«Η ΕΡΤ είναι ένα μαγαζί αδηφάγο», λέει ο Σταμάτης Κραουνάκης

Για τις παραστάσεις του με τη «Σπείρα Σπείρα» και τον Μανώλη Μητσά, την ηλικία του, αλλά και την κατάσταση της χώρας μίλησε σε εβδομαδιαίο περιοδικό ο Σταμάτης Κραουνάκης.
 
«Ξεκίνησα το 2010 με τους "Αχαρνής", το 2011 κάναμε τον "Αριστοφάνη", πέρυσι το "Δεν μασάμε". Μόλις βάρεσαν τα τύμπανα, βγήκα μπροστά. Αυτό που με ανησυχεί πάνω από όλα είναι η τραγική αναισθησία των κυβερνώντων. Δεν τους καίγεται καρφάκι κι έχουν διαρκώς μια απάντηση. Η ΕΡΤ είναι ένα μαγαζί αδηφάγο, που συντηρεί εδώ και χρόνια χήρες και παιδιά στρατιωτικών. Χρειάζεται εξυγίανση και όχι κλείσιμο. Παρόλ' αυτά, ας κοιτάξουμε αληθινά, πιο ουσιαστικά, ότι κλείνει μια χώρα», είπε ο μουσικοσυνθέτης σχετικά με τις αντιμνημονιακές παραστάσεις που παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια, κάνοντας παράλληλα και το δικό του επίκαιρο σχόλιο.
 
«Σε αυτό τον όλεθρο, πρέπει να έχει κανείς το αυτί του στην καρδιά του κόσμου. Είναι μεγάλη αμοιβή για μένα ότι νιώθουν πως δεν τους έχω κοροϊδέψει μέσα στα χρόνια» και συνέχισε μιλώντας για τις δύσκολες στιγμές που περνάει η χώρα: «Απλά, για πάρα πολλά χρόνια κοιμηθήκαμε σε ένα λάθος κρεβάτι και με λάθος όνειρα. Ο Σαββόπουλος μου είχε πει κάποτε ένα εξαιρετικό "Είμαστε στο καλύτερο φιλέτο της Γης με το χειρότερο πακετάρισμα"».

Πιστεύει ότι σαν λαός έχουμε χάσει την αξιοπρέπειά μας: «Η αξιοπρέπεια χάθηκε. Εκτός από τους ανθρώπους που συντονίστηκαν στις φιλίες και στους ανθρώπους μας. Βλέπετε, συνάδελφοι δίνουν συναδέλφους, ο πανικός κυριαρχεί παντού. Με ευκολία αποκεφαλίζονται οι διπλανοί μας, οι περσινοί κολλητοί μας. Βλέπω τέρατα σε καθημερινή βάση».
 
Τέλος, σχετικά με την ηλικία του εξομολογήθηκε στο περιοδικό Τηλεθεατής: «Όταν αρχίζουν τα γιατρικά και τα γιατροσόφια, επανέρχεται το γήρας. Δεν μπορώ αυτό που έκανα φέτος να το κάνω κάθε χρόνο. Ήταν πάνω από τις δυνάμεις μου και με κόστος στο τέλος της χρονιάς μια υπερκόπωση. Από την άλλη, λέω όσο είμαι όρθιος και ζωντανός θα την παλεύω. Κυρίως με κρατούν οι 15 άνθρωποι που είναι οι φίλοι μου, οι άμεσου συνεργάτες μου, που με κοιτάζουν στα μάτια, λέμε την αλήθεια μεταξύ μας. Με ένα σφύριγμα μπορούμε να δημιουργήσουμε κάτι που οι άλλοι μπορεί να το παλεύουν καιρό».