Νεογιλά δόντια: Μια δεύτερη ευκαιρία φύλαξης βλαστοκυττάρων

Νέα «πηγή» βλαστοκυττάρων, με υψηλότερη μάλιστα ικανότητα πολλαπλασιασμού και διαφοροποίησης σε σύγκριση με άλλα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα που απομονώνονται από ιστούς ενηλίκων όπως ο μυελός των οστών ή το λίπος, αποτελούν τα νεογιλά δόντια. Τα ευρήματα πρόσφατων μελετών δίνουν στους γονείς που δεν κατάφεραν να φυλάξουν εμβρυικά βλαστοκύτταρα των παιδιών τους μια δεύτερη ευκαιρία να καταστήσουν εφικτή την ίαση πιθανών μελλοντικών παθήσεών των απογόνων τους.

Είναι γνωστό ότι τα βλαστοκύτταρα έχουν μπει στο μικροσκόπιο των ερευνητών εδώ και αρκετά χρόνια. Πλήθος μελετών που πραγματοποιήθηκαν έχουν δείξει ότι υπό κατάλληλες συνθήκες δύνανται να διαφοροποιούνται σε άλλα κύτταρα, δίνοντας τη δυνατότητα θεραπείας ασθενειών που κατά το παρελθόν θεωρούνταν ανίατες. Μάλιστα, υπολογίζεται ότι με τις σημερινές εφαρμογές ένας στους τρείς ηλικιωμένους χρονίως πάσχοντες θα μπορούσε να θεραπευθεί αν είχε φυλάξει κατά τη γέννησή του βλαστοκύτταρα.

Η ανακάλυψη ύπαρξης βλαστικών κυττάρων στον οδοντικό πολφό έγινε μόλις πριν λίγα χρόνια. «Αν και διαφορετικά από τα εμβρυικά βλαστοκύτταρα τα οποία συλλέγονται από τον πλακούντα και τον ομφάλιο λώρο, τα ευρήματα των μέχρι σήμερα ερευνών για τα βλαστοκύτταρα του οδοντικού πολφού είναι το ίδιο ενθαρρυντικά και πολλά υποσχόμενα», σύμφωνα με την καθηγήτρια Ιστολογίας Εμβρυολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κ. Κοκκώνα Κουζή Κολιάκου.

Έτσι τα παιδικά δοντάκια που πέφτουν όταν το παιδί είναι μεταξύ 5-11 ετών, αλλά και οι φρονιμίτες και τα δόντια που εξάγονται για ορθοδοντικούς σκοπούς, μπορούν να φυλαχθούν καθώς τα υψηλής ποιότητας βλαστοκύτταρα που προσφέρουν μπορεί στο μέλλον να χρησιμοποιηθούν ως πρώτη ύλη θεραπείας.

Τα βλαστοκύτταρα του οδοντικού πολφού ανήκουν στην κατηγορία των μεσεγχυματικών βλαστοκυττάρων. Σήμερα βρίσκονται σε εξέλιξη 43 τουλάχιστον γνωστές διεθνώς μελέτες σε ασθενείς που χρησιμοποιούν μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα, οι οποίες αφορούν τη θεραπεία των καρδιαγγειακών και των οστικών παθήσεων, τις φλεγμονώδεις παθήσεις του εντέρου, την σκλήρυνση κατά πλάκας, τα εγκαύματα και την ανάπλαση περιοδοντικού ιστού.

Όπως μας εξηγεί η κ. Κολιάκου, όλα τα πειραματικά δεδομένα συμφωνούν ότι ένα πλεονέκτημα αυτών των κυττάρων είναι ο έντονος κυτταρικός πολλαπλασιασμός και η μεγάλη ικανότητά τους να μεταναστεύουν στην περιοχή που πάσχει, ανεξάρτητα εάν χορηγηθούν τοπικά ή ενδοφλέβια. 

Μάλιστα, οι ερευνητές της Αναγεννητικής Οδοντιατρικής ελπίζουν ότι στο προσεχές μέλλον θα καταφέρουν να δημιουργήσουν δόντια από βλαστοκύτταρα.