Ακης Παναγιωτίδης: Η ζωή μετά το «The Voice»

Καθώς βρίσκεται κάτω από την ντουζιέρα, μετά τη βουτιά του στη θάλασσα της Βάρκιζας, παρατηρώ το τατουάζ που έχει λίγο πιο κάτω από τον αφαλό του: ένα τραπουλόχαρτο άσος καρό, με το άλφα επάνω και κάτω, και μια υπογραφή στη μέση με τα αρχικά των ονομάτων της οικογένειάς του: της μητέρας του, του πατέρα του, της αδελφής του και του ίδιου. «Ξέρω να κάνω αρκετά μαγικά κόλπα με τραπουλόχαρτα», μου λέει χαμογελώντας. «Σου ρίχνω, για παράδειγμα, ένα φύλλο, τα ανακατεύεις, σ’ το εμφανίζω από αλλού και στο τέλος ξαφνιάζεσαι.



Είναι λίγο ταχυδακτυλουργικό όλο αυτό και έχει πλάκα. Σαν παιχνίδι. Επαγγελματίας με το πόκερ δεν υπήρξα ποτέ, αλλά για το χαρτζιλίκι μου, πίνοντας ουίσκι και τρώγοντας πίτσες μπορεί να έπαιζα με την παρέα μου, γιατί συνήθως κέρδιζα. Αν έχανα ξενέρωνα, γιατί ως άνθρωπος δεν μου αρέσει να χάνω».

Από τη συμμετοχή του στο «The Voice»



Από τότε που τελείωσε το «The Voice» η ζωή του Ακη Παναγιωτίδη έχει αλλάξει πολύ: απέκτησε περισσότερο ελεύθερο χρόνο για να πηγαίνει με τους φίλους του βόλτα στη Σαρωνίδα, στο Μαύρο Λιθάρι και στο Ζούμπερι για μπάνιο ή να παίζουν όλοι μαζί μπιλιάρδο (παλιά είχε και μια μηχανή μεγάλου κυβισμού, γιατί του άρεσαν πολύ η ταχύτητα και η αίσθηση ελευθερίας που του έδινε, αλλά πριν από λίγο καιρό την πούλησε), έχει σχεδόν καθημερινά ραντεβού με ανθρώπους των δημοσίων σχέσεων και της δισκογραφίας για να συζητήσει προοπτικές συνεργασιών, ενώ ταυτόχρονα ετοιμάζεται για κάποιες εμφανίσεις του στον «Σταυρό του Νότου». Από το «The Voice» θυμάται κυρίως εξαντλητικές πρόβες, άγχος, πολλή πίεση αλλά και μεγάλη αγάπη από τον κόσμο. «Τώρα πλέον κοιτάζω την καριέρα μου, όχι την εμφάνισή μου στο “The Voice”. Το πού θα εμφανιστώ, τα live που θα κανονίσω, με ποιους ανθρώπους θα επιλέξω να συνεργαστώ. Ολα πρέπει να τα κάνω πολύ προσεκτικά από δω και πέρα, ώστε να εκμεταλλευτώ σωστά αυτή τη δυναμική που μου έδωσε το παιχνίδι. Ακόμη και με το ρεπερτόριό μου δεν έχω καταλήξει προς τα πού θα ήθελα να κατευθυνθώ, γιατί μ’ αρέσει πολύ να ακούω και ροκ και hip hop και house και λαϊκά, αφού μην ξεχνάς ότι κάποια στιγμή δούλεψα και εγώ σε τέτοια μαγαζιά με τον Ηλία Βρεττό και την Πίτσα Παπαδοπούλου. Είναι σαν να έχω τέσσερα διαφορετικά πιάτα μπροστά μου και να μην ξέρω ποιο θα πρωτοφάω!».



Ο ίδιος πιστεύει ότι τον βοήθησε πολύ το «The Voice». Κυρίως λόγω της μεγάλης αναγνωρισιμότητας που εισέπραξε και της αποδοχής που είχε από τον κόσμο. Αυτό θεωρεί ότι ήταν το μεγάλο του κέρδος. «Παλιά έκανα κάποιο live, το χαίρονταν οι άνθρωποι, αλλά μετά με ξεχνούσαν ή μπορεί να μη θυμόνταν καν το όνομά μου. Μετά την είσοδό μου στο “The Voice” ήταν σαν να έκανα μερικά live για όλη την Ελλάδα σε μία στιγμή, τα οποία μπορεί να δει κάποιος πληκτρολογώντας απλά το όνομά μου στο Youtube. Είναι εκπληκτική η δύναμη της τηλεόρασης».



Ο κόσμος, όπου κι αν βρεθεί, του δίνει συνεχώς συγχαρητήρια για τις εμφανίσεις του, αλλά ο Ακης πιστεύει ότι το ίδιο θα συνέβαινε με τον καθέναν. Δεν νιώθει πάντως ότι αδικήθηκε που δεν κατάφερε να μπει στον τελικό του παιχνιδιού. Ούτε ότι «ηττήθηκε» από κάποιον άλλο.



«Θεωρώ ότι οι δυναμικές σε αυτά τα παιχνίδια αλλάζουν. Από τη μια είσαι μια δυνατή μετοχή και από την άλλη χάνεσαι. Ούτε πιστεύω πως όλες μου οι εμφανίσεις ήταν αρκετά καλές ώστε να αξίζω να φτάσω στον τελικό και στο τέλος να κερδίσω. Εκανα και εγώ τα λάθη μου, όπως όλα τα παιδιά. Ολοι έχουμε, άλλωστε, τις καλές και τις κακές μας μέρες. Σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ πάντως ότι αδικήθηκα. Από τη στιγμή που το κοινό επέλεξε να νικήσει ο Κώστας Αγέρης, τότε δίκαια αυτός είναι ο νικητής του “The Voice”!».



Ο Μιχάλης των Stavento παραμένει δίπλα του από την πρώτη στιγμή. Ισως, όπως μου λέει, να συνεργαστούν σύντομα είτε σε κάποια συναυλία που θα προγραμματιστεί είτε σε κάποιο τραγούδι που ετοιμάζει. Τον θεωρεί και λίγο σαν δικό του άνθρωπο, σαν φίλο του. «Ομολογώ πως δεν παθαίνω κανέναν πανικό με τον κόσμο που έρχεται για να μου μιλήσει, επειδή με έχει μάθει από την τηλεόραση. Αντίθετα το χαίρομαι», μου λέει καθώς μας πλησιάζει ένα μικρό κοριτσάκι ρωτώντας τον αν είναι πράγματι «αυτός ο Ακης…». «Ισως να το έχω από μικρός αυτό, αφού ήμουν ένα παιδί που έκανε φασαρία προσπαθώντας να αποσπάσει την προσοχή των άλλων», μου λέει γελώντας. «Το μόνο που έχει αλλάξει είναι ότι έχω πονηρέψει πια κάπως απέναντι σε αυτούς που με πλησιάζουν. Είμαι λίγο πιο προσεκτικός με τις νέες μου γνωριμίες και στο τι μπορεί να θέλει κάποιος από μένα ή τι επιδιώκει».




Από τον Καναδά στην Αθήνα

Μέχρι τα 7 του χρόνια ο Ακης ζούσε στον Καναδά με την οικογένειά του - ο πατέρας του ήταν ασφαλιστής και η μητέρα του δασκάλα Αγγλικών. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα, αλλά ταυτόχρονα πηγαινοέρχονταν κατά καιρούς στο Μόντρεαλ όπου ο ίδιος εργαζόταν στο συνεργείο αυτοκινήτων του θείου του αλλάζοντας λάστιχα και λάδια. «Αν υποθέσουμε ότι ένας άνθρωπος πηγαίνει για 12 χρόνια σχολείο, εγώ έχω αλλάξει 12 σχολεία. Εχω περάσει μάλιστα από 5 διαφορετικά εκπαιδευτικά συστήματα: βρετανικό, καναδέζικο, αμερικάνικο, γαλλικό και ελληνικό. Αυτό μου έμαθε, όμως, να μπορώ να προσαρμόζομαι και να επιβιώνω κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Στην αρχή ένιωθα ξένος στην Ελλάδα, οι συμμαθητές μου με φώναζαν “Αμερικανάκι” και εγώ τους απαντούσα “δεν είμαι Αμερικανός, είμαι Καναδός”. Δεν καταλάβαινα κάποιες εκφράσεις, αλλά στη συνέχεια έκανα τις παρέες μου και ένιωσα πως ανήκω σε αυτή τη χώρα, πως είμαι και εγώ Ελληνας σαν όλους τους άλλους». Ωστόσο δεν σκέφτεται να φύγει από την Ελλάδα και να εγκατασταθεί ξανά στον Καναδά, λόγω των γεγονότων των τελευταίων ημερών και της μεγάλης κρίσης στη μουσική βιομηχανία. «Η πατρίδα μου είναι εδώ! Εδώ θα μείνω!» μου απαντά. Αυτό που του λείπει περισσότερο από τον Καναδά είναι τα Χριστούγεννα με χιόνι, τα μεγάλα πάρκα, τα τεράστια toy stores. «Γενικά, δένομαι με τόπους. Οπως και με τους ανθρώπους», μου λέει. «Αν, για παράδειγμα, έχω σχέση, είμαι αφοσιωμένος και προσηλωμένος σε αυτή, δεν κοιτάω δεξιά κι αριστερά. Αλλά αν δεν έχω σχέση, τότε φτάνω στο άλλο άκρο: είμαι παντού», μου εξηγεί γελώντας.



Οι γυναίκες τον προσεγγίζουν πλέον πιο εύκολα, λόγω της αναγνωρισιμότητας που απέκτησε. Αν και παρατήρησε πως κάποια μηνύματα που δέχτηκε στον λογαριασμό του στο Facebook οι ίδιοι άνθρωποι τα είχαν στείλει και σε άλλους παίκτες του «The Voice». «Γελούσαμε με τα παιδιά και λέγαμε πως θέλουμε unique fans. Είχε τύχει να μου στείλουν κάποια άτομα ακόμη και χυδαίες φωτογραφίες, αλλά δεν απαντάω ποτέ σε κάτι τέτοια. Τι να πω;». Παρόλο που βρίσκεται σε μια περίοδο της ζωής του όπου προτεραιότητά του είναι η δουλειά του και το μέλλον του στη μουσική και στη δισκογραφία, προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στις φιλοδοξίες του και στην προσωπική του ζωή. Ο ίδιος παραδέχεται πως, παρά τα δημοσιεύματα, δεν έχει σχέση αυτή την εποχή. «Είμαι άνθρωπος του πάθους. Αν δεν παθιαστώ πολύ με κάτι, δεν μπορώ να λειτουργήσω. Ετσι είμαι με όλους και με όλα», καταλήγει, ενώ είναι έτοιμος να ρίξει μια τελευταία βουτιά στη θάλασσα, χωρίς να τον νοιάζουν τα επίμονα βλέμματα που καρφώθηκαν πάνω του.