Ο ύπνος καταλαμβάνει περίπου το 1/3 της ζωής μας και είναι ένα αγαθό απέναντι στο οποίο όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι. Δυστυχώς όμως, οι πολλαπλές διαταραχές κατά τον ύπνο, αλλά και ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχουν μετατρέψει για πολλούς ανθρώπους τον ύπνο σε αγώνα δρόμου αντί για περίοδο ανάπαυσης.
Για χιλιάδες χρόνια ο ύπνος θεωρούνταν απλώς αυτό που συνέβαινε ανάμεσα στο καληνύχτα και στο καλημέρα, φαινόμενο με μάλλον παθητικό χαρακτήρα που ενδιέφερε μόνο τους ποιητές και τους φιλοσόφους.
Από το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα ο ύπνος αποτελεί αντικείμενο συνεχούς και αυξανόμενης επιστημονικής έρευνας. Αναγνωρίζεται πλέον ως ενεργητικό φαινόμενο, απαιτεί αρμονική συνεργασία συστημάτων και μηχανισμών και τυχόν διαταραχές του προκαλούν συμπτώματα κατά την διάρκεια της ημέρας, με κυρίαρχα αυτά της ημερήσιας κόπωσης και υπνηλίας.
Οι θεωρίες για την σημασία του ύπνου είναι πολλές και με τελείως διαφορετικές προσεγγίσεις ανάμεσα τους. Αυτό όμως που είναι βέβαιο είναι το γεγονός ότι εάν ο ύπνος που καταλαμβάνει ικανό μέρος της ζωής του ανθρώπου δεν είχε σημασία θα ήταν το μεγαλύτερο λάθος στην εξέλιξη των ειδών που έχει γίνει ποτέ.
Ανάμεσα στα νοσήματα του ύπνου το πιο δημοφιλές, αλλά και ιδιαίτερα συχνό είναι η «υπνική άπνοια». Με απλά λόγια η ανάσα μας σταματάει συχνά ενώ κοιμόμαστε. Είναι η νόσος με τα χίλια πρόσωπα. Ροχαλητό και διακοπές αναπνοής που τρομάζουν κατά την νύχτα. Έντονη υπνηλία με κίνδυνο για τροχαία ατυχήματα, κόπωση, αδυναμία συγκέντρωσης και διαταραχές στην μνήμη αλλά και το συναίσθημα κατά την ημέρα είναι κάποια από τα πολλά συμπτώματα. Πρέπει όμως επίσης να τονισθεί ότι η περιοδική διακοπή στην οξυγόνωση κατά τον ύπνο έχει δυσμενή αποτελέσματα στο καρδιαγγειακό και νευρικό σύστημα αλλά και τον μεταβολισμό μας.
Ο σύγχρονος τρόπος ζωής μας έχει στερήσει το δικαίωμα να κοιμόμαστε τις 7-8 ώρες που έχουμε ανάγκη. Το «σύνδρομο του ανεπαρκούς ύπνου» είναι το συχνότερο νόσημα του ύπνου. Χρονικά ανεπαρκής ύπνος δε σημαίνει μόνο κακή ημέρα, αλλά και προβλήματα για την καρδιά μας, τον μεταβολισμό και την άμυνα του οργανισμού μας.
Όταν το μυαλό τρέχει ακόμα και όταν φτάνει η στιγμή να πέσουμε στο κρεβάτι έρχεται για πολλούς η βασανιστική αϋπνία, μια από τις συχνότερες διαταραχές του ύπνου που ενισχύεται ακόμη περισσότερο με την ευρεία χρήση των σύγχρονων συσκευών κοινωνικής δικτύωσης που εκπέμποντας φως επιδεινώνουν τα πράγματα, ιδιαίτερα στους νέους, εμποδίζοντας την ομαλή έκκριση της μελατονίνης που είναι η ορμόνη που προκαλεί την ομαλή έλευση του ύπνου.
