Απειλούνται με εξαφάνιση οι ζωγράφοι της Μονμάρτης

Σοβαρές επιπτώσεις στους ζωγράφους της Μονμάρτης απειλεί να επιβάλλει η παγκοσμιοποίηση, καθώς όλο και περισσότερο βρίσκονται σε ανταγωνισμό με αναπαραγωγές από την Κίνα που πουλιούνται σε παρακείμενες αίθουσες τέχνης και καταστήματα αναμνηστικών δώρων, σε εξευτελιστικές τιμές.

Οι ζωγράφοι της Μονμάρτης αποτελούν μέρος της εικόνας της γαλλικής πρωτεύουσας, τόσο όσο ο Πύργος του Άιφελ και η Παναγία των Παρισίων.

Και δεν είναι μόνο οι φτηνές κινεζικές απομιμήσεις που τους απειλούν αλλά και ο ανταγωνισμός που αντιμετωπίζουν από καλλιτέχνες που δουλεύουν παράνομα στην Place du Tertre, την περιοχή του Παρισιού στο λόφο γύρω από την Σακρ Κερ, την περίφημη βασιλική της Μονμάρτης.

Εξακολουθεί βέβαια υπάρχει μία υπόνοια στην παλιά γειτονιά των καλλιτεχνών που κάποτε προσέλκυσε ζωγράφους όπως ο Ρενουάρ, ο Βαν Γκονγκ, ο Τουλούζ Λωτρέκ, ο Πικάσο και ο Μπραγκέμ. Οι καλλιτέχνες που είναι σήμερα εκεί νοιάζονται περισσότερο για το καλό όνομα της τέχνης τους.

«Ο θρύλος των καλλιτεχνών της Μονμάρτης σύντομα δεν θα υφίσταται», λέει με πικρία ο Αλέν, ένας 58χρονος καλλιτέχνης που αναφέρει ότι έστησε για πρώτη φορά το καβαλέτο του εκεί πριν από 35 χρόνια

Σήμερα υπάρχουν περίπου 300 καλλιτέχνες που έχουν την πολυπόθητη άδεια να δουλέψουν στην Πλας ντι Τερτρ και δεν αντιμετωπίζουν την απειλή της εξάλειψης, καθώς η λίστα αναμονής για να τη λήψη άδειας είναι μεγάλη. Όμως ανησυχούν για το τέλος μιας παράδοσης.

«Από τη μία, η μάχη για την επιβίωση γίνεται όλο και δυσκολότερη, από την άλλη, η εικόνα μας γίνεται χειρότερη, λέει η Μαρί Νοέλ Ρόμβος.

Αρκετοί είναι αυτοί που παράνομα σταματούν τους τουρίστες οι οποίοι επισκέπτονται την Σακρ Κερ, πριν περάσουν το κατώφλι της βασιλικής, προτείνοντάς τους πορτρέτα που κοστίζουν ανάμεσα στα 15 και στα 20 ευρώ. "Αυτό όμως δεν είναι το μόνο πράγμα που καταστρέφει την εικόνα μας. Συχνά τα πορτρέτα είναι τόσο άσχημα που οι άνθρωποι απογοητεύονται και αυτό πλήττει εμάς τους ίδιους», λέει η Ρομβός, η οποία ίδρυσε μια ένωση καλλιτεχνών πορτρέτων για να υπερασπιστεί την τέχνη της.

Τα πορτρέτα και οι καρικατούρες είναι τα πιο δημοφιλή είδη ζωγραφικής που ζητούνται και η λογική της απλής κερδοφορίας έχει εισβάλλει στη Μονμάρτη, με αποτέλεσμα οι καλλιτέχνες να προσαρμόζονται στις προτιμήσεις των πελατών τους.

«Δυστυχώς εξαιτίας αυτού, ένα ομοιόμορφο στυλ ζωγραφικής έχει διαποτίσει την τέχνη», λέει η Ρομβός.

Οι πορτρετίστες βρίσκονται στην Πλας ντι Τερτρ από το 1976. Μέχρι τότε μπορούσε κάποιος να προσφέρει τη ζωγραφική του τέχνη χωρίς άδεια, με βάση την αρχή ότι ο πρώτος που πήγαινε, ήταν και ο πρώτος που ζωγράφιζε. Η αρχή είχε κάποια πλεονεκτήματα.

«Συχνά ερχόμουν στις 6 το πρωί για να πιάσω θέση», θυμάται η Ρομβός. Μετά τέθηκαν οι κανόνες που ισχύουν και σήμερα, σύμφωνα με τους οποίους μόνο στους καλλιτέχνες που ανταποκρίνονται σε αυστηρά κριτήρια και είναι καταχωρημένοι στους καταλόγους του Οίκου του Καλλιτέχνη, της γαλλικής κρατικής ένωσης καλλιτεχνών, επιτρέπεται να δουλέψουν και να πουλούν τα έργα τους στην πλατεία.

Σήμερα σε δύο καλλιτέχνες αντιστοιχεί ο χώρος ενός τετραγωνικού μέτρου και σε αυτόν δουλεύουν εναλλάξ. «Αυτό έχει λειτουργήσει καλά και αρκεί για να κερδίσει κάποιος το μεροκάματο. Ωστόσο σήμερα οι τιμές μας έχουν μειωθεί πάρα πολύ», λέει η Ρομβός.

Η οργάνωση που ίδρυσε για τη διατήρηση των καλλιτεχνών της Μονμάρτης είναι η μία από τις πέντε που υπάρχουν, οι οποίες και μπορούν να αναλάβουν δράση εναντίον της αύξησης των ενοικίων.