Δημήτρης Δανίκας

Τα  κακοφορμίζουν. Τα περιπαίζουν.  Τα  γελοιοποιούν. Όλα θυσία στο βωμό της κομματικής  σημαίας. Του μαντριού. Της πελατείας. Των ιδιοτελών συμφερόντων. Της καρέκλας. Της προσωπικής  εξουσίας.

Τελευταία  «περιφορά» προς  χλευασμό, η αμυντική θωράκιση της  χώρας. Τα  εξοπλιστικά προγράμματα. Τα F-16. Η Ντόρα. Ο Πάνος. Ο Αλέξης. Ο Κυριάκος. Άπαντες παίζουν την κολοκυθιά. Γιατί  τόσα και  όχι τόσα. Και γιατί τόσα και όχι τόσα. Και  γιατί  εσύ με τον μεσάζοντα; Εσύ κι όχι εγώ με τον μεσάζοντα. Όχι εσύ. Όχι εσύ και δώστου από την αρχή!

Τα  τηλεοπτικά δελτία στήνουν γλέντι. Τα  τηλεοπτικά παραθύρια  έχουν μεταβληθεί σε ρινγκ  όπου ανταλλάσσονται «γροθιές» με αρλουμποαερολογίες. Όλοι οι θεσμοί  ακολουθούν και «χειροκροτούν». Η αποθέωση της παρακμής. Η παράσταση της ντροπής. Η επιθεώρηση της  φαρσοκωμωδίας της πολιτικής.

Ο αρχισουλτάνος  Ερντογάν, από τη χαρά του, τρίβει τα χέρια του. Πέφτει χάμω από τα γέλια. Καλά, σου λέει, αυτοί είναι Καραγκιόζηδες. Με τα χέρια τους  βγάζουν τα μάτια τους. Ο πρώην και σούπερ (τάχα) αριστερός,  σοσιαλιστής και φιλολαϊκός Άκης Τσοχατζόπουλος στη  φυλακή. Ο σημερινός υπουργός Άμυνας έχει καταντήσει  σούργελο στην διεθνή σκηνή. Οι  έμποροι  όπλων χασκογελούν. Οι πολεμικές  βιομηχανίες τους «πελάτες» ικανοποιούν. Οι μυστικές υπηρεσίες μαγνητοφωνούν, καταγράφουν, παρακολουθούν!

Από κοντά και ο Έντι  Ράμα της Αλβανίας. Χαμογελάει κι αυτός. Το ίδιο και οι Σκοπιανοί.  Και όσο ο  ένας πολιτικός, με τα λόγια και τις πράξεις του, «κοπρίζει» πάνω στην αμυντική θωράκιση της χώρας,  τόσο ολόκληρη  η χώρα μοιάζει να κατοικείται από ζωντανά  βλήματα. Που από τη μια σχίζουν τα ρούχα τους υπέρ των αχράντων και οσίων της πατρίδας. Και από την άλλη παίζουν ποδόσφαιρο με μπάλα τα εξοπλιστικά και με τους πολίτες να ωρύονται υπέρ  της μιας η της άλλης ομάδας τα καλά!

Σωφροσύνη μηδενική. Ωριμότητα μηδενική. Ευθύνη μηδενική. Πατριωτική συνείδηση σχεδόν  μηδενική. Ολα για πούλημα Προκειμένου «εγώ ή εσύ» να κερδίσουμε κάμποσα ψηφουλάκια.

Όσο για πυροτεχνουργούς, ούτε μισός στον ορίζοντα. Βλήματα απ εδώ, βλήματα απ' εκεί. Και στη μέση η πατρίς.

Αφού λοιπόν άπαντες  συμφωνούν ότι τα F-16 πρέπει να αναβαθμιστούν. Αφού άπαντες συμφωνούν ότι ο εξωτερικός εχθρός είναι ένας και πολύ γνωστός. Αφού συμφωνούν ότι η αμυντική πολιτική και τα εξοπλιστικά προγράμματα πρέπει να προστατεύονται από κάθε κομματική  αντιπαράθεση και από κάθε σκοπιμότητα  μικροσκοπική. Αφού συμβαίνουν όλα αυτά, τότε γιατί δεν κάθονται γύρω από ένα τραπέζι, με κλειστές τις πόρτες, να συνεννοηθούν; Γιατί;

Και δεν είναι μόνο  ο χαβάς των πολιτικών. Πάντα  αδιόρθωτοι, πάντα με ιδιοτέλεια, πάντα ο ένας να κατασπαράξει τον άλλο. Πάντα η καρέκλα και η εξουσία.

Δεν είναι μόνο οι πολιτικοί.  Είναι και μερίδιο της  κοινωνίας. Εκεί να δεις σχόλια. Εκεί να απολαύσεις πολιτικό αναλφαβητισμό. Εκεί να λιποθυμήσεις από την τοξικότητα που εκπέμπουν εκατοντάδες χιλιάδες βλήματα. Ένθεν και εκείθεν. Βοήθεια. Help. Ακούει κανείς; Ουδείς.  Τα βλήματα είναι αντικείμενα. Και τα αντικείμενα ούτε βλέπουν ούτε ακούνε. Το  μόνο πράγμα που κάνουν είναι να σκάνε. Και όποιον πάρει ο χάρος, Ενίοτε σκάνε και στα χέρια. Βλήμα με «βλήμα» καμία ελπίδα!