεση, έντονη σκηνική παρουσία, μεταμορφωτική ικανότητα και απενοχοποιημένη άνεση ώστε να μπορεί να επιβάλει το δωδεκάποντο σε έναν κύκλο που είχε μάθει σε ισοπεδωμένα παπούτσια και συνειδήσεις.



Το κυριότερο όμως είναι ότι η Νατάσσα, σε αντίθεση με άλλους πιο υψιπετείς ερμηνευτές, μίλησε κατευθείαν στις πονεμένες καρδιές που δεν ντρέπονταν να κλαίνε παραγγέλλοντας το «Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει» και το «Σ’ έχω βρει και σε χάνω». Οι ανεβασμένες νότες πήγαιναν παρέα με τις συγκινησιακές εντάσεις που γεύονται όσοι έχουν τύχει να περάσουν από τα απανωτά live της. Αντίθετα, όσοι βιάζονται να εκφράσουν αντιρρήσεις για την καθολική συμμετοχή της σπαραξικάρδιας εναλλακτικής κοινότητας των νεαρών ακροατών στον κόσμο της Μποφίλιου, αρκεί να καταγραφεί μια σειρά από απανωτά sold out στις εμφανίσεις της σε διάφορα μέρη της Ελλάδας - ενίοτε και στα ξένα. Σε λίγο ακόμα και στην Επίδαυρο.

«Ορνιθες» και πολιτική

Υπάρχει όμως ένας ακόμη λόγος που η Νατάσσα μπορεί να χαίρεται που κατεβαίνει στην Επίδαυρο, και αυτός είναι ο ίδιος ο Αριστοφάνης. Ο ποιητής που εμπνεύστηκε από τα όσα έζησε στην πολιτική σκηνή της εποχής του και του τόπου του δεν μπορεί να μην εμπνέει την από μικρή πολιτικοποιημένη ερμηνεύτρια και τραγουδοποιό. Η ίδια, άλλωστε, έχει πολλές φορές ομολογήσει ότι η πρώτη φορά που συγκινήθηκε από τη μουσική ήταν όταν άκουσε το «Μαρίνα, πράσινό μου αστέρι», πριν ακόμα κλείσει τα δέκα στο Ηρώδειο, και ότι ο Θεοδωράκης γράφτηκε με χρυσά γράμματα στην προσωπική μουσική της εποποιία. Κάτι που προφανώς οφείλεται και στις αριστερές καταβολές της οικογένειάς της, στη δική της ταγμένη ενασχόληση, αλλά και στις κόκκινες καθόδους στα πεζοδρόμια όταν ήταν φοιτήτρια στο Πολιτικό της Νομικής. Ακόμα και σήμερα δηλώνει ότι ψηφίζει φανατικά ΚΚΕ και παρότι πολλοί την ήθελαν να στέκεται στο πλευρό του Τσίπρα, εκείνη επέμενε πως δεν της αρέσουν οι πολιτικοί που πλασάρονται ως ζεν πρεμιέ ηθοποιοί.

Το μπέρδεμα μιας παραπληροφορημένης συριζαϊκής ταυτότητας βέβαια είχε μάλλον να κάνει με την καλή της φίλη Ελεωνόρα Ζουγανέλη, η οποία κατέθετε περισσότερες δηλώσεις συμπαράστασης στον πρωθυπουργό. Ακόμα και σήμερα όμως η Μποφίλιου δεν σταματάει να παρεμβαίνει με πολιτικές δηλώσεις στο Twitter -ενίοτε περισσότερο έντονα-, γεγονός που εξηγεί γιατί τα τραγούδια της ακούγονται με την ίδια άνεση από τις κυριλέ μπουάτ νέου τύπου έως τις παραλίες της Ανάφης. Πάντως τελευταία φαίνεται να προτιμά τους αναρχικούς: έχει ερμηνεύσει στο παρελθόν εκπληκτικά το «Σπασμένο καράβι» του Σκαρίμπα και επιμένει πως το αναρχικό στοιχείο είναι που τη συνεπαίρνει στον Αριστοφάνη. Πάντα, ωστόσο, δηλώνει τη βαθιά της απέχθεια για τη Χρυσή Αυγή και λέει ότι έχει πολύ θυμό μέσα της για όσα παράλογα πολιτικά συμβαίνουν στην Ελλάδα και την Ευρώπη.

Βέβαια στο team του Καραθάνου, όπου η πολιτική πολλές φορές μπορεί να καλύπτεται από το παιχνίδι, η Μποφίλιου θα έχει πολλούς λόγους όχι μόνο να εμπνευστεί ερμηνεύοντας χορικά άσματα με πολιτικά νοήματα, αλλά κυρίως να διασκεδάσει. Οσοι έχουν βρεθεί στις πρόβες ξέρουν ότι ο σκηνοθέτης δεν κάνει τίποτε αν δεν μπορέσει να αστειευτεί με τους ηθοποιούς του - και αυτό φαίνεται μέσα από τα διάφορα ενσταντανέ με τη Μαρία Διακοπαναγιώτου (που έχει γίνει γνωστή χάρη σε παλιό διαφημιστικό, αλλά και τη συμμετοχή της στην «Γκόλφω», επίσης σε σκηνοθεσία Καραθάνου), με τον Αγγελο Παπαδημητρίου, τον Αρη Σερβετάλη και φυσικά τον Αγγελο Τριανταφύλλου, που γράφει τη μουσική.

Η συνύπαρξη της Νατάσσας με τον Αγγελο το μαρτυρά ήδη - καθώς και η καλή τους χημεία. Ηταν ο μόνος που στην ομαδική φωτογράφηση της Στέγης -φαίνεται και από την κοινή φωτογραφία- κρύφτηκε πίσω από τον τοίχο και εκείνη πάλι ήταν η μόνη που βρέθηκε να ανταποκριθεί στο απρόσμενο παιχνίδι. Αλλωστε εδώ δεν μιλάμε για μια παράσταση, αλλά για έναν θίασο που, κατά δική του δήλωση, «θέλει να πετάξει πέφτοντας» και αναζητά και επιδιώκει «μια ευτυχία άπιαστη, τόσο μεγάλη που δεν μπορείς να την πεις και δεν μπορείς να την πιστέψεις». Ακριβώς δηλαδή όπως την σχεδόν ονειρική και ανέλπιστη επιτυχία της Νατάσσας Μποφίλιου.