Φυσικοί τρόποι αποκατάστασης της καρδιάς μετά την επέμβαση

Η σταδιακή επάνοδος ενός ασθενή, που έχει υποβληθεί σε επέμβαση στην καρδιά, στις καθημερινές του δραστηριότητες θα πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της θεραπείας του. Όμως, ελλιπής είναι ο λόγος που  γίνεται για την αποκατάσταση των καρδιαγγειακών παθήσεων με φυσικές  μεθόδους, που, όπως μας εξηγεί ο  Καρδιολόγος-Αρχίατρος ε.α. κ. Φώτιος Πατσουράκος, δεν είναι άλλη από  τη διενέργεια ειδικών ασκήσεων και  μεθόδων φυσικοθεραπείας μετά από  χειρουργείο επαναιμάτωσης, αλλαγής  βαλβίδας με προσθετική και αγγειοπλαστικής.

Στις περιπτώσεις αυτές  ο ασθενής μετά από το πέρας  διαστήματος 1-2 εβδομάδων από την  έξοδό του από το νοσοκομείο πρέπει να προσέρχεται σε ειδικά κέντρα, όπου με την παρουσία του κατάλληλου υγειονομικού προσωπικού (ιατρών φυσιοθεραπευτών, γυμναστών, ψυχολόγων)  μπαίνει σε πρόγραμμα  αποκατάστασης. Το πρόγραμμα αυτό προβλέπει  τη διενέργεια αερόβιων κυρίως ασκήσεων, όπως περπάτημα σε κυλιόμενο τάπητα, στατικό ποδήλατο και ασκήσεις ενδυνάμωσης, οι οποίες πρέπει να διενεργούνται  από 3-5 φορές τη βδομάδα, να έχουν  διάρκεια 45 έως 60 λεπτών εκάστη και  στόχο τη γρήγορη και ασφαλή επανένταξη του ασθενούς σε πλήρη δραστηριότητα.

Το πρόγραμμα πρέπει να διαρκεί περίπου 6 μήνες και κατά το χρονικό αυτό διάστημα ο ασθενής  έχει συνεχώς αυξανόμενη ένταση στο  πρόγραμμά του, σύμφωνα με τις  οδηγίες των θεραπόντων ιατρών και  του εξειδικευμένου προσωπικού του  κέντρου αποκατάστασης. Δυστυχώς στην Ελλάδα υπάρχουν ελάχιστα τέτοια κέντρα και είναι σύνηθες το φαινόμενο  μετά από ένα χειρουργείο να δίνονται οδηγίες στον ασθενή να κάνει μόνος  περπάτημα ή ποδήλατο. Όμως, τις  περισσότερες φορές είτε δεν το κάνει  καθόλου είτε το κάνει πλημμελώς, με αποτέλεσμα να μην επιτυγχάνονται τα κατάλληλα αποτελέσματα. Η δημιουργία περισσότερων μονάδων αποκατάστασης  και υπό την κάλυψη φυσικά του  κόστους από τα ασφαλιστικά ταμεία θα ελαττώσει κατά πολύ τις επιπλοκές  που εμφανίζονται μετά από το χειρουργείο  επαναιμάτωσης, οι οποίες έχουν τεράστιο οικονομικό και κοινωνικό κόστος.