Το lifestyle σε νέες περιπέτειες

Η μέρα που η ευχή «να σου πάνε όλα δεξιά» θα μετατραπεί σε κατάρα, που οι αριστερόχειρες θα κηρύξουν σε εθνική τους επέτειο, που ακόμη και οι καρέκλες των κριτών του «The Voice» θα γυρίζουν αριστερόστροφα φτάνει. Είθισται οι όροι lifestyle και Αριστερά να είναι τόσο συμβατοί όσο οι πρίζες των 220 Volts με εκείνες των 110. Μπορεί η Αριστερά να μην αλλάξει το lifestyle, όμως το lifestyle θα επιστρατεύει κάθε ρανίδα χαμαιλεοντισμού που διαθέτει. Είναι απλώς ζήτημα επιβίωσης. 

Ο νέος φεμινισμός

Πολλοί βιάστηκαν να κατηγορήσουν και να κατηγοριοποιήσουν την Κιμ Καρντάσιαν ως απόλυτο προϊόν καπιταλιστικής αλλοτρίωσης - ειδικά μετά το περίφημο εξώφυλλό της στο περιοδικό «Paper» τον Δεκέμβριο, όπου κατάφερε με μαεστρία ισορροπιστή να στηρίξει ένα ποτήρι σαμπάνιας στους τορνευτούς απογυμνωμένους από περιττά ρούχα γλουτούς της. Μήπως όμως ήρθε ο καιρός να σκεφτούμε την αριστερή θεώρηση των πραγμάτων, να εστιάσουμε στην αληθινά επαναστατική οπτική της φωτογράφησης που χαρακτηρίστηκε από φθηνή και προκλητική έως βδελυρή και αποτρόπαια για την κοινή αισθητική; Στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ η γυναίκα θα αποκτήσει ξανά το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση - του εαυτού, του ψυχισμού, του κορμιού, του μαλλιού, του στυλιστικού υπερεγώ της. Δεν αποκλείεται έτσι η Κιμ να αναδειχθεί σε σύμβολο του νέου ελληνικού φεμινισμού που θα απενοχοποιήσει το γυμνό σώμα, βλέποντας τη γυναίκα όχι ως αντικείμενο πόθου και ελατήριο ταπεινών σεξουαλικών φαντασιώσεων αλλά ως ακτιβιστικό υποκείμενο, τύπου Femen. Στα συν ότι δεν θα καούν στηθόδεσμοι στην πλατεία Συντάγματος αλά παλαιά, γιατί πολύ απλά δεν θα υπάρχουν στηθόδεσμοι.

Η Κιμ Καρντάσιαν με το περίφημο εξώφυλλό της στο «Paper» τον Δεκέμβριο θα μπορούσε κάλλιστα στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ να συμβολίσει την επαναστατική πλευρά της φωτογράφησης, κάνοντας statement για το δικαίωμα της γυναίκας στην αυτοδιάθεση, σύμβολο του νέου ελληνικού φεμινισμού που απενοχοποιεί το γυμνό

Υποδεχτείτε τον left-o-σέξουαλ

Ξεχάστε τον μετροσέξουαλ, τον σολοσέξουαλ, τον ρετροσέξουαλ. Η ώρα του leftoσέξουαλ (όπου left, βλ. Αριστερά) κοντοζυγώνει. Μη σας ξεγελούν οι δικέφαλοι, οι τρικέφαλοι και το six-pack του Γιάνη Βαρουφάκη. Ο αρχετυπικός leftoσέξουαλ πόρρω απέχει από τη σκληρή εκγύμναση, τα πρωτεϊνούχα σκευάσματα και την άρση βαρών. Προτιμά να απολαμβάνει τα γενναιόδωρα σωματικά χαρίσματα της φύσης, όπως λόγου χάρη το σωρευμένο λίπος πέριξ της κοιλιακής χώρας, το δασύτριχο στέρνο, το σμιχτό, ενιαίο φρύδι που κάνει άλλωστε και πρώτης τάξεως συμπαραδηλώσεις με τα αγεφύρωτα πολιτικά χάσματα, αλλά και τα πέτρινα γεφύρια της Αρτας απ’ όπου έλκει την καταγωγή του ο νέος πρωθυπουργός της χώρας. Ο νέος τύπος άνδρα δεν θα ενδίδει σε εμφυτεύσεις μαλλιών, δυναμωτικά σαμπουάν, κρέμες ημέρας ή νύχτας, θα αγαπά τους μαύρους κύκλους του και δεν θα φορά πουκάμισα που θα παρεκκλίνουν από τις 50 αποχρώσεις του συριζί. Το πιο σημαντικό: θα δωρίσει τις γραβάτες του σε κάποια πιθανή αποστολή ανθρωπιστικής-στυλιστικής βοήθειας σε χώρες του «πρώτου κόσμου».



Ο αρχετυπικός leftoσέξουαλ πόρρω απέχει από τη σκληρή εκγύμναση και  τα πρωτεϊνούχα σκευάσματα. Προτιμά να απολαμβάνει τα γενναιόδωρα σωματικά χαρίσματα της φύσης, όπως το σωρευμένο λίπος πέριξ της κοιλιακής χώρας και το δασύτριχο στέρνο

Μπουζούκια θα ’χουμε;

Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα στο προαιώνιο, ταλανιστικό για τον μέσο Ελληνα ψηφοφόρο ερώτημα. Ωστόσο, από την άλλη, ποιος θα είχε τα guts να στερήσει μιαν ανάσα ψυχαγωγίας-διασκέδασης-εκτόνωσης και νταλκά από τη μεγάλη μάζα που θα εργάζεται νυχθημερόν για την αναδόμηση του τόπου; Ενδεχομένως τα μπουζούκια να μετονομαστούν σε Κέντρα Λαϊκής Εκτόνωσης και Ψυχαγωγίας (ΚΕ.ΛΑ.Ε.Ψ.) με μόνη σίγουρη την κατάργηση των γαριφάλων προς εξευμενισμό των πιθανών εταίρων του ΣΥΡΙΖΑ (βλ. ΚΚΕ) αλλά και την αποφυγή των απευκταίων ολισθημάτων - είναι μη σου κολλήσει το κοτσάνι στη σόλα όπως θα παίρνεις τις στροφές της ζεϊμπεκιάς (ή έστω της διαπραγμάτευσης του χρέους). Σίγουρα ευνοημένη θα είναι η Νατάσα Θεοδωρίδου, η οποία ήδη από το 2005 είχε εκφράσει τον αποτροπιασμό της για το πατροπαράδοτο «χτίσιμο» από γαρίφαλα, αλλά και η Αννα Βίσση, η οποία άλλωστε, προνοητική ούσα, ανεβάζει φέτος τις «Καμπάνες του Edelweiss», γεννώντας ευγενείς συγγένειες με επαναστατικά άσματα σαν το «Σώπα, όπου να ’ναι θα σημάνουν οι καμπάνες». Εννοείται πως σε κάθε πρόγραμμα την ηχηρή παρουσία τους θα έχουν και ζουρνάδες, μα κυρίως νταούλια, δημιουργώντας μια περιζήτητη νέα επαγγελματική τάξη οργανοπαιχτών. Ούτε λόγος για τη Νατάσσα Μποφίλιου που θα γίνει η φωνή του νέου lifestyle.

Αυτός και μουστάκι θα σε βάλει να ξυρίσεις

Τα μνημονιακά στυλιστικά trends δυστυχώς δεν θα έχουν θέση σε έναν κόσμο που θα κινείται αριστερόστροφα. Οχι τυχαία. Ετσι θα έρθει η ανάπτυξη. Τα μουστάκια, τα ατριμάριστα μούσια, τα τριμαρισμένα μούσια, κόβονται σύριζα, ανεβάζοντας κατακόρυφα τις πωλήσεις ξυραφιών και αφρών ξυρίσματος. Μόνο η καθόλου επιμελώς ατημέλητη αξυρισιά δύο (και ουχί τριών) ημερών θα θεωρείται κοινώς αποδεκτή. Το όμπρε και το μπαλαγιάζ θα δώσουν τη θέση τους σε παραδοσιακές τεχνικές όπως η ντεκαπάζ, φέρνοντας τζακ ποτ στα ταμεία της μέσης Ελληνίδας κομμώτριας. Για την περμανάντ αλά Βαμβακούλας, ούτε λόγος. Θα γίνει το νέο εθνικό εξαγώγιμό μας χτένισμα. 

Αντίο, selfies!

Η αυτοαναφορικότητα δεν έχει καμία θέση σε μια κοινωνία που θα αγκαλιάσει ξανά ξεχασμένες έννοιες σαν τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη, τη λαϊκή συνοχή. Η αγαπημένη συνήθεια διασήμων και μη, δηλαδή το να απαθανατίζουν τον εαυτό τους με την εμπρόσθια κάμερα του κινητού τους, ενδέχεται να απαγορευτεί διά νόμου εφόσον στο κάδρο δεν θα χωρούν τουλάχιστον τρία ή περισσότερα άτομα, πράγμα καθόλου δύσκολο αν σκεφτείς ότι η Ελεν Ντε Τζενέρις χώρεσε καμιά ντουζίνα διασημότητες στην περιώνυμη selfie της στην περσινή απονομή των βραβείων Οσκαρ. Αλλά ποια Οσκαρ; Αριστερά θα ’χουμε. Το πλήγμα για τη χώρα θα είναι βαρύ, αφού προσωπικότητες της σόουμπιζ που έκαναν τις selfies φωτογραφίες προέκταση της καθημερινότητάς τους, όπως η Νίνα Λοτσάρη, η Δήμητρα Αλεξανδράκη, η Χριστίνα Κολέτσα, η Αγγελική Ηλιάδη κ.ά., δεν θα έχουν παρά να σκεφτούν το ενδεχόμενο να αυτομολήσουν στη Δύση. Δυστυχώς, η αιμορραγία του λεγόμενου brain drain μοιάζει ασταμάτητη.



με ρακόμελα και Στρατή Τσίρκα - ενδείκνυνται οι «Ακυβέρνητες Πολιτείες»

Τα νέα meeting points:
Από τα Κολωνάρχεια στο Κάτω Κουφονήσι

Ενώ τα Εξάρχεια θα αποκτούν δροσερούς βιολογικούς αυτοδιαχειριζόμενους κήπους με εξωτικά παχύφυτα, στο αστικό Κολωνάκι, πίσω από τις φανταχτερές καπιταλιστικές βιτρίνες, θα ετοιμάζεται νωχελικά η νέα επανάσταση. Οι celebrities, μετανιωμένοι για την τρυφηλή ζωή που διήγαν στα μνημονιακά χρόνια, θα απαθανατίζονται σε εναλλακτικά στέκια των Εξαρχείων -τα οποία ενδεχομένως να μετονομαστούν σε Κολωνάρχεια από τη σύντμηση των λέξεων Κολωνάκι και Εξάρχεια-, απολαμβάνοντας κοκτέιλ βασισμένα στο παραδοσιακό ποτό της Αριστεράς, ήτοι το ρακόμελο. Τα gourmet εστιατόρια δεν θα βαθμολογούνται πια με αστέρια Michelin, αλλά θα αποδεικνύουν την πιστοποίησή τους μόνο εφόσον λάβουν το κίτρινο αστέρι που δεσπόζει πάνω από το logo του ΣΥΡΙΖΑ. Τα καλοκαίρια θα είναι μακρά σε διάρκεια, ράθυμα και ζεστά. Η Μύκονος θα ερημοποιηθεί από την παραμικρή υπόνοια επωνύμου, ενώ σε ανερχόμενους προορισμούς θα αναδειχτούν μικρά νησιά της Αγονης Γραμμής σαν το Κάτω Κουφονήσι -κάτι ήξερε η Ελενα Τσαβαλιά που έπαιρνε εκεί τις διακοπές της-, την Ανάφη και τη Σίκινο. Οι celebrities θα διψούν για μια παπαράτσι φωτογραφία τους από κάποιο αιγαιοπελαγίτικο πανηγύρι, ενώ αν καταφέρεις να βρεις θέση ελλιμενισμού στο Καστελόριζο Αύγουστο μήνα, τότε θα έχεις βρει και μια θέση στην καρδιά του νέου κατεστημένου της χώρας. Τα καλοκαιρινά αναγνώσματα δεν θα είναι πια best sellers -αυτά θα μετονομαστούν με κυβερνητική τροπολογία σε ευπώλητα- του Νταν Μπράουν ή οι «50 αποχρώσεις του γκρι», αλλά τα άπαντα του Στρατή Τσίρκα -κυρίως οι «Ακυβέρνητες Πολιτείες»- που θα γεμίζουν κάθε καλοκαίρι με άμμο και θα νωτίζονται από αντηλιακό με άρωμα όχι καρύδας αλλά ανατροπής σε κάποια παραλία -φυσικά- φυσιολατρών γυμνιστών. Οι θερινοί γάμοι των τζετ-σέτερ θα γίνονται στον περίφημο «Σκοπελίτη», το πλοίο-θρύλο που διασχίζει αγόγγυστα δεκαετίες τώρα τις Μικρές Κυκλάδες και ουχί σε παροπλισμένα ιστορικά πολεμικά πλοία-μουσεία, τύπου θωρηκτού «Αβέρωφ».

Τα εξώφυλλα των περιοδικών

Ας ξεχάσουμε τις δήθεν αυθόρμητες φωτογραφίες επωνύμων που σουλατσάρουν παρέα με τα αγαπημένα τους σκυλιά και άξαφνα απαθανατίζονται από τους παπαράτσι - άλλωστε ο κλάδος θα είναι απασχολημένος κυνηγώντας όχι πια την Ελένη Μενεγάκη αλλά πολιτικούς με star quality σαν τη Ραχήλ Μακρή. Αγαπημένο location για φωτογραφήσεις δεν θα είναι κάποια χλιδάτη σουίτα ξενοδοχείου ή κάποια βαθυγάλαζη πισίνα, αλλά η πλατεία Συντάγματος κι αυτό γιατί κάθε celebrity θα αποζητά να φωτογραφηθεί με το νεόκοπα αγαπημένο pet του Αλέξη Τσίπρα, το περιστέρι. Οι δηλώσεις στις εκ βαθέων συνεντεύξεις δεν θα αφορούν στα παιδικά χρόνια, στις ίντριγκες με συναδέλφους ή στους έρωτες και τους χωρισμούς, αλλά στα τραυματικά χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία, στην προδοσία της σοσιαλδημοκρατίας, στο ψεύτικο εκσυγχρονιστικό όραμα. Τίτλοι όπως «Πώς σώθηκα από του βαθιού ΠΑΣΟΚ τα δόντια» ή «Ο νεοφιλελευθερισμός σκοτώνει τον έρωτα» θα είναι τα νέα δημοσιογραφικά κλισέ. Μια θέση στα εξώφυλλα θα συνεχίσει να έχει ο Σάκης Ρουβάς, ο οποίος πλέον θα μπορεί να μιλά εξομολογητικά για τον τρόπο που μυήθηκε στη θεατρική μέθοδο Στανισλάβσκι. Εννοείται πως δεν θα λείπουν αφιερώματα, όπως το πρόσφατο της «Vogue», αναφορικά με τα «πρέπει» και τα «δεν πρέπει» στα οποία θα οφείλει να υπακούει η γκαρνταρόμπα της πρώτης κυρίας της χώρας.

Και με τους hipsters τι γίνεται;

Η πιο απολίτικη κάστα της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας είναι ίσως η μόνη που θα μείνει αλώβητη από τη ριζοσπαστική αλλαγή του lifestyle - το colour blocking της Ζωής Κωνσταντοπούλου κατά την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης δεν αφήνει το παραμικρό περιθώριο αμφισβήτησης, στυλιστικά τουλάχιστον. Κι αυτό γιατί μάλλον δεν θα προλάβουν να πληροφορηθούν ποτέ την έλευση της Αριστεράς στην εξουσία, ξεχασμένοι σε κάποιο πάρτυ, αποκαμωμένοι από το hangover, ταμπουρωμένοι σε κάποιο μουσικό φεστιβάλ του εξωτερικού. Θα συνεχίσουν να σκορπίζουν αμέριμνα αυτοαναφορικότητα με το καντάρι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, φυσικά εάν και εφόσον αυτά δεν ποινικοποιηθούν, πράγμα παραπάνω από πιθανό για το χιούμορ.