Δημήτρης Δανίκας

Μα από τον αντίπαλο και τον εχθρό σου μαθαίνεις την αλήθεια. Αυτός θα δείξει τα μειονεκτήματα του χαρατήρα σου, τις αδυναμίες σου, το πρόβλημά  σου, τις παθογένειές σου.  Οι  φίλοι πάντα με λόγια καλά και κολακευτικά. Οι αληθινοί  φίλοι. Με λόγια της καρδιάς!

Ακούγεται σαν αμπελοφιλοσοφία. Ομως στην πράξη είναι πιστοποιημένη και μεγάλη αλήθεια. Γιατί  δεν είναι μόνο τα δανεικά. Τα πολλά  δανεικά και η  απομείωση του  χρέους. Είναι και τόσα, μα τόσα πολλά. Ανέξοδα, χρήσιμα, απαραίτητα και σωστά!

Ας πούμε  η  ηλεκτρονική διασύδεση όλων των   δημόσιων φορέων. Ας πούμε  η συντόμευση των  δικαστικών αποφάσεων. Ας πούμε  η  ηλεκτρονική συνταγογράφιση. Ας πούμε η ανάγκη  δραστικού περιορισμού της φαρμακευτικής  δαπάνης. Ας πούμε  η “διαύγεια”. Ας πούμε  η απελευθέρωση όλων  των επαγγελμάτων. Ας πούμε το  ηλεκτρονικό  χρήμα. Ας πούμε η ταχύτερη έναρξη  επιχειρήσεων. Ας πούμε το περιουσιολόγιο,  το κτηματολόγιο. Και άλλα τόσα πολλά! 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα “Τα Νέα” και “Το Βήμα”. Αν οι  τράπεζες είχαν συμπεριφερθεί με το πείσμα και την “μανία”  του Βόλφγκανγκ Σοίμπλε. Αν φανατικά και εμμονικά  απαιτούσαν, πρωτίστως, μεταρρυθμίσεις και νοικοκύρεμα,  τώρα αυτές οι θρυλικές, ιστορικές  εφημερίδες που στις σελίδες  τους  φιλοξενήθηκε η  αφρόκρεμα της ελληνικής σκέψης, δεν θα είχαν αναγκαστεί να χορέψουν τον χορό του Ζαλόγγου. Τώρα  δεκάδες  αξιόλογοι  συνάδελφοι δεν  θα είχαν βρεθεί στο δρόμο!

Η περίπτωση του ΔΟΛ  ο καθρέφτης και της ελληνικής οικονομίας και  της ελληνικής παραλυσίας και  της ελληνικής σπατάλης και της ελληνικής τριτοκοσμικής καθυστέρησης

Γι  αυτό ακράδαντα πιστεύω  ότι  η αλήθεια εκπορεύεται πάντα από τον αντίπαλό σου, τον ξένο και  τον “εχθρό”  σου. Εγώ προσωπικά ευγνωμονώ  τον Σόιμπλε. Οχι  φυσικά  για τη  στρατηγική του “μυωπία” αλλά για  το λογιστικό του  τεφτέρι και την   γερμανική του πειθαρχία. Πικρά τα λόγια  του. Πικρές οι αλήθειες!

Κι όμως. Παρά  την παρατεταμένη “τρομοκρατία”. Παρά την  τραμπάλα  στο χείλος  του  γκρεμού. Παρά  τον ορατό εφιάλτη καταστροφής, εμείς  εκεί. Στα ίδια και τα ίδια

Παράδειγμα; Οι  αγρότες  που “σφραγίζουν”  κάθε δίοδο διέλευσης προιόντων. Οι  αγρότες  με τα τρακτέρ   φόρους να μην πληρώνουν. Καθώς και  οι   άλλοι που τα έκαναν λαμπόγυαλο. Αλλά κι εμείς, αρκετοί  εξ ημών και υμών  των  δημοσιογράφων. Προσέξτε  αντιφάσεις, Προσέξτε λαικισμούς. Προσέξτε οργανωμένη σκηνοθεσία

Οι ίδιοι τηλε-δημοσιογράφοι και σχολιαστές που  επιδίδονται στο σπορ της τρομολαγνείας και ακραίας, εξοντωτικής   αντικυβερνητικής προπαγάνδας, την άλλη στιγμή  χαιδεύουν κάθε διαδήλωση, κάθε συντεχνία και κάθε αγροτική πορεία!

Ενώ  δηλαδή σχίζουν τα ρούχα  της για την αργόσυρτη και μακρόσυρτη “καταστροφική” διαπραγμάτευση με τους  δανειστές και την ολοκλήρωση  της  δεύτερης αξιολόγησης, με το χάιδεμα και την κολακεία προς κάθε συντεχνία, πριμοδοτούν  τον λαικισμό και τις παθογένειες που εκπορεύονται απ  αυτό!

Περίπου στα λόγια με το   euro αλλά στην πράξη επιστροφή στο νόμισμα  το εθνικό. Το προσωπικό  συμφέρον υπεράνω  του εθνικού. Οτι  οι  πολιτικοί έτσι κι αυτοί. Κακοί οι πολιτικοί αλλά η κοινωνία μια  χαρά, είναι εξαιρετική. Ντροπή!