Σπύρος Γκουτζάνης

Αρχικά ο κ. Σαμαράς έβλεπε σύντομη αριστερή παρένθεση και ότι μέσα σε δύο μήνες η νέα κυβέρνηση θα έπεφτε υπό το βάρος των προβλημάτων που δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει. Το είχε πει και ο πολλαπλασιαστής του κ. Άδωνης Γεωργιάδης στην Βουλή ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα κάνει Πάσχα. Τώρα ο χρονικός ορίζοντας μετατέθηκε. Μέχρι το τέλος Αυγούστου το πολύ θα αντέξει ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ο κ. Σαμαράς στους νεότερους και παλαιότερους βουλευτές του, γι αυτό υπομονή και κομματική πειθαρχία.

Εκτός από το στενό του περιβάλλον -το πολύ στενό, δύο τρεις άνθρωποι- κανείς δεν έχει τις ίδιες εκτιμήσεις με τον κ. Σαμαρά. Υψηλόβαθμο στέλεχος της ΝΔ έλεγε τις προάλλες: “η συμπεριφορά του κ. Σαμαρά δεν εξηγείται με όρους πολιτικούς αλλά με ψυχολογικούς. Αν οι βαρώνοι και οι δελφίνοι της ΝΔ δεν συμφωνήσουν σε έναν κοινό παρονομαστή ώστε να ανοίξει ο δρόμος της διαδοχής τότε μέχρι τον Σεπτέμβριο η ΝΔ θα είναι κοντά στο 10%”. Αντί για επαναφορά της μεγάλης κεντροδεξιάς θα επαναφέρουν την ΠΟΛΑΝ”. Άλλωστε και οι δημοσκοπήσεις που έχουν τώρα στην διάθεσή τους στην Συγγρού δίνουν περί το 14% στη ΝΔ του κ. Σαμαρά. Εν τω μεταξύ ο προέδρος του κόμματος προβλέπει ότι η κυβέρνηση οδηγεί την χώρα στα βράχια αλλά στηρίζει τις νομοθετικές της πρωτοβουλίες...Ισχυρίζεται δε ότι η κυβέρνηση θα οδηγήσει την χώρα σε τρίτο μνημόνιο. Τί θα κάνει τότε, θα ψηφίσει την συμφωνία που εκ των προτέρων χαρακτηρίζει τρίτο μνημόνιο ή θα επιδιώξει πτώση της κυβέρνησης -μαζί με τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και τον “θα το κάνουμε Κούγκι” κ. Πάνο Καμμένο- για να διεκδικήσει εκείνος την εξουσία και να κάνει “επαναδιαπραγμάτευση” όπως έκανε και το 2012;

Το αντιπολιτευτικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η ΝΔ είναι έκφραση της παθογένειας του κόμματος ως άθροισμα από βαρωνείες παλιές και νέες και πελατείες, με περιορισμένες δημοκρατικές δομές ο αρχηγικός χαρακτήρας του οποίου επιτάθηκε από την ακροδεξιά αυταρχική διοίκηση της τελευταίας πενταετίας. Η αυταρχική διοίκηση συνεχίζεται βεβαία, ο κ. Σαμαράς εξακολουθεί να μην κάνει αυτοκριτική, να μη ανοίγει τις διαδικασίες διαλόγου ενώ το νέο άτυπο συμβούλιο που συγκρότησε προκαλεί μειδιάματα με τον κ. Μπούρα και τον κ. Γιακουμάτο προκαλεί μειδιάματα.

Ενδεικτικό της παθογένειας είναι ότι η προσοχή είναι στραμμένη στον king maker της Ραφήνας περιμένοντας να κάνει κίνηση, να επιβάλλει αντιπολιτευτική τακτική σε συναινετική κατεύθυνση ή να δώσει το πράσσινο φως για να ανοίξει ο δρόμος της διαδοχής ή ακόμη και να υποδείξει τον επόμενο αρχηγό. Σύμφωνα με πληροφορίες ένιοι εκ των παλαιών βουλευτών και στελεχών του ζήτησαν είτε να πάρει θέση είτε να απελευθερώσει τις εσωκομματικές δυνάμεις που αναφέρονται σε εκείνον για να κάνουν τις δικές τους κινήσεις πάντα προς την κατεύθυνση της διαδοχής.

Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις η παραμονή του κ. Σαμαρά ευνοεί μόνο τον Τσίπρα. Όχι όμως την χώρα που χρειάζεται μια ισχυρή και αξιόπιστη αντιπολίτευση. Ενδεχομένως ευνοεί και τον ένοικο της Ραφήνας στην περίπτωση που δεν έχει εγκαταλείψει την σκέψη να επανακάμψει όταν θα έχει κλείσει τον κύκλο του και ο ΣΥΡΙΖΑ για να ενώσει την κεντροδεξιά παράταξη και να κυβερνήσει.