Θα συμφωνήσουν ή θα τα «σπάσουν» Μέρκελ και Σαρκοζί;

Σε θεωρητικό επίπεδο συμφωνούν ως προς την αναγκαιότητα δραματικών αλλαγών στη διακυβέρνηση της Ευρωζώνης και στις Συνθήκες της ΕΕ.

Σε πρακτικό επίπεδο αναγνωρίζουν πως η κρίση που σαρώνει την Ευρώπη δεν θα αφήσει ανεπηρέαστες τις οικονομίες των χωρών τους και επίσης πως οι εταίροι τους στην Ευρωζώνη δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν της κρίσης χωρίς την αρωγή όλου του ευρωσυστήματος. Γνωρίζουν επίσης ότι έχουν αργήσει πολύ να αντιδράσουν και πως οι αγορές αυτό το τιμωρούν καθημερινά.

Αλλά ακόμα και τώρα, η Γερμανίδα Καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ και ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί δεν δείχνουν διατεθειμένοι να συναινέσουν σε μια λύση που θα διασφαλίζει την ενότητα, τη συνοχή και την σταθερότητα στην Ευρωζώνη των 17 και στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 27, αλλά επιμένουν να αναλώνονται σε ένα νέο παζάρι για δύο: Γερμανία και Γαλλία παζαρεύουν τις επιμέρους λεπτομέρειες μιας κοινής πρότασης που θα «κατεβάσουν» στην Σύνοδο της 9ης Δεκεμβρίου και μέσω της οποίας ουσιαστικά θα απαιτούν από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους να παραδώσουν την εθνική τους κυριαρχία στους «εκλεκτούς» Παρισίων και Βερολίνου! Για να … «σωθεί» η Ευρώπη!

Το πρόβλημα είναι πως μέχρι ώρας Μέρκελ και Σαρκοζί δεν έχουν λύσει τις μεταξύ τους διαφωνίες για τη … «μοιρασιά» της Ευρώπης και για τα «ανταλλάγματα» που θέλει ο καθένας τους. Με τον Γάλλο πρόεδρο για παράδειγμα να απαιτεί την περαιτέρω ευελιξία της ΕΚΤ και τη δυνατότητά της να παρεμβαίνει στις αγορές δυναμικά, με «επαρκή» κεφάλαια, και την Άγκελα Μέρκελ να το αρνείται πεισματικά.

Ομοίως ο Νικολά Σαρκοζί θέλει τη μικρότερη δυνατή συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στον μόνιμο μηχανισμό ΕSΜ καθώς και σε πιθανό κούρεμα χρέους άλλων χωρών, πλην της Ελλάδας. Λογικό γιατί οι γαλλικές τράπεζες είναι από παντού «ανοικτές». Η Γερμανία και η Μέρκελ θέλουν το ακριβώς αντίθετο, κυρίως γιατί φοβούνται ότι το «ελληνικό πρόβλημα» θα επαναληφθεί και θα κληθεί η Γερμανία – άρα οι φορολογούμενοι ψηφοφόροι – να πληρώσουν και νέα … σπασμένα. Η κυρία Μέρκελ έχει να σκεφτεί και την επανεκλογή της στα τέλη της επόμενης χρονιάς. Ο Νικολα Σαρκοζί μέσα στο επόμενο εξάμηνο, άρα πιέζεται περισσότερο!

Plan B

Συνοπτικά λοιπόν οι δύο ηγέτες καλούνται να συμφωνήσουν σήμερα, ειδάλλως το κοινό σχέδιό τους ίσως και να μην κατατεθεί ποτέ. Η Άγκελα Μέρκελ έχει πάντως εναλλακτικές, καθώς δεν κρύβει πως θα προχωρήσει σε κατ’ ιδίαν διαπραγματεύσεις με τις κυβερνήσεις χωρών που «αντέχουν» στην κρίση, όπως η Ολλανδία, η Φινλανδία, η Αυστρία, για να συγκροτήσει έναν «σκληρό πυρήνα» του ευρώ, να υπογράψει διακρατικές συμφωνίες για ισχυροποίηση της δημοσιονομικής εποπτείας και έτσι να θέσει σε λειτουργία το δικό της «Σύμφωνο του Μάαστριχτ. Ανοικτό και σε όσα άλλα κράτη της ευρωζώνης θέλουν και μπορούν να συμμετάσχουν…

Σε μια τέτοια περίπτωση η διάσπαση της Ευρωζώνης θα είναι δεδομένη και ταχύτατη. Ήδη στη γερμανική κυβέρνηση ανησυχούν για την κρίση που σαρώνει Ιταλία και Ισπανία και για το γεγονός πως σε αυτές τις δύο χώρες υπάρχουν πια νέες κυβερνήσεις και πρόσωπα (Μόντι, Ραχόι) που θα μπορούσαν να «συγκλίνουν» μεταξύ τους και ενδεχομένως με την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία και να σχηματοποιήσουν μια άτυπη «συμμαχία του Νότου».
Οπότε το να «περάσουν» οι γερμανικές θέσεις στις επόμενες Συνόδους Κορυφής θα είναι έως και ουτοπικό. Μόνο που τότε δεν θα πρέπει πλέον να μιλάμε για «Ευρωπαϊκή Ένωση»!
Αυτό «βλέπουν» και οι κορυφαίοι Ευρωπαίοι ιθύνοντες και αναμένεται να αναλάβουν «συμβιβαστική» δράση. Ο λόγος για τον πρόεδρο του Εurogroup, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο και τον ομόλογό τους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρομπάι.

Οι τελευταίες πληροφορίες θέλουν τους τρεις άνδρες να αγωνιούν και για τη συνοχή της Ευρωζώνης σε μια περίπτωση «γαλλογερμανικής» διάσπασης, αλλά και για τις δικές τους εξουσίες. Έτσι, οι τρεις αξιωματούχοι ανακοίνωσαν ότι στη Σύνοδο της Παρασκευής θα καταθέσουν τη δική τους κοινή πρόταση με τροποποιήσεις στην Ευρωπαϊκή Συνθήκη …