Με αφορμή τα 20 χρόνια λειτουργείας του Ξενώνα Προσωρινής Διαμονής, η Εταιρία Προστασίας Σπαστικών/ Πόρτα Ανοιχτή βράβευσε την bwin για την πολύπλευρη στήριξη της.
Έξι επιφανείς Έλληνες της Ιταλίας μιλούν για την κρίση
Έξι επιφανείς Έλληνες της Ιταλίας μιλούν για την κρίση
Αγωνία και μηνύματα αισιοδοξίας μέσα από τις σελίδες περιοδικού «Io Donna» της εφημερίδας Corriere della Sera
Ένας ψυχίατρος, μια γενική διευθύντρια, ένας σεφ, μία γιατρός, ένας μάνατζερ και μία διευθύντρια, όλοι τους Ελληνες που ζουν μόνιμα στην Ιταλία, μιλούν στο γυναικείο ένθετο περιοδικό «Io Donna» της εφημερίδας Corriere della Sera για την κρίση που έχει χτυπήσει την Ελλάδα, για την απόφασή τους να κάνουν τόπο κατοικίας τους τη γειτονική χώρα και για τις ελπίδες τους για τον ελληνικό λαό.
Οι έξι επιφανείς Ελληνες αποκαλύπτουν στη δημοσιογράφο Εμανουέλα Τζουκαλά σκέψεις που τους συνοδεύουν από την «παλιά» Ελλάδα και φωτογραφίζονται από τον διάσημο Ελληνα φωτογράφο Σάκη Λάλα, ο φακός του οποίου αποτυπώνει το βλέμμα τους που προδίδει έγνοια για το μέλλον της χώρας, αλλά και ελπίδα.
Οι έξι επιφανείς Ελληνες αποκαλύπτουν στη δημοσιογράφο Εμανουέλα Τζουκαλά σκέψεις που τους συνοδεύουν από την «παλιά» Ελλάδα και φωτογραφίζονται από τον διάσημο Ελληνα φωτογράφο Σάκη Λάλα, ο φακός του οποίου αποτυπώνει το βλέμμα τους που προδίδει έγνοια για το μέλλον της χώρας, αλλά και ελπίδα.
Ο Σπύρος Θεοδωρίδης έγινε γνωστός σε όλη την Ιταλία χάρη στη συμμετοχή και νίκη του στον τηλεοπτικό διαγωνισμό μαγειρικής Masterchef το 2011 και πλέον έχει δική του εκπομπή «Help Kitchen» στο τηλεοπτικό κανάλι Sky. Μιλώντας στο Io Donna εκφράζει θυμό για την κατάσταση στην Ελλάδα. «Ηρθα στην Ιταλία από αγάπη, ήμουν νέος και την Αθήνα την έζησα λίγο, όμως ήταν αρκετό για να φύγω με θυμό. Στην Ελλάδα ποτέ τα πράγματα δε λειτούργησαν σωστά. Στα νοσοκομεία για παράδειγμα, έπρεπε να δώσεις φακελάκι στους γιατρούς για να σε εξετάσουν. Για να μη μιλήσω για τη διαφθορά στην πολιτική. Ηταν σίγουρο ότι θα ξεσπούσε η κρίση», λέει ο κ. Θεοδωρίδης.
Ο σεφ δεν παραλείπει να μιλήσει και για τη «χρυσή εποχή» των Ολυμπιακών όπου «η χώρα είχε μεταμορφωθεί. Μεγάλοι δρόμοι, ξενοδοχεία, στάδια…ποιος μπορούσε να τα υποστηρίξει (οικονομικά) όλα αυτά; Ο Δήμος Αθηναίων αντί να επενδύσει σε σημαντικά πράγματα, κατασκεύαζε ποδηλατοδρόμους σε μια πόλη που δε βλέπει κανείς ποδήλατα να κυκλοφορούν. Οι Ελληνες είναι έτσι: δε τους νοιάζει μέχρι που η κατάσταση δε πάει άλλο και τότε μόνο επαναστατούν».
Οσο για το μέλλον ο κ. Θεοδωρίδης οι προβλέψεις του δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξες καθώς «μπορεί η χώρα να βγει από την κρίση πουλώντας τα πάντα, ακόμα και την Ακρόπολη. Η Ευρώπη έχει ήδη κάνει πολλά για να μας βοηθήσει». Για τον ίδιο παρόλα αυτά νιώθει ότι ζει σε ένα όνειρο «κερδίζοντας το Masterchef η ζωή μου άλλαξε. Όπως το αμερικανικό όνειρο, όπου ακόμα υπάρχουν οι ευκαιρίες».
Η κυρία Ειρήνη Ποντικάκη, γιατρός στο νοσοκομείο «Gaetano Pini» του Μιλάνο ζει στην Ιταλία από το 1987, πολλά χρόνια πριν η κρίση χτυπήσει την πόρτα της Ελλάδας και της Ευρώπης. Παρόλα αυτά η κυρία Ποντικάκη δεν είναι ξένη σε αυτή τη κατάσταση, καθώς τα συχνά ταξίδια της στην πατρίδα της την Κρήτη της την υπενθυμίζουν. «Ηρθα στην Ιταλία για σπουδές και έμεινα. Πηγαίνω στην Κρήτη δύο φορές τον χρόνο. Πριν την κρίση με εντυπωσίαζε η αλλαγή στον τρόπο ζωής των Ελλήνων: ακριβά αυτοκίνητα, ταξίδια, τρελά έξοδα. Τα χρήματα όμως ήταν εικονικά, που κατάφεραν να αλλοιώσουν τον χαρακτήρα του λαού. Ηταν προφανές ότι επρόκειτο για το πρελούδιο μιας καταστροφής: πέρα από την γεωργία και τον τουρισμό, η ελληνική οικονομία δεν υφίσταται», λέει.
Αλλά πως προβλέπει το μέλλον; Υποστηρίζει πως «θα χρειαστεί χρόνος μέχρι η κυβέρνηση και ο κάθε οικογενειάρχης να ξανασηκωθεί. Τα παιδιά μου είναι δίγλωσσα και λατρεύουν την Ελλάδα. Για εκείνα όμως η Ελλάδα είναι εκείνη των καρτ ποστάλ, όλο θάλασσα, ήλιος, κόσμος που χαμογελά. Αυτός είναι ο χαρακτήρας μας: η ανοιχτή καρδιά, η απόλαυση της ζωής με τα λίγα. Από εκεί λοιπόν μπορούμε να ξαναρχίσουμε».
Με το μάτι ειδικού ίσως ο κύριος Παναγιώτης Καντζάς βλέπει την οικονομική κρίση και την γενικότερη κατάσταση στην Ελλάδα. Ψυχαναλυτής και ψυχολόγος της πολιτικής, ο κύριος Καντζάς ζει στην Ιταλία από το 1964 και δηλώνει «θλιμμένος και ενοχλημένος με την αλαζονεία με την οποία η Ανγκελα Μέρκελ χειρίζεται το ζήτημα: οι πατεράδες μας συγχώρησαν εγκλήματα πολέμου των Γερμανών, οι οποίοι θα έπρεπε να έχουν μια συμπεριφορά πιο ήπια». Βέβαια όπως δηλώνει όταν σκέφτεται με τη λογική τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Λέει λοιπόν ο κ. Καντζάς «με τη λογική όμως, καθώς ασχολούμαι με την ψυχολογία της μάζας, προσπαθώ να διαβάσω τα γεγονότα σαν συμπτώματα για να φτάσω σε μια διάγνωση: βρίσκεται σε κρίση πρώτα από όλα ο ρόλος του πατέρα. Ενας ρόλος του πάτερ φαμίλια, των κυβερνήσεων, των συνδικάτων, των οικονομικών θεσμών, που προβλέπει να βάζει σε τάξη και εμπνέει ιδανικά. Αυτός ο ρόλος παραπαίει σε όλα τα επίπεδα, από το ιδιωτικό στο δημόσιο και το αποτέλεσμα είναι η καταστροφή του ατόμου. Όταν ένας θεσμός και σε αυτή τη περίπτωση η ελληνική κυβέρνηση και η Ευρώπη, ωθεί τον κόσμο να καταναλώνει χωρίς να έχει ανάγκη, με χρήματα που δεν έχει, τότε διαφθείρει τους ανθρώπους. Αυτό το πρόβλημα αφορά σε όλη τη Δύση: η Ελλάδα είναι μόνο η ορατή έκρηξη μιας παγκόσμιας λογικής. Και η Ιταλία είναι πολύ κοντά σε μια ανάλογη κατάρρευση».
Όταν είχε αναλάβει υπεύθυνος διανομών το 2009 (casting manager) είχε φέρει μια μικρή επανάσταση, καθώς ήταν ο πρώτος μη Ιταλός στα 240 χρόνια τότε της Σκάλα του Μιλάνου στη θέση αυτή. Ο κύριος Ηλίας Τζεμπετονίδης συνεχίζει να κάνει τις επαναστάσεις του καταγράφοντας αύξηση συνδρομών στο περίφημο λυρικό θέατρο παρά την κρίση. Για την ελληνική κρίση όμως τι λέει ο «εγκέφαλος» της Σκάλα; «Ο πατέρας μου είναι 83 ετών και έχει μειωμένη σύνταξη κατά 45%. Η αδερφή μου διευθύνει ένα κατάστημα μεγάλης αλυσίδας και έχει να πληρωθεί τέσσερις μήνες. Οι φίλοι μου δημοσιογράφοι και διευθυντές έχουν χάσει τη δουλειά τους. Τα μέτρα της τρόικας, είναι αυτά της ύφεσης: προβλέπουν περικοπές αλλά καμία ουσιαστική πρωτοβουλία για την οικονομική ανάπτυξη», λέει ο κ. Τζεμπετονίδης. Δεν παραλείπει μάλιστα να αναφέρει την άνοδο της Χρυσής Αυγής λέγοντας πως «αυξάνονται οι αυτοκτονίες, ένα δραματικό φαινόμενο που δεν είχαμε ποτέ στη χώρας μας και αυξάνονται ακροδεξιά κινήματα όπως η Χρυσή Αυγή». Αυτό που χρειάζεται σύμφωνα με τον κ. Τζεμπετονίδη είναι «μια στρατηγική για να αναδειχθεί ο τουρισμός, τα γεωργικά προϊόντα και το λιμάνι του Πειραιά».
Παρότι από το 1999 έχει εγκατασταθεί στο Μιλάνο, παντρεμένη με Ιταλό, η Κρητικής καταγωγής Μαρία Ξανθουδάκη διευθύντρια εκπαιδευτικών υπηρεσιών του Εθνικού Μουσείου της Επιστήμης και Τεχνολογίας «Leonardo da Vinci» του Μιλάνου, παρατηρεί την κρίση πολύ στενά. «Κάθε ημέρα ακούω για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι που γνωρίζω, μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, ανεργία. Στην Κρήτη βλέπω καταστήματα και γραφεία κλειστά σε δρόμους που πριν υπήρχε ζωή. Ο κόσμος δε χαμογελά πια. Με πληγώνουν περισσότερο οι εικόνες των ανθρώπων της μεσαίας τάξης που τώρα τρώνε στα συσσίτια: είναι πολύ σκληρό», δηλώνει η κυρία Ξανθουδάκη. Οσο για τους νέους Ελληνες αυτό που τη θλίβει είναι ότι «φεύγουν από τη χώρα, η οποία κατ’αυτό τον τρόπο αδειάζει από τα μυαλά εκείνα που θα μπορούσαν να βρουν λύσεις για το μέλλον. Οι Ελληνες αναζητούν τις αιτίες της κατάρρευσης: σκέφτονται και το ίδιο σκέφτομαι κι εγώ, ότι η χώρα μας είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος μιας κακής ευρωπαϊκής πολιτικής».
Ο σεφ δεν παραλείπει να μιλήσει και για τη «χρυσή εποχή» των Ολυμπιακών όπου «η χώρα είχε μεταμορφωθεί. Μεγάλοι δρόμοι, ξενοδοχεία, στάδια…ποιος μπορούσε να τα υποστηρίξει (οικονομικά) όλα αυτά; Ο Δήμος Αθηναίων αντί να επενδύσει σε σημαντικά πράγματα, κατασκεύαζε ποδηλατοδρόμους σε μια πόλη που δε βλέπει κανείς ποδήλατα να κυκλοφορούν. Οι Ελληνες είναι έτσι: δε τους νοιάζει μέχρι που η κατάσταση δε πάει άλλο και τότε μόνο επαναστατούν».
Οσο για το μέλλον ο κ. Θεοδωρίδης οι προβλέψεις του δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξες καθώς «μπορεί η χώρα να βγει από την κρίση πουλώντας τα πάντα, ακόμα και την Ακρόπολη. Η Ευρώπη έχει ήδη κάνει πολλά για να μας βοηθήσει». Για τον ίδιο παρόλα αυτά νιώθει ότι ζει σε ένα όνειρο «κερδίζοντας το Masterchef η ζωή μου άλλαξε. Όπως το αμερικανικό όνειρο, όπου ακόμα υπάρχουν οι ευκαιρίες».
Η κυρία Ειρήνη Ποντικάκη, γιατρός στο νοσοκομείο «Gaetano Pini» του Μιλάνο ζει στην Ιταλία από το 1987, πολλά χρόνια πριν η κρίση χτυπήσει την πόρτα της Ελλάδας και της Ευρώπης. Παρόλα αυτά η κυρία Ποντικάκη δεν είναι ξένη σε αυτή τη κατάσταση, καθώς τα συχνά ταξίδια της στην πατρίδα της την Κρήτη της την υπενθυμίζουν. «Ηρθα στην Ιταλία για σπουδές και έμεινα. Πηγαίνω στην Κρήτη δύο φορές τον χρόνο. Πριν την κρίση με εντυπωσίαζε η αλλαγή στον τρόπο ζωής των Ελλήνων: ακριβά αυτοκίνητα, ταξίδια, τρελά έξοδα. Τα χρήματα όμως ήταν εικονικά, που κατάφεραν να αλλοιώσουν τον χαρακτήρα του λαού. Ηταν προφανές ότι επρόκειτο για το πρελούδιο μιας καταστροφής: πέρα από την γεωργία και τον τουρισμό, η ελληνική οικονομία δεν υφίσταται», λέει.
Αλλά πως προβλέπει το μέλλον; Υποστηρίζει πως «θα χρειαστεί χρόνος μέχρι η κυβέρνηση και ο κάθε οικογενειάρχης να ξανασηκωθεί. Τα παιδιά μου είναι δίγλωσσα και λατρεύουν την Ελλάδα. Για εκείνα όμως η Ελλάδα είναι εκείνη των καρτ ποστάλ, όλο θάλασσα, ήλιος, κόσμος που χαμογελά. Αυτός είναι ο χαρακτήρας μας: η ανοιχτή καρδιά, η απόλαυση της ζωής με τα λίγα. Από εκεί λοιπόν μπορούμε να ξαναρχίσουμε».
Με το μάτι ειδικού ίσως ο κύριος Παναγιώτης Καντζάς βλέπει την οικονομική κρίση και την γενικότερη κατάσταση στην Ελλάδα. Ψυχαναλυτής και ψυχολόγος της πολιτικής, ο κύριος Καντζάς ζει στην Ιταλία από το 1964 και δηλώνει «θλιμμένος και ενοχλημένος με την αλαζονεία με την οποία η Ανγκελα Μέρκελ χειρίζεται το ζήτημα: οι πατεράδες μας συγχώρησαν εγκλήματα πολέμου των Γερμανών, οι οποίοι θα έπρεπε να έχουν μια συμπεριφορά πιο ήπια». Βέβαια όπως δηλώνει όταν σκέφτεται με τη λογική τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Λέει λοιπόν ο κ. Καντζάς «με τη λογική όμως, καθώς ασχολούμαι με την ψυχολογία της μάζας, προσπαθώ να διαβάσω τα γεγονότα σαν συμπτώματα για να φτάσω σε μια διάγνωση: βρίσκεται σε κρίση πρώτα από όλα ο ρόλος του πατέρα. Ενας ρόλος του πάτερ φαμίλια, των κυβερνήσεων, των συνδικάτων, των οικονομικών θεσμών, που προβλέπει να βάζει σε τάξη και εμπνέει ιδανικά. Αυτός ο ρόλος παραπαίει σε όλα τα επίπεδα, από το ιδιωτικό στο δημόσιο και το αποτέλεσμα είναι η καταστροφή του ατόμου. Όταν ένας θεσμός και σε αυτή τη περίπτωση η ελληνική κυβέρνηση και η Ευρώπη, ωθεί τον κόσμο να καταναλώνει χωρίς να έχει ανάγκη, με χρήματα που δεν έχει, τότε διαφθείρει τους ανθρώπους. Αυτό το πρόβλημα αφορά σε όλη τη Δύση: η Ελλάδα είναι μόνο η ορατή έκρηξη μιας παγκόσμιας λογικής. Και η Ιταλία είναι πολύ κοντά σε μια ανάλογη κατάρρευση».
Όταν είχε αναλάβει υπεύθυνος διανομών το 2009 (casting manager) είχε φέρει μια μικρή επανάσταση, καθώς ήταν ο πρώτος μη Ιταλός στα 240 χρόνια τότε της Σκάλα του Μιλάνου στη θέση αυτή. Ο κύριος Ηλίας Τζεμπετονίδης συνεχίζει να κάνει τις επαναστάσεις του καταγράφοντας αύξηση συνδρομών στο περίφημο λυρικό θέατρο παρά την κρίση. Για την ελληνική κρίση όμως τι λέει ο «εγκέφαλος» της Σκάλα; «Ο πατέρας μου είναι 83 ετών και έχει μειωμένη σύνταξη κατά 45%. Η αδερφή μου διευθύνει ένα κατάστημα μεγάλης αλυσίδας και έχει να πληρωθεί τέσσερις μήνες. Οι φίλοι μου δημοσιογράφοι και διευθυντές έχουν χάσει τη δουλειά τους. Τα μέτρα της τρόικας, είναι αυτά της ύφεσης: προβλέπουν περικοπές αλλά καμία ουσιαστική πρωτοβουλία για την οικονομική ανάπτυξη», λέει ο κ. Τζεμπετονίδης. Δεν παραλείπει μάλιστα να αναφέρει την άνοδο της Χρυσής Αυγής λέγοντας πως «αυξάνονται οι αυτοκτονίες, ένα δραματικό φαινόμενο που δεν είχαμε ποτέ στη χώρας μας και αυξάνονται ακροδεξιά κινήματα όπως η Χρυσή Αυγή». Αυτό που χρειάζεται σύμφωνα με τον κ. Τζεμπετονίδη είναι «μια στρατηγική για να αναδειχθεί ο τουρισμός, τα γεωργικά προϊόντα και το λιμάνι του Πειραιά».
Παρότι από το 1999 έχει εγκατασταθεί στο Μιλάνο, παντρεμένη με Ιταλό, η Κρητικής καταγωγής Μαρία Ξανθουδάκη διευθύντρια εκπαιδευτικών υπηρεσιών του Εθνικού Μουσείου της Επιστήμης και Τεχνολογίας «Leonardo da Vinci» του Μιλάνου, παρατηρεί την κρίση πολύ στενά. «Κάθε ημέρα ακούω για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι που γνωρίζω, μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, ανεργία. Στην Κρήτη βλέπω καταστήματα και γραφεία κλειστά σε δρόμους που πριν υπήρχε ζωή. Ο κόσμος δε χαμογελά πια. Με πληγώνουν περισσότερο οι εικόνες των ανθρώπων της μεσαίας τάξης που τώρα τρώνε στα συσσίτια: είναι πολύ σκληρό», δηλώνει η κυρία Ξανθουδάκη. Οσο για τους νέους Ελληνες αυτό που τη θλίβει είναι ότι «φεύγουν από τη χώρα, η οποία κατ’αυτό τον τρόπο αδειάζει από τα μυαλά εκείνα που θα μπορούσαν να βρουν λύσεις για το μέλλον. Οι Ελληνες αναζητούν τις αιτίες της κατάρρευσης: σκέφτονται και το ίδιο σκέφτομαι κι εγώ, ότι η χώρα μας είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος μιας κακής ευρωπαϊκής πολιτικής».
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα