Θύρος Κανελλόπουλος: Ο επιχειρηματίας που πρώτα τρολάρει και μετά ζει (και τούμπαλιν)

Η σχέση με το χιούμορ που έχει αναπτύξει και καλλιεργεί συστηματικά ο Θύρος Κανελλόπουλος δεν είναι συνηθισμένη. Θα έλεγε κανείς ότι δεν κάνει πλάκα απλώς για να ζει καλύτερα, αλλά σχεδόν ζει για να κάνει πλάκα - πρώτα απ’ όλα με τον εαυτό του. Ο «κύριος Thiros», όπως τον αποκαλούν οι φίλοι του, αρνείται σθεναρά να πάρει στα σοβαρά οτιδήποτε και οποιονδήποτε, με πρώτον απ’ όλους τον ίδιο του τον εαυτό. Αν παρακολουθήσει κάποιος τα σχόλιά του στο Facebook, θα πιστέψει ότι αυτός ο άνθρωπος δεν κάνει τίποτε άλλο απ’ το να σκαρώνει αστεία και να διακωμωδεί οτιδήποτε πέφτει στην αντίληψή του.



Δύσκολα πάντως θα υπέθετε ότι στην εκτός των social media ζωή ο Θύρος είναι ένας καταξιωμένος εδώ και χρόνια επιχειρηματίας στον χώρο της μόδας, αφού οι τσάντες που φέρουν το όνομά του είναι ένα αναγνωρίσιμο brand name που η πλειονότητα των Ελληνίδων έχει αγοράσει κάποια στιγμή στη ζωή της - ή το κάνει συστηματικά. Σε όσους δεν τον γνωρίζουν, ο ίδιος συνηθίζει να συστήνεται λέγοντας ότι βαφτίστηκε Θύρος εξαιτίας μιας έμπνευσης που είχε η αλλοδαπή νονά του. Οσο για τα φερώνυμα προϊόντα του, τις δημοφιλείς τσάντες με το λογότυπο «Thiros», κατά τον ίδιο είναι «οι Louis Vuitton των φτωχών».

Σαν μάγισσα καβάλα στη σκούπα, Μαίρη Πόπινς, ιπτάμενος γενικώς, ποστάρει φωτογραφίες στα social media και μαζεύει χιλιάδες likes

Τα προϊόντα που ο ίδιος σχεδιάζει και εμπορεύεται έχουν γίνει συνώνυμο του ελληνικού εμπορικού success story, τόσο μάλιστα εντυπωσιακού ώστε στην αρχή της δεκαετίας του 2000 -τότε που οπωσδήποτε η Ελλάδα δεν είχε εξοκείλει οικονομικά, η εταιρεία του Θύρου είχε κύκλο εργασιών περί τα 2,5 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Μια επιτυχία που κάθε άλλο παρά μείωσε την αίσθηση του χιούμορ που τον διακρίνει, όπως γίνεται συνήθως με όσους φέρουν τον τίτλο του «επιτυχημένου επιχειρηματία» που ρέπουν προς τη σοβαροφάνεια. Ο Θύρος Κανελλόπουλος παρέμεινε πιστός στη βασική του πεποίθηση ότι «η σοβαρότητα είναι η πιο μεγάλη ασθένεια της εποχής μας». Ανατρεπτικός, αυτοσαρκαστικός και ενίοτε καυστικός, διαλύει τα στερεότυπα των σοβαροφανών και καθωσπρέπει συμπεριφορών, καθιερώνοντας το προφίλ του χαβαλέ επιχειρηματία. «Τι κι αν πουλώ, π.χ., 500 τσάντες την εβδομάδα;» λέει γελώντας στο «thema people» και αμέσως αναρωτιέται: «Γιατί να πάρουμε τη ζωή μας στα σοβαρά και να κολυμπήσουμε σε προβλήματα;».

Δεν διστάζει να φορέσει πουκάμισο παρόμοιο με του Γιάνη Βαρουφάκη ή να φωτογραφηθεί... αλά Δανάη στην Πλάκα




Η «ώρα του παιδιού»
Ο Θύρος άλλοτε φωτογραφίζεται ως Σούπερμαν και άλλοτε ως μάγισσα με ιπτάμενη σκούπα. Στην αγαπημένη του Μύκονο κυκλοφορεί συνήθως φορώντας στραβά ένα καπέλο Παναμά. Στις απροσδόκητες και εκκεντρικές του πόζες, βεβαίως, έχουν πάντα θέση οι τσάντες, ως το απόλυτο προσωπικό του φετίχ. Κάποιες φορές μάλιστα αφήνει τη φαντασία του να καλπάζει εντελώς ελεύθερη, ενώνοντας, π.χ., μεταξύ τους μερικές τσάντες και δημιουργώντας ένα απίθανο -υπερμέγεθες- κολιέ. Κρατά το καλάμι του και κάνει γκριμάτσες με φόντο σκάφη, πισίνες και βεράντες, ενώ για τις ατάκες του επαφίεται αποκλειστικά στην έμπνευση της στιγμής. Περιγράφει, δε, μια συνηθισμένη μέρα του κάπως έτσι: «Ξυπνώ το πρωί και έρχεται μια κυρία στο σπίτι για να μου φτιάξει τον καφέ, γιατί όπως και κάθε Ελληνας θέλω, με το που ανοίγει το μάτι, να νιώθω βασιλιάς. Στη συνέχεια πάω στο γραφείο και ασχολούμαι με τη δουλειά ως αργά το μεσημέρι, δηλαδή ως τη στιγμή που κάνω διάλειμμα.



Τότε είναι η ‘‘ώρα του παιχνιδιού’’. Μου έρχεται μια ιδέα, εμπνέομαι και την υλοποιώ χάρη στη γραμματέα μου που έχει μάθει να κάνει συνθέσεις και Photoshop. Eτσι αυθόρμητα μου έρχονται και οι ατάκες». Οπως είναι ευνόητο, ο Θύρος Κανελλόπουλος έχει πολλούς θαυμαστές, κυρίως γυναίκες, οι οποίες τον παρακολουθούν στενά μέσω των social media, καθώς έχουν διπλό όφελος: μαζί με τις τελευταίες προσθήκες στη συλλογή του με τις τσάντες, παίρνουν τακτικές δόσεις ευθυμίας και πνευματώδους χιούμορ. Το γεγονός ότι στα sosial media ο αριθμός των γυναικών που τον ακολουθούν αγγίζει τις 37.000 γυναίκες-φίλες λέει πολλά για το σουξέ του. Η ερμηνεία του Θύρου για το συγκεκριμένο μαζικό φαινόμενο είναι -τι άλλο;- χαρακτηριστική του τρόπου σκέψης του: «Ακόμη και μόνο το 10% από αυτές να με γουστάρουν, μιλάμε για έναν πληθυσμό της τάξης των 3.700 γυναικών. Ε, δεν είναι και λίγο… Ασε που 370 από αυτές μου στέλνουν άσεμνα και προκλητικά μηνύματα στο inbox». 



Ο Θύρος Κανελλόπουλος είναι επιχειρηματικά αεικίνητος, έχει συνηθίσει σε υψηλά στοιχεία κερδοφορίας, ενώ διαθέτει τις υπέρκομψες -και πάντα οικονομικές- τσάντες του στην Ελλάδα μέσω ενός δικτύου 20 καταστημάτων. Σε ό,τι αφορά την προσωπική του ζωή, δηλώνει εργένης εκ πεποιθήσεως. Καταγγέλλει ότι οι ανδροπαρέες τον οδήγησαν στην «απασφάλιση» του χιούμορ προκειμένου να ελαφρύνουν οι σοβαρές συζητήσεις και να περνούν όλοι όσο καλύτερα γίνεται: «Οταν με ρωτούν γιατί δεν παντρεύτηκα, απαντώ: ‘‘Δεν έτυχε’’. Αν μη τι άλλο, αυτή είναι μια έκφραση που βγάζει περισσότερο συναίσθημα παρά ατυχία. Θέλω οι πάντες να με αντιμετωπίζουν με συμπάθεια». 



Οι Louis Vuitton των φτωχών
Ο Θύρος Κανελλόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα και μεγάλωσε στο Παγκράτι. Τέκνο μιας συνηθισμένης μικροαστικής οικογένειας, έχασε τους γονείς του σε πολύ μικρή ηλικία - δέκα ετών τη μητέρα του και δεκαπέντε τον πατέρα του. Εκτοτε την ανατροφή του ανέλαβαν τα τρία μεγαλύτερα αδέλφια του. 



Σπούδασε Σχέδιο Μόδας και Διαφήμιση στη Σχολή Δοξιάδη και αρχικά βοήθησε την αδελφή του στον σχεδιασμό τσαντών. Κατόπιν, συνειδητοποιώντας το ιδιαίτερο ταλέντο του, ο Θύρος πήρε την απόφαση να ανοίξει τον δικό του χώρο κατασκευής τσαντών, στην οδό Ρηγίλλης, δίπλα στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας. «Ναι, έφτιαξα τις Louis Vuitton των φτωχών γιατί δεν ήθελα να τις αγοράζουν μόνο οι κυρίες του κύκλου μου, που ντύνονται όλες με τον ίδιο τρόπο, βάφονται το ίδιο και πηγαίνουν στους ίδιους πλαστικούς χειρουργούς. Απευθύνομαι σε ανήσυχες γυναίκες που διαθέτουν γούστο, αλλά δεν έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν μια πανάκριβη τσάντα κάποιου ξένου οίκου. Σε εκείνες που παρακολουθούν τα περιοδικά μόδας και έχουν άποψη για το εναλλακτικό». 

Η Μαρία Ιωάννου και ο Αχιλλέας Βιγκόπουλος συγκαταλέγονται στους κολλητούς του Θύρου. Οσον αφορά στις ασχολίες του εκτός δουλειάς, ο ίδιος λέει: «Κατά καιρούς τα έχω κάνει όλα: μηχανές, σκι βουνού, κιθάρα σε συγκρότημα κ.λπ. Αυτή την εποχή ψάχνομαι με τα περίεργα μακρινά ταξίδια. Μιλάμε για αερομίλια με το τσουβάλι». Καθότι εργένης, ο Θύρος δειπνεί καθημερινά εκτός σπιτιού. Ακόμη, είναι φίλαθλος, οπότε κάθε φορά που στην τηλεόραση υπάρχει η μετάδοση κάποιου σπουδαίου ποδοσφαιρικού αγώνα, οι πόρτες του σπιτιού του στο Παλαιό Ψυχικό ανοίγουν διάπλατα, με τον Θύρο να υποδέχεται τους φίλους του. «Στα κρίσιμα ματς γίνεται της τρελής», ομολογεί στο «thema people», διευκρινίζοντας ότι «μια κυρία έρχεται για να μας μαγειρέψει, καθώς αν οι φίλοι μου περίμεναν να τους ταΐσω, μάλλον θα έμεναν νηστικοί. Είμαι εξπέρ στον σχεδιασμό τσαντών, αλλά, δυστυχώς, εντελώς άσχετος από κουζίνα».