Εθισμός με το σεξ: Τι είναι πραγματικά και τι συμβαίνει στα κέντρα απεξάρτησης;

Μετά την είδηση ότι ο παραγωγός του Χόλιγουν, Χάρβεϊ Γουάινσταϊν πρόκειται να μεταβεί σε κέντρο απεξάρτησης από το σεξ προκειμένου να καταπολεμήσει τον λεγόμενο «εθισμό» του, πολλή συζήτηση γίνεται για τις θεραπείες που εφαρμόζονται στις εν λόγω εγκαταστάσεις αλλά και για τα κριτήρια με τα οποία μπορεί κάποιος να χαρακτηριστεί σεξομανής.

Το γεγονός ότι ο εθισμός με το σεξ χρησιμοποιείται κατά κόρον από (κυρίως) άπιστους σταρ του Χόλιγουντ για να δικαιολογήσει... τα αδικαιολόγητα, είναι γνωστό σε όλους. Τι γίνεται όμως όταν ο εθισμός με το σεξ χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για ανάρμοστη ή ακόμα και εγκληματική συμπεριφορά; Το γεγονός ότι ένας αδίστακτος άνδρας, όπως ο Γουάινσταϊν, εκβίαζε επί τρεις τουλάχιστον δεκαετίες με τη δύναμη που είχε αποκτήσει στο Χόλιγουντ δεκάδες (ή ίσως και εκατοντάδες) γυναίκες να τον δεχτούν στο κρεβάτι τους, μπορεί να «σβηστεί» με τον ισχυρισμό και μόνο ενός εθισμού;


 
Θέλοντας να ρίξει φως σε αυτά τα ερωτήματα, η Deborah Schiller, διευθύντρια του προγράμματος καταπολέμησης του εθισμού με το σεξ στο κέντρο Deborah Schiller στο Μισισίπι, εξηγεί στο The Cut τι πραγματικά σημαίνει να είναι κανείς «σεξομανής».

«Ο κόσμος μου λέει πολλές φορές, μαθαίνοντας τι δουλειά κάνω: "Να ένας εθισμός που δεν θα με πείραζε να έχω, ακούγεται πολύ διασκεδαστικός". Η αλήθεια βέβαια είναι πολύ διαφορετική. Ο εθισμός με το σεξ είναι πραγματικό μαρτύριο», τονίζει η Δρ. Schiller.

Όπως η ίδια επισημαίνει, η πλειοψηφία των ανθρώπων αναπτύσσουν εθισμό με το σεξ ως συνέπεια κάποιας τραυματικής εμπειρίας στη ζωή τους. Υπάρχει ωστόσο και ένα μεγάλο ποσοστό που τον εμφανίζει ως συνέπεια της έκθεσης από εξαιρετικά μικρή ηλικία στην πορνογραφία.

«Υπάρχουν άνθρωποι που μεγαλώνουν με πορνό ταινίες και εθίζονται αμέσως. Το σεξ γίνεται η ζωή τους», αναφέρει χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι υπάρχουν άνδρες που εκτέθηκαν σε αυτό το υλικό από τα 4 τους χρόνια και πλέον αυνανίζονται έξι ώρες τη μέρα!

Οι ασθενείς που πηγαίνουν στο Pine Grove ακολουθούν ένα πολύ αυστηρό πρόγραμμα που περιλαμβάνει διαλογισμό, ψυχανάλυση σε ομάδες, ψυχοθεραπεία και ανάπτυξη δεξιοτήτων επικοινωνίας. Μαθαίνουν από την αρχή να μην βλέπουν τους ανθρώπους ως αντικείμενα, να κρατούν υπό έλεγχο τις φαντασιώσεις τους και να μην ωραιοποιούν τις αναμνήσεις τους, κάτι που συνηθίζουν να κάνουν οι εθισμένοι με το σεξ.

Σύμφωνα με την Schiller, βασικό κομμάτι της θεραπείας είναι η αποχή από το σεξ. Επίσης, ακολουθείται εξατομικευμένη θεραπευτική προσέγγιση σε κάθε περίπτωση ασθενούς, η οποία διαμορφώνεται με βάση ένα ερωτηματολόγιο 500 ερωτήσεων που καλείται να συμπληρώσει κάθε άτομο κατά την εισαγωγή του.

Δυστυχώς, όπως επισημαίνει η Dr. Schiller, ο εθισμός με το σεξ είναι σαν τον διαβήτη, δεν θεραπεύεται ποτέ.  Ωστόσο, τα άτομα που πάσχουν από αυτόν μπορούν να αποκτήσουν τα κατάλληλα εργαλεία ώστε να τον διαχειρίζονται, εμποδίζοντάς τον από να καταστρέφει τη ζωή τους, να πληγώνει τους αγαπημένους τους και να σαμποτάρει τις καριέρες τους.