Φωτεινή Δάρρα: Μια κυρία στην πίστα

Φωτεινή Δάρρα: Μια κυρία στην πίστα

Τη μοναδική ικανότητά της να προσαρμόζεται και να υπηρετεί ταυτόχρονα εντελώς διαφορετικά είδη τέχνης επιδεικνύει φέτος η Φωτεινή Δάρρα. Ακόμη όμως και για τη μεγάλη γκάμα της, το να πρωταγωνιστεί σε παιδικό θέατρο το μεσημέρι και το βράδυ να κάνει ζωντανές εμφανίσεις δίπλα στον Αντώνη Ρέμο ακούγεται ως παράτολμη ακροβασία

Φωτεινή Δάρρα: Μια κυρία στην πίστα
Ως μια φωνή που έχει ταυτιστεί με ιδιαίτερες ερμηνείες και ένα είδος τραγουδιού που δεν εγκλωβίζεται στην επιδίωξη του σουξέ, η Φωτεινή Δάρρα αποφάσισε να υποβάλει τον καλλιτεχνικό εαυτό της σε μια ασυνήθιστη δοκιμασία: θα μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στις υποχρεώσεις της ως πρωταγωνίστριας σε μια θεατρική παράσταση για παιδιά, τον αριστοφανικό «Πλούτο» στο Θέατρο «Τζένη Καρέζη», μαζί με τον Κωνσταντίνο Καζάκο και τη Θάλεια Προκοπίου, και ταυτόχρονα θα εμφανίζεται στο νυχτερινό κέντρο «Διογένης Studio» δίπλα σε δύο κορυφαία ονόματα του ελληνικού τραγουδιού: τον Χρήστο Νικολόπουλο και τον Αντώνη Ρέμο. Οπότε, οι απορίες γι’ αυτόν τον συνδυασμό είναι άφθονες.

- Πώς προέκυψε η πρόταση επαγγελματικής συμβίωσης με τον Αντώνη Ρέμο;
Νομίζω πολύ φυσιολογικά. Συναντιόμαστε μαζί με τον Χρήστο Νικολόπουλο, που θα είναι κι αυτός στο σχήμα και θεωρείται από μεγάλο μέρος του κοινού ως ο μεγαλύτερος σύγχρονος λαϊκός συνθέτης. Και αυτό θα συμβαίνει μέσα σε έναν χώρο όπου έχουν τραγουδήσει πολύ σημαντικές φωνές στο παρελθόν, όπως η Χάρις Αλεξίου, η Δήμητρα Γαλάνη, η Ελευθερία Αρβανιτάκη, η Αλκηστις Πρωτοψάλτη και τόσοι άλλοι. Το λαϊκό τραγούδι πάντα παράγει προσωπικότητες που η διανόηση ανακαλύπτει πολύ αργά αλλά ο λαός με το ένστικτό του γρηγορότερα. Τα 21 χρόνια συνεχούς επιτυχίας του Αντώνη Ρέμου σίγουρα αποδεικνύουν ότι καλύπτει μεγάλη μερίδα του κοινού. Αρα ναι, υπάρχει έξαψη, υπάρχει ώσμωση, υπάρχει ενδιαφέρον. Δεν είναι ένα σχήμα βαρετό. Κάθε άλλο. Δεν είμαι υπέρ των ελιτίστικων επιλογών στην τέχνη. Nομίζω ότι ο αληθινός τραγουδιστής είναι ο «crossover», αυτός που ανήκει σε όλους τους ακροατές εξίσου. Απευθύνομαι σε όλους.


Κλείσιμο

- Δίστασες καθόλου, το σκέφτηκες ή είπες αμέσως το «ναι»; Η πρόταση αυτή είναι στ’ αλήθεια πολύ ενδιαφέρουσα διότι απλώς δεν είναι βαρετή. Θα έρθει σε επαφή το ρεπερτόριό μου με ένα νέο ευρύ κοινό που ίσως δεν το έχει ακούσει σε βάθος. Οι ακροατές θα παρακολουθήσουν τη σύμπραξή μου με έναν συνθέτη και έναν τραγουδιστή που φέρουν τη σφραγίδα μιας ευρύτερης αποδοχής. Θα πούμε τα τραγούδια του Νικολόπουλου, ο οποίος είναι ο ζωντανός κρίκος της αλυσίδας με τον Βασίλη Τσιτσάνη, αυτόν που κάποτε ορισμένοι τον αποκαλούσαν «μπουζουξή», αλλά τώρα -δικαίως- αναφέρονται σε αυτόν ως «πατριάρχη».

- Ωστόσο, κάνεις ντεμπούτο και στο παιδικό θέατρο. Είχες κάποια ανάλογη εμπειρία προηγουμένως; Μα ξεκίνησα από το θέατρο προτού ακόμα αρχίσει η πορεία μου στο τραγούδι. Σπούδασα στη Δραματική Σχολή Αθηνών και είχα την τύχη να έχω σπουδαίους δασκάλους: την Εύα Κοταμανίδου, την Ερση Μαλικένζου, την Ολγα Τουρνάκη, τον Αγγελο Αντωνόπουλο, τον Γιώργο Θεοδοσιάδη, την Ντόρα Τσάτσου κ.ά. Πρόλαβα εν ζωή τις μεγάλες μορφές του ελληνικού θεάτρου, όπως αργότερα και του τραγουδιού. Από το δεύτερο κιόλας έτος της σχολής έπαιξα στο θέατρο, παρόλο που τότε οι καλές δραματικές σχολές απαγόρευαν στους φοιτητές τους να εργάζονται προτού τελειώσουν τις σπουδές τους. Θυμάμαι ότι κινδύνεψα να με αποβάλουν όταν με φώναξε στο γραφείο του ο Θεοδοσιάδης που είχε τη σχολή και μου είπε: «Κάποιος μου είπε ότι σε είδε να παίζεις στο Θέατρο Βέμπο. Ησουν εσύ ή κάποια που σου έμοιαζε;». Ευτυχώς ο «θείος», όπως τον αποκαλούσε όλος ο θεατρικός χώρος, μου επέτρεψε τελικά να παίξω όταν του είπα ότι θα συνεχίσω να είμαι το ίδιο συνεπής και θα γράφω πάντα στο βιογραφικό μου ότι τελείωσα τη Δραματική Σχολή Αθηνών, όπερ και εγένετο. Ηταν το μιούζικαλ «Grease».

- Πιστεύεις ότι είσαι το ίδιο άτομο που ήσουν και παλιότερα; Πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο, πάντα με το ίδιο ονοματεπώνυμο. Τα χρόνια που περνούν προσθέτουν εμπειρίες και γνώση. Στο χέρι του καθενός μας είναι να ωριμάζει μέσα από αυτές.



«Ο Αντώνης Ρέμος δείχνει να είναι ένας αληθινός επαγγελματίας και ένας πολύ καλός συνεργάτης. Τον ενδιαφέρει το άρτιο αποτέλεσμα, όπως άλλωστε και τον Χρήστο Νικολόπουλο», λέει για τους δύο καλλιτέχνες η Φωτεινή Δάρρα



- Πώς βλέπεις τη σημερινή κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας;
Η σημερινή κοινωνική κατάσταση απαιτεί επανίδρυση της ίδιας της φιλοσοφίας ζωής μας. Ο στόχος είναι μόνο η ευτυχία - και αυτό επιτυγχάνεται από αυτούς που μπορούν να είναι ευτυχείς ως φύση και ως θυμοσοφία ζωής. Η πλεονεξία και ο πλούτος είναι ξαδέλφια της πενίας - όπως θα δείτε στον «Πλούτο» στο Θέατρο «Τζένη Καρέζη». Από την οικονομική κρίση ίσως βγούμε με τους οικονομολόγους κάποτε. Από τη δυστυχία, όμως, θα βγούμε με τη νέα στάση ζωής. Δεν μιλάω για τη θεοποίηση της μιζέριας, αλλά για τη δημιουργική ζωή σε άλλα επίπεδα, όπου δεν απαιτείται χρήμα.

- Βλέπεις φως στο τούνελ; Πάντα υπάρχει φως στο τούνελ, αρκεί να κοιτάξεις προς τη σωστή κατεύθυνση, δηλαδή προς την έξοδο. Γι’ αυτό και θεωρώ ότι στη σημερινή εποχή μπορεί να αντιμετωπίζουμε δυσκολίες, αλλά μπορούμε να τις προσπεράσουμε αν όντως αποφασίσουμε ότι αυτό θέλουμε. Το σίγουρο είναι ότι αυτό που συνέβαινε μέχρι σήμερα δεν πήγε τα πράγματα και πολύ μακριά. Πάνω απ’ όλα πρέπει να μάθουμε να κοιτάμε τους εαυτούς μας και τους γύρω μας με αλήθεια και αγάπη. Ελπίζω και πιστεύω πολύ στη μικρή μειοψηφία της νέας γενιάς που δείχνει μια απρόσμενη για την ηλικία της ωριμότητα, γιατί είναι αυτοί που θα χτίσουν το αύριο.

- Η τέχνη είναι αντίδοτο στη γενικότερη κατήφεια; Το αντίδοτο είναι να δούμε τις πραγματικές ανάγκες μας. Αυτές που υπάρχουν εκ φύσεως και όχι τις επίκτητες. Μία από αυτές είναι και η επαφή μας με τον ονειρικό κόσμο που δημιουργεί η τέχνη μέσα από έναν πίνακα, ένα τραγούδι ή μια στιγμή αληθινής ερμηνείας. Η τέχνη καταγράφει την ιστορία των λαών και την αποτυπώνει πιστά γιατί περιγράφει τα συναισθήματα αλλά και το αισθητικό πλαίσιο μέσα στο οποίο δημιουργήθηκε.

- Πώς βρίσκεις το παιδικό θέατρο ως εμπειρία; Υπέροχο. Το θέατρο συνολικά νομίζω ότι είναι μια αληθινά απίστευτη διαδικασία. Δεν πιστεύω ότι διαφέρει πολύ το παιδικό θέατρο από το θέατρο για ενηλίκους, παρά μόνο στο γεγονός ότι τα παιδιά είναι σίγουρα πιο δύσκολοι θεατές από τους μεγάλους. Τα σημερινά παιδιά είναι ψαγμένοι θεατές. Τουλάχιστον αυτά που οι γονείς τους επιλέγουν να τα πάνε στον «Πλούτο» του Αριστοφάνη είναι παιδιά που έχουν παρακολουθήσει και άλλου είδους παραστάσεις και θεάματα.

- Πώς βλέπεις τη μόδα με γνωστά ονόματα του τραγουδιού να πρωταγωνιστούν φέτος σε μιούζικαλ; Είναι όλοι στο ψάξιμο για νέες προτάσεις που αισθάνονται ότι θα τραβήξουν το ενδιαφέρον του κόσμου. Οι ηθοποιοί του μιούζικαλ στην Αγγλία και την Αμερική, όπου και δημιουργήθηκε, είναι ένα ξεχωριστό είδος καλλιτεχνών. Τα μιούζικαλ απαιτούν εκτελεστές που έχουν πολλαπλές ικανότητες στον μέγιστο βαθμό. Επίσης απαιτούν παιδεία και γνώση του είδους, που δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχουν σχολές οι οποίες να μπορούν να τις προσφέρουν. Είμαστε στο ψάξιμο ακόμα.

- Η συνεργασία με τον Αντώνη Ρέμο σου επιφύλαξε κάποια έκπληξη; Πώς είναι η χημεία σας με τον τραγουδιστή που έχει ομολογουμένως διάρκεια και δυνατό fan club; Οι πρόβες μας έχουν μόλις ξεκινήσει και ο Αντώνης Ρέμος δείχνει να είναι ένας αληθινός επαγγελματίας και ένας πολύ καλός συνεργάτης. Τον ενδιαφέρει το άρτιο αποτέλεσμα, όπως άλλωστε και τον Χρήστο Νικολόπουλο.

- Αν συναντούσες τον Αλέξη Τσίπρα ποιον προβληματισμό θα του μετέφερες; Δεν χρειάζεται να συναντιόμαστε κατ’ ιδίαν με τους πρωθυπουργούς. Είναι υποχρεωμένος ο εκάστοτε να ακούει τους Ελληνες από εκεί που είναι, κι αν αυτό δεν γίνεται, ο καλλιτέχνης είναι υποχρεωμένος -μεταξύ άλλων- να μεγεθύνει την ένταση της φωνής του απλού κόσμου ώστε να φτάνουν στα αυτιά των κυβερνώντων τα θέλω και η βαθύτερη ανάγκη του. Ας κάνουμε ο καθένας σωστά τη δουλειά του και οι συναντήσεις θα είναι μόνο για φιλικούς λόγους. Οι καλλιτέχνες έχουμε στα χέρια μας μια εξουσία αν και άτυπη. Πρέπει να κρατάμε όμως την πολιτική μας στάση καθαρή και διακριτή από τις άλλες εξουσίες για να διατηρούμε την έξωθεν καλή μαρτυρία και τη δύναμη που μας δίνει υπερκομματικά ο κόσμος.

- Τι σήμαινε για σένα το 2015 μέχρι στιγμής; Το 2015 μου πρόσθεσε έναν ακόμα πολύτιμο χρόνο. Νομίζω ότι η χρονιά που πέρασε έφερε αλλαγές στην Ελλάδα που επηρέασαν τη ζωή όλων μας.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ειδήσεις Δημοφιλή Σχολιασμένα
ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Δείτε Επίσης