Aντιγόνη Δρακουλάκη: «Είμαι σκληρή και κουζουλή!»

Η Αντιγόνη Δρακουλάκη ανήκει σε εκείνη τη σπάνια κάστα ηθοποιών που το τελευταίο διάστημα απέχουν συνειδητά από τον χώρο της τηλεόρασης: «Υπάρχει μιζέρια και εμφανής οικονομική δυστοκία που έχει υπερκεράσει τα πάντα. Λες και έχει χαθεί πλέον η όρεξη για δημιουργία». Αυτά είναι τα πρώτα λόγια της που συνοδεύουν τη συνάντησή μας κάπου στα βόρεια προάστια εν μέσω της πολυσυζητημένης παράστασης «Η Μέλισσα» στην οποία πρωταγωνιστεί.

- Διαβάζω ότι υπάρχουν τηλεοπτικές δουλειές στις οποίες έχεις συμμετάσχει και για τις οποίες δεν έχεις ακόμη πληρωθεί.
Υπάρχει μια σειρά που μας χρωστάει ακόμη μέρος των δεδουλευμένων μας. Το περίεργο είναι ότι επρόκειτο για μια δουλειά που είχε τεράστια επιτυχία και αυτό κάνει τα πράγματα ακόμη πιο επώδυνα.

- Επώδυνα γιατί;
Δεν είναι τρομερά επώδυνο να έχεις δώσει όλο σου τον εαυτό επί τριάμισι χρόνια, να έχεις φτάσει στα όρια σωματικής και ψυχικής υπερκόπωσης, η σειρά να έχει σημειώσει τρομερή επιτυχία, να έχει πουληθεί σε τέσσερις χώρες, να έχει γράψει θεαματικότητες της τάξης του 60%, να παίζεται αυτή τη στιγμή σε επανάληψη τα πρωινά και εμείς να παραμένουμε απλήρωτοι; Eυτυχώς που υπάρχει το θέατρο το οποίο γιατρεύει τις πληγές. H εποχή μάς βοήθησε να μπούμε σε νέα καλλιτεχνικά μονοπάτια και να έρθουμε πιο κοντά στο κοινό. Η άμεση επαφή με τον κόσμο με ενθουσίαζε από τότε που ο πατέρας μου διατηρούσε στο χωριό μου, στην Κρήτη, έναν κινηματογράφο όπου δίνονταν και παραστάσεις.

- Τι θυμάσαι από τα χρόνια εκείνα;
Μπουλούκια, θιάσους σε περιοδείες και το κοινό να ενθουσιάζεται καθώς διψούσε για θέαμα. Θυμάμαι τον Πέτρο Φυσσούν, τον Γιάννη Βόγλη και άλλα σημαντικά ονόματα να είναι εξαιρετικά απλοί στην καθημερινότητά τους. Τελείωνε η παράσταση και έλεγαν στον πατέρα μου ότι είναι έτοιμοι για μια ρακή…

- Είχες αποφασίσει από μικρή να γίνεις ηθοποιός;

Mικρή ήμουν σπασίκλα. Μια πολύ καλή μαθήτρια που όλοι στοιχημάτιζαν ότι θα γίνει φιλόλογος ή δικηγόρος. Οταν στα 18 τούς είπα ότι δεν με ενδιαφέρει μια τέτοιου είδους καριέρα και πως θέλω να ασχοληθώ με το θέατρο, δημιουργήθηκε μεγάλος πανικός.

- Πάντως σπούδασες Θεατρολογία, την οποία και δίδαξες σε σχολεία.
Ηταν μια εκπληκτική εμπειρία την οποία βίωσα στα πρώτα χρόνια της καριέρας μου. Τα παιδιά με έκαναν να συνειδητοποιήσω πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα από αυτά που έχουμε εμείς στο μυαλό μας. Πόσο πιο απλά... Οι μεγάλοι τα κάνουμε σύνθετα!

- Αλλες δουλειές έχεις κάνει;
Στην αρχή της καριέρας μου, πολλές. Εχω κουβαλήσει καφέδες και έχω σερβίρει ποτά. Τι άλλο να κάνει ένα νέο παιδί που έρχεται από την επαρχία, σπουδάζει και κοιτά να τα φέρει βόλτα στην Αθήνα; Δούλεψα πολύ σε έναν χώρο που, κακά τα ψέματα, είναι δύσκολος, ανταγωνιστικός και σκληρός.

- Ποια σύνδρομα μπορεί να κουβαλά ένα κορίτσι που γαλουχήθηκε στη λεβεντομάνα Κρήτη και κάνει καριέρα στην Αθήνα;
Οι Κρητικοί είμαστε περίεργη ράτσα. Αγαπάμε την ελευθερία, έχουμε αρχές και είμαστε εξαιρετικά υπερήφανοι. Κρατάμε πολύ ψηλά την αξιοπρέπεια και την τιμή μας. Νομίζω ότι διαθέτω και τη σκληρότητα των κρητικών βουνών, κοντά στα οποία μεγάλωσα, και το «αλλούτερο» του Λιβυκού πελάγους. Είναι η επονομαζόμενη κρητική κουζουλάδα.

- Πριν από χρόνια σού είχαν ζητήσει να κάνεις γυμνή φωτογράφηση για ανδρικό περιοδικό. Γιατί αρνήθηκες;
Γιατί δεν βρήκα ότι υπάρχει κάποιος λόγος να το κάνω. Είναι πολύ πιο αισθησιακό και σέξι αυτό που υπονοούν τα λίγα ρούχα απ’ το να βγάζεις το κορμί σου σε δημόσια θέα. Και τώρα που υποδύομαι τη στριπτιζέζ στις «Μέλισσες» είμαι ντυμένη! Υπάρχει όμως μια υποβόσκουσα σεξουαλικότητα.

- Με τον Παναγιώτη Πετράκη πώς προέκυψε μια τόσο στενή φιλία;
Για εμένα οι άνθρωποι της δουλειάς είναι οικογένειά μου. Με τον Παναγιώτη συνεργαστήκαμε τριάμισι χρόνια, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων στα «Μυστικά της Εδέμ». Γι’ αυτό και όταν έμαθε ότι παντρεύομαι μου εξέφρασε την επιθυμία του να με παντρέψει, κάτι που τελικά έγινε.

- Ο γάμος σού άλλαξε τη ζωή;
Ηρθε σε μια στιγμή της ζωής μου που γινόταν χαμός: έκανα καθημερινό σίριαλ, είχα θέατρο και δεν έβρισκα χρόνο να αναπνεύσω. Ηταν όμως όμορφο γιατί ήρθε ως φυσιολογική συνέπεια μιας σχέσης.

- Κόντρα επαγγελματικοί ρόλοι, πάντως. Εσύ είσαι ηθοποιός και εκείνος γενικός χειρουργός.
Αν και χειρουργός, ο άνδρας μου είναι βαθιά καλλιτέχνης μέσα του. Είναι βιρτουόζος στο πιάνο, ευαίσθητος, ψαγμένος και καλός θεατής της τέχνης, γι’ αυτό και την άποψή του τη λαμβάνω πάντα πολύ σοβαρά υπόψη μου.

- Δεν εκπλήσσονται όσοι τον πρωτογνωρίζουν και μαθαίνουν ότι η σύζυγός του είναι ηθοποιός;
Aρχικά ναι, στη συνέχεια όμως τα δεδομένα αλλάζουν. Η τέχνη διαθέτει μια τρέλα που βοηθά τους ανθρώπους των σκληρών επαγγελμάτων να ξεφεύγουν από την καθημερινότητα και τη ρουτίνα τους. Ερχονται συνάδελφοι του Γιάννη για να με δουν στο θέατρο και το χαίρονται, όπως και φίλοι ηθοποιοί απευθύνονται συχνά σε εκείνον για να αντιμετωπίσουν κάποιο πρόβλημα υγείας.

- Aδέλφια έχεις;
Εχω τρία αδέλφια - βλέπεις, είμαστε πολυπληθής οικογένεια. Το δύο αγόρια έχουν δημιουργήσει ένα κέτερινγκ που κάνει μεγάλο success story στην Αθήνα, το «Drakoulakis catering»! Ο Νίκος είναι σεφ, ο Γιώργος ασχολείται με το επιχειρηματικό κομμάτι και είναι απίστευτο το πώς προσφέρουν γενναιόδωρα απλές γεύσεις. Σκέφτεσαι: μπορεί να μου έχει αφήσει τέτοια αίσθηση στον ουρανίσκο ένα απλό κεφτεδάκι; Kι όμως, μπορεί! Η αδελφή μου, τέλος, είναι αισθητικός και μένει μόνιμα στην Κρήτη.

- Εχεις δηλώσει ότι η αναγνωρισιμότητα της τηλεόρασης σε βοήθησε να κλείσεις σημαντικές δουλειές στο θέατρο.
Οι δουλειές μπαίνουν στη ζωή μας για κάποιον συγκεκριμένο λόγο: είτε για να μας διδάξουν κάτι, είτε για να γίνουμε καλύτεροι. Η «Μέλισσα» είναι μια πρωτοποριακή μαύρη κωμωδία με ζωντανά καρτούν. Ολο το σκηνικό έχει ζωγραφιστεί στο χέρι από σκηνογράφο καρτουνίστα, ενώ εμείς υποδυόμαστε χάρτινους ήρωες. Είναι νεανικό έργο, τελείως μοντέρνο, με τη ματιά της Αναστασίας Ρεβή, που δουλεύει χρόνια ως σκηνοθέτις στο Λονδίνο. Ο ρόλος μου, δε, είναι πραγματική πρόκληση, αφού υποδύομαι μια στριπτιζέζ που εκτός των άλλων είναι και σύζυγος κατάδικου…